نیسان لیف با پیشرانه کاوازاکی !
خودروهای هیبریدی ایده‌ای فوق‌العاده هستند. متاسفانه، اکثر خودروهای هیبریدی لوکس برای ما قابل دسترسی نیستند؛ قیمت روائلتو ۶۰۴,۰۰۰ دلار است!
پس چگونه می‌توانید به دنیای خودروهای هیبریدی وارد شوید بدون اینکه وام سنگینی بگیرید؟ راه‌حل ساده است: خودتان یکی بسازید! این همان کاری است که درکتر یانگ (Derek Young) انجام داد و نیسان لیف را به یک هیولای چهارچرخ محرک با دور موتور ۱۳,۰۰۰ رساند.
آغاز داستان
برای یانگ، همه چیز با آرزوی ساخت یک خودروی اسپرت موتورسیکلت‌دار شروع شد. اما او چگونه می‌توانست این کار را انجام دهد؟ پس از تحقیقات بسیار، یانگ به دو راه‌حل رسید. گزینه اول این بود که یک خودروی خیلی سبک پیدا کند یا بسازد که موتور موتورسیکلت بتواند آن را حرکت دهد. این کار نیاز به مهندسی زیاد یا بازسازی یک خودروی کلاسیک داشت و او نمی‌خواست که این کار را انجام دهد (البته او از توانایی انجام این کار برخوردار است).
این منجر به ایده اضافه کردن یک موتور موتورسیکلت به یک خودروی الکتریکی موجود شد. این نه تنها راه‌حل جالبی بود، بلکه بسیاری از مشکلات مربوط به ساخت خودروی موتورسیکلت‌دار از ابتدا را حل می‌کرد.
انتخاب خودرو
از آنجا که خودروی الکتریکی در این حالت قرار است یک موتور احتراق داخلی (internal combustion engine) دریافت کند، باتری آن نیازی به سلامت کامل ندارد. یانگ به یک نیسان لیف ۲۰۱۳ رسید که به خاطر اینکه همیشه در حال شارژ بود، فقط نیمی از ظرفیت باتری اولیه‌اش باقی مانده بود. به همین دلیل، او این خودرو را با قیمت مناسبی خرید و خودرو هنوز هم به طور کامل عملیاتی بود.
نداشتن یک گاراژ برای یانگ مشکلی نبود. نیسان لیف در طول اکثر کارها قابل رانندگی بود، زیرا او به درایو برقی آن دست نزده بود. این خودرو می‌توانست در هر جایی پارک شود و در زمان نیاز به فضای کار رانده شود.
انتخاب موتور
انتخاب موتور هم ساده بود. او تصمیم گرفت از موتور یک موتورسیکلت استفاده کند: “به خاطر دور موتور، به خاطر جعبه دنده متوالی. این موتورها به سادگی جالب هستند.” درایوهای الکتریکی با گشتاور بالا در دور موتور پایین نیز به خوبی با موتورها هماهنگ می‌شوند.
به زودی، یانگ یک کازاکی ZX-10R را به منزل آورد و موتور ۱.۰ لیتری و ۱۷۴ اسب بخاری آن را خارج کرد و شروع به چگونگی قرار دادن آن در قسمت پشت نیسان لیف کرد.
پروسه ساخت
شروع با یک پلتفرم الکتریکی موجود کار را بسیار آسان‌تر کرد. یانگ، که قبلاً طراح درایوهای الکتریکی بود، می‌دانست که نمی‌خواهد برای این پروژه کار مهندسی درایو انجام دهد. “شروع با یک خودروی برقی محور جلو به نظر گزینه مناسبی بود.”
چند گزینه وجود داشت که به او علاقه‌مند شد، مانند شورولت بولت نسل اول. اما لیف‌های دست دوم در آن زمان بسیار ارزان‌تر بودند. همچنین قسمت پشتی لیف هیچ چیز خاصی برای پشتیبانی از هیبریدی‌سازی نداشت.
سیستم انتقال قدرت
از آنجا به بعد، این مساله بود که چطور نیروی موتور موتورسیکلت را به چرخ‌های عقب منتقل کند. شرکت کوافی (Quaife) دیفرانسیل‌هایی با چرخ‌دنده‌هایی می‌سازد که به موتورسیکلت‌های زنجیری اجازه می‌دهد تا قدرت را به محورهای خودروی معمولی منتقل کنند. این کار به او کمک زیادی کرد. با این حال، لیف هرگز برای هدایت چرخ‌های عقب طراحی نشده بود.
پس از تحقیقات، یانگ یک زیرسازه (subframe) از لکسوس IS350 از یک اتومبیل خراب در خودرو فروشی خرید و آن را زیر نیسان نصب کرد. چند اندازه‌گیری کلیدی درست بود و او نقاط نصب زیرسازه لیف را به زیرسازه IS350 چسباند و این کار باعث راحتی در سرویس‌دهی و موقعیت‌یابی شد.
