دارندگان خودروی اتوماتیک بخوانند!

سال ۱۹۴۰ جعبه دنده اتوماتیک برای نخستین بار توسط شرکت الدزمبیل بر روی اتومبیل قرار گرفت. در آن زمان که تراکم خودروها بسیار کم بود، این آپشن فقط یک امکان تجملاتی به حساب میامد. ولی به مرور زمان با افزایش شمار خودروها در دنیا، جعبه دنده اتوماتیک طرفدار پیدا کرد و در حال حاضرخرید خودروی شهری اتوماتیک برای بیشتر مردم اولویت به شمار می‌رود.

ولی به همان میزان که جعبه دنده‌های اتوماتیک راحتی و آسایش بیشتر برای راننده‌ها فراهم می‌کنند، نیاز به مراقبت و نگهداری بیشتری هم هستند و در قبال تعمیرات، هزینه‌های سنگین‌تری نسبت به جعبه دنده‌های دستی می‌تراشند. در این مقاله ۵ عملی اشاره کردیم که باید از انجام آنها اجتناب کرد تا عمر جعبه دنده اتوماتیک خودروی ما افزایش پیدا کند.

خلاص جعبه دنده در حین حرکت

این کار علاوه بر کاهش کنترل شما بر روی خودرو، موجب فشار مضاعف به شیر برقی‌های جعبه دنده خواهد شد. برای مثال گیربکس خودروی ۲۰۶ تیپ ۶ با کد AL4 که از ساده‌ترین جعبه دنده‌های اتوماتیک به شمار می‌رود، ۸ عدد شیر برقی دارد که ۲ تای آن در معرض خرابی است. قیمت هر عدد شیر برقی این خودرو نزدیک به ۱۰۰ هزار تومان است. این عدد که بدون در نظر گرفتن اجرت تعویض این قطعه اعلام شده، برای گیربکس‌های به روزتر در خودروهای جدید چندین برابر خواهد بود.

استفاده از حالت خلاص (N یا Neutral) برای لانچ کردن

شاید عبارت لانچ را شنیده باشید. اصطلاحاً به حرکت خودرو از حالت سکون با بیشترین گشتاور ممکن و حداقل هرزگزدی را لانچ می گویند. این عمل در خودروهای دنده‌ای با بالا بردن دور موتور و رها کردن ناگهانی کلاچ میسر می‌شود. ولی دیده شده که برخی افراد لانچ کردن با خودروهای جعبه دنده اتوماتیک را مشابه خودروهای دنده‌ای می‌دانند. دنده را در حالت N یا خلاص گذاشته، دور موتور را بالا می‌برند و دنده را در حالت ِ D یا Drive قرار می‌دهند. در واقع باید گفت این حرکت آسیب جدی به جعبه دنده‌های اتوماتیک وارد خواهد کرد و امکان ایجاد هزینه‌های میلیونی برای صاحب خودرو وجود دارد. به طور کل جعبه دنده‌های اتوماتیک برای خودروهای شهری برای آرامش و سهولت در رانندگی و مصرف سوخت پایین طراحی می‌شوند و مناسب برای شتاب گیری‌های ناگهانی و رانندگی پر فشار نیستند. بعضی خودروهای اسپرت که از گیربکس اتوماتیک استفاده می‌کنند از آپشنی به نام لانچ کنترل بهره می‌برند که امکان لانچ کردن بدون فشار مضاعف را برای شتابگیری های ناگهانی به راننده خواهند داد.

تعویض حالت دنده در حین حرکت

در هر زمان که مجبور هستید به طور متوالی حرکت به عقب و جلو داشته باشید، همانند دور زدن در خیابان‌های کم عرضه یا پارک کردن در جای پارک کوچک، سعی کنید ابتدا کامل توقف کنید و بعد دنده را از حالت D به R یا برعکس تغییر وضعیت دهید. تغییر حالت دنده در میان حین حرکت به جعبه دنده فشار وارد می‌کند. نکته: قرار دادن جعبه دنده از حالت D به حالت دستی (تیپ ترونیک) یا مود های پیشفرض جعبه دنده مثل حالت اسپورت برفی مشکلی ایجاد نخواهد کرد.

خلاص کردن برای توقف‌های کوتاه

سعی کنید در ترافیک و چراغ قرمزهایی که توقف خودرو کمتر از ۲ دقیقه است، جعبه دنده را خلاص نکنید. زمانی که جعبه دنده در حالت D قرار دارد و شما توقف می‌کنید، گیربکس در دنده ۱ می‌ماند و فقط درگیری پیشرانه و جعبه دنده، جریان‌های گردابی روغن هیدرولیک داخل توربین است که به خاطر دور پایین پیشرانه، بسیار ناچیز است. در صورتی که خلاص کردن جعبه دنده و قرار دادن مجدد آن در حالت D، مجموعهٔ کلاچ‌ها، سوپاپ‌ها و شیرهای برقی را درگیر می‌کند که استهلاک آن به مراتب بیشتر است.

توقف کامل با دنده P

برای توقف کامل (پارک کردن) نخست ایست کامل کنید، سپس دنده را در حالت N قرار داده، ترمز دستی را بکشید و پایتان را از روی ترمز بردارید تا وزن خودرو بر روی چرخ‌های عقب بیفتد. سپس دنده را در حالت P یا Park بگذارید. در غیر این صورت فشار وزن خودرو بر روی جعبه دنده خواهد افتاد که برای گیربکس‌های اتوماتیک مضر است.

عصر ایران