شرایط فروش لپ لپی خودرو در ایران!

بازار خودرو این روزها آنقدر برای «جریان نقدینگی» جذاب شده که خیلی از شهروندان حاضرند در طرح های پیش فروش نامتعارف خودروسازان هم شرکت کنند، حتی اگر علاوه‌بر قیمت و زمان دقیق تحویل، مدل خودرو هم نا مشخص باشد.

در طرح پیش فروشی که بتازگی یکی از خودروسازان داخلی به اجرا گذاشت، ۱۵ هزار نفر در آن شرکت کردند، بدون آنکه بدانند خودرو پیش‌فروش شده چیست و چه قیمتی دارد و دقیقا در چه تاریخی تحویل می‌شود. اینکه قیمت خودرو و حتی زمان تحویل آن معلوم نباشد، مواردی مرسوم در خودروسازی کشور به شمار می‌روند و متقاضیان با آنها غریبه نیستند، با این حال مشخص نبودن نام و مدل محصول، خیلی نامتعارف بوده و بدعتی جدید در پیش فروش است.

اصلا مگر می‌شود متقاضی کالایی را بخرد که نه قیمت آن را می‌داند و نه زمان تحویل گرفتنش را و از همه عجیب‌تر، نه نام آن را؟ بیخود نیست طنازان شبکه‌های اجتماعی طرح اخیر فروش خودروسازان را چیزی شبیه «لپ‌لپ» دانسته‌اند، همان بسته‌های پلاستیکی جذاب برای کودکان که آن را می‌خرند، بدون این که بدانند داخلش چیست. بی تردید بازار خودرو ایران هم اکنون اوضاعی نابسامان دارد و دست خیلی از مصرف کنندگان واقعی، به خودرو با قیمت کارخانه نمی‌رسد؛ ولی آیا چنین وضعیتی دلیل می‌شود که خودروسازان به روش‌های نامتعارف فروش روی بیاورند؟ آیا فروش خودروهایی که همه چیز آنها از قیمت گرفته تا مدل، به نوعی شانسی و نامشخص است، با اصول مربوط به حقوق مشتریان تناسب دارد؟ آیا می‌توان در دنیا موردی مشابه را مثال زد که خودروسازی اقدام به پیش فروش محصول کند، بی آنکه نام و مدل آن معلوم باشد؟ اگر فرض کنیم به دلیل قیمت گذاری دستوری و شرایط خاص تولید در دوران تحریم، مشخص نبودن قیمت و زمان تحویل خودرو توجیه دارد، دیگر اینکه نام و مدل محصول را به متقاضی نگوییم و آن را تابع شرایط آتی تولید بدانیم، در نوع خود نه نمونه جهانی دارد و نه با حقوق اولیه مصرف‌کنندگان می‌خواند.