تلاش خودروسازان برای بقا در عصر تکنولوژی

در دهه‌های گذشته انقلاب دیجیتال باری دیگر خودروسازی را دستخوش تحولی اساسی قرار داد و ظهور تکنولوژی‌های نوین موجب شد مفاهیمی نظیر خودروهای خودران که یک زمان تصوراتی باورنکردنی به نظر می‌رسیدند، به واقعیت نزدیک‌تر شوند.

تاریخ خودروسازی دوره‌های گوناگونی را پشت سر گذاشته که بررسی آن‌ها می‌تواند برای امروز خیلی آموزنده و مفید باشد و مرور رویکردهای گوناگونی که خودروسازان در بیش‌از صد سال تاریخ خودروسازی اتخاذ کرده‌اند، به ما در درک هر چه بهتر سیاست‌های خودروسازان، به ویژه آن دسته از سازندگانی که توانسته‌اند از پس چندین بحران مالی و جنگ بزرگ سربلند بیرون بیایند و خود را به دوران معاصر برسانند، کمک کند.

خودروسازی ابتدا به شکلی آزمایشی، در کارگاه‌های کوچک صنعتگرانی چشم به جهان گشود که شاید چنین آینده پیچیده و بزرگی را برای آن درنظر نمی‌گرفتند. شاید کمتر کسی در ابتدای قرن بیستم باور می‌کرد که خودروها این چنین در سراسر جهان پذیرفته شده و به مهم‌ترین ابزار جابه‌جایی بشر تبدیل شوند.

هرچند با درنظرگرفتن قابلیت‌های محدود خودروهای آن دوران نمی‌توان چندان خرده‌ای به آنان گرفت. در هرصورت خودروها به عنوان یک وسیله نقلیه خیلی خاص و محدود وارد بازار شدند و تولیدکنندگان در وهله اول در تلاش بودند تا با آزمون و خطا ماندگاری، قابلیت پیمایش، سرعت و ایمنی آن‌ها را افزایش دهند.

در دوران اولیه تولید اندک و طولانی مدت خودروها موجب می‌شد که قیمت آن‌ها بسیار بالا باشد و فقط قشر ثروتمند جامعه به سراغ خرید خودرو برود. خودروسازانی نظیر بنز، جنرال موتورز، فورد، تاترا و... که خیلی از آن‌ها همچنان فعال هستند، در این دوران در تلاش بودند تا حد ممکن سرعت تولید خود را افزایش داده و در عین حال هزینه‌های خود را پایین بیاورند.

در این دوران که می‌توان از آن به عنوان تولید کارگاهی یاد کرد، خودروسازانی موفق بودند که دارای توان صنعتی و تولیدی بالاتر بودند. به مرور با رشد تکنولوزی ها و پیدایش خطوط تولید، خودروسازان موفق شدند به تولید انبوه روی بیاورند و از عرضه کلان محصولات خود سودهای بزرگی را به دست آورند.

واضح است که تولید انبوه هزینه تولید خودروها را کاهش می‌داد و متقاضیان بیشتری قادر به خرید خودروها بودند. همچنین با پیشرفت تکنولوژی‌های خودرویی و همچنین بهبود طرح‌های خودروسازان، محصولات متنوع‌تری روانه بازار شد که طیف گسترده‌تری را راضی می‌کرد.

در دوران اخیر هر خودروساز فقط یک خودرو با ویژگی‌هایی معلوم و محدود را تولید می‌کرد، ولی با بدل شدن کارگاه‌های کوچک به کمپانی‌های بزرگ با کارخانه‌های گوناگون، تنوع سازی گسترده‌ای هم در محصولات انجام گرفت. در این دوران که شاید طولانی‌ترین دوره در تاریخ خودروسازی باشد، ما شاهد بزرگتر شدن بعضی از کمپانی‌ها (نظیر جنرال موتورز، فولکس واگن و فورد) و از دور خارج شدن بعضی دیگر (نظیر پاکارد، کیسر فریزر و ادسل) بودیم.

بعضی از کمپانی‌ها هم به خاطر مشکلات مالی به عنوان برندی جداگانه زیر مجموعه کمپانی‌های دیگر شدند (نظیر دوج و اشکودا که به زیرمجموعه‌های جنرال موتورز و فولکس واگن بدل شدند) و به این ترتیب شرکت‌های خودروسازی بزرگی به وجود آمد که هریک شامل چند برند می‌شد.

در دهه‌های گذشته انقلاب دیجیتال باری دیگر خودروسازی را دستخوش تحولی اساسی قرار داد و ظهور تکنولوژی‌های نوین موجب شد مفاهیمی نظیر خودروهای خودران که یک زمان تصوراتی باورنکردنی به نظر می‌رسیدند، به واقعیت نزدیک‌تر شوند.

از طرف دیگر مشکلاتی زیست محیطی که استفاده گسترده از خودروهای سوخت فسیلی به وجود آورده، موجب تصویب قوانین محدودیت آوری شده که خودروسازان را هر چه بیشتر به سوخت‌های جایگزین ملزم می‌کند. ولی نکته اساسی اینجاست که تکنولوژی‌های مربوط‌به خودران‌ها یا خودروهای برقی عمدتاً در دست کمپانی‌های فناوری است که در سال‌های گذشته تأسیس شده‌اند و خودروسازان سنتی به آن‌ها دسترسی ندارند. این عمل موجب شده بعضی پایان دوران خودروسازان سنتی را پیش بینی کنند که قابلیت سازگاری با تحولات گذشته را ندارند.

به همین دلیل در سال‌های گذشته شاهد خریداری این دست از گروه‌های فناوری توسط خودروسازان بزرگ بوده‌ایم. از طرفی پیچیده‌تر شدن معادلات بازار و پدید آمدن رقبای جدیدی که هستی خودروسازان قدیمی‌تر را با خطر مواجه کرده‌اند، به بروز ائتلاف‌های گسترده بین شرکت‌های خودروسازی بزرگ جهان انجامیده است که جدیدترین آن بین فولکس واگن و فورد انجام گرفت.

به این ترتیب می‌توان پیش بینی کرد در آینده، خیلی از خودروسازانی که از ابتدا در این صنعت حضور داشته‌اند به کمک تحصیل تکنولوژی‌های لازم و تشکیل ائتلاف به عمر خود ادامه دهند. در عین حال نباید فراموش کرد که عرضه چیزی نظیر تکنولوژی‌های خودران و خدمات همسفری می‌تواند در آینده نیاز انسان‌ها (دست‌کم شهرنشینان) را برای تملک ماشین کاهش دهد و این خودروسازان به تولید کنندگان ناوگان‌هایی بدل شوند که کار جابه‌جایی افراد را برعهده خواهند گرفت.

دنیای خودرو