ورود به جاده
برای کوتاه نگه‌داشتن متن، از انبوه کارهایی که یانگ برای ایجاد عملکرد واقعاً کارا انجام داده می‌گذریم. بسیاری از کارهای سفارشی، دستکاری الکترونیکی و تلاش‌های عظیم برای تنظیم زنجیر از موتور به دیفرانسیل انجام شد. این سیستم عالی نبود (این یک نشانه از آینده است)، اما چند ماه بعد از آغاز ساخت، موتور موتورسیکلت بالاخره چرخ‌های عقب را به حرکت درآورد.
این یانگ را به پشت فرمان اولین نیسان لیف هیبریدی با موتورسیکلت زنجیر منتقل کرد. “اولین رانندگی در حدود پنج دقیقه با شکست مواجه شد. سیستم تنظیم زنجیر اصلی من خراب شد.” با این حال، با وجود اینکه اولین تست کوتاه بود، یانگ می‌دانست که پروژه‌اش موفق است. “ویژگی اصلی ماشین صدای آن بود.” او به خاطر داشت: “اکنون در خودرویی نشسته بودم که همچنین یک موتورسیکلت فعال را در خود جای داده است - یک تجربه کاملاً احساسی.”
سمت دیگر پروژه
اما مفهوم هیبریدی موتورسیکلت واقعی بود. حالا این خودرو باید تنظیمات نهایی را ببیند. یانگ چند ماه بعد را در عیب‌یابی گذراند. مشکلات کوچک زیادی وجود داشت که باید حل می‌شدند، و رفع همه آن‌ها گام‌هایی در مسیر قابل اعتمادتر شدن بود.
بالاخره، در بهار ۲۰۲۲، همه چیز به هم پیوست. رانندگی بازگشتی از یک گردهمایی خودرویی در برخی از جاده‌های محبوب یانگ موفقیت را تأیید کرد. “در این نقطه، من می‌دانستم که خودرو لایق توسعه بیشتر است.” او به بهبود جنبه‌های دیگر از جمله ترمزها، تعلیق و افزایش قابلیت اطمینان درایو متعهد شد. یانگ بیش از ۵,۰۰۰ مایل (حدود ۸,۰۰۰ کیلومتر) را با این نسخه اولیه از خودرو پیمود.
نسل جدید خودرو
از زمان شروع نوشتن این مقاله، یانگ به ساخت نسل دوم لیف خود پرداخته و نحوه انتقال قدرت موتور موتورسیکلت به چرخ‌ها را کاملاً redesign کرده است. تنظیم اولیه او به اندازه‌ای بر جعبه دنده موتورسیکلت فشار وارد می‌کرد که مجبور به تعویض کامل آن با یک واحد مشابه شد. خارج کردن موتور قدیمی هم باعث شد چند ارتقا دیگر انجام شود.
در حال حاضر، خودرو از جاده خارج است تا ارتقاهای مذکور تکمیل شود. او امیدوار است که تا فوریه به جاده بازگردد.
ویژگی‌های هیبریدی
یکی از جنبه‌های مهم این ساخت این است که این خودرو هیبریدی صرفاً برای سرگرمی است و به دنبال عملکرد بالا نیست. “این یک موشک نیست.” یانگ به من گفت. شاید در کاغذ دارای ۳۲۴ اسب بخار مجموع باشد، اما لیف خودروی سنگینی است، حتی بدون موتور موتورسیکلت در بخش عقبی. شتاب‌گیری تا ۶۰ مایل (۹۶ کیلومتر) حدود ۵.۰ ثانیه طول می‌کشد و دور زدن خیابان ویلو تقریباً یک دقیقه و سی ثانیه به طول می‌کشد؛ مشابه با سوبارو BRZ.
با این حال، BRZ تا ۱۳,۰۰۰ دور در دقیقه نمی‌چرخد. “کشیدن چرخ‌های محور جلو از گوشه‌های کم‌سرعت با گشتاور فوری الکتریکی و افزایش سر و صدای لذت‌بخش از عقب کاملاً هیجان‌انگیز است.” یانگ گفت.
بی‌تردید آنچه او طراحی کرده چیزی خاص است و پیامدهای بزرگتری نیز دارد. با وجود یک موتور کوچک ۱.۰ لیتری و یک موتور الکتریکی، پروژه یانگ همچنان بهترین هیجان‌های احتراق داخلی را ارائه می‌دهد. خودروهایی مانند این می‌توانند آینده روشن‌تری را برای ما فراهم کنند، پر از خودروهای اسپرت که فریادهای ۱۳,۰۰۰ دور در دقیقه را با قدرت، کارایی و کاربردپذیری یک خودروی الکتریکی ترکیب می‌کنند.
لیف هیبریدی شاید در یک گاراژ در کالیفرنیا ساخته شده باشد، اما تولیدکنندگان بزرگ باید به این موضوع توجه کنند. امیدواریم این ماشین منحصر به فرد به زودی به جاده بازگردد و خودروهای مشابه بیشتری نیز پیوسته به آن‌ها دست یابند.
منبع ترجمه: motor1
دیدگاه بگذارید
اولین نفر باشید که دیدگاه خود را می نویسد