منطقی نبودن حق العمل جایگاه‌های سوخت

رضا نواز سخنگوی صنف جایگاهداران سوخت گفت: دغدغه اصلی جایگاهداران سوخت از جایگاهی که کمترین تا جایگاهی که بیشترین میزان فروش را دارد، عدم همخوانی هزینه‌ها و سرمایه‌گذاری با سود حاصله است. عامل مهمی که باعث شده تا در حوزه حمل و توزیع سوخت، این همخوانی به وجود نیاید، ثبات قیمت فرآورده‌هاست و دولت باید در جهت افزایش حق العمل جایگاهداران فکر اساسی کند.

او افزود: این قیمت‌ها در شرایطی ثابت است که هزینه‌های حمل و توزیع، هر سال حتی بیش از تورم افزایش پیدا می‌کند. منابع دولت در جدول تبصره ۱۴ قانون بودجه و میزان مصارف نیز مشخص است؛ یعنی منبعی وجود ندارد که پاسخگوی هزینه‌های انجام شده باشد. برای دریافتی‌های سال ۱۴۰۰ اعتراض وجود دارد و برای سال ۱۴۰۱ نیز چندماهی است که تلاش خود را شروع کرده ایم تا مشکلی در روند توزیع ایجاد نشود.

هزینه‌های توزیع گازوئیل بسیار بیشتر از بنزین است
نواز گفت: موضوع بعدی مربوط به تبعیض بین حق الزحمه فروش گازوئیل (نفت گاز) در برابر بنزین است. تحقیقات میدانی نشان می‌دهد که هزینه‌های توزیع گازوئیل بسیار بیشتر از بنزین است، اما میزان دریافتی که برای توزیع این سوخت در نظر گرفته شده، به ۶۰ درصد دریافتی توزیع بنزین هم نمی‌رسد.

او تصریح کرد: فرآورده گازوئیل برای خودرو‌های سنگین ارائه می‌شود و حضور این خودرو‌ها در جایگاه‌های سوخت، استهلاک این جایگاه‌ها را بسیار بالا می‌برد. از طرف دیگر، محدودیت‌هایی نیز برای عرضه گازوئیل وجود دارد که سبب می‌شود تا نتوانیم همانطور که بنزین را به وفور توزیع می‌کنیم، گازوئیل را هم توزیع کنیم.

سخنگوی صنف جایگاهداران سوخت گفت: با توجه به این که جایگاه‌ها سهمیه‌های مشخصی را برای این سوخت دارند و فراهم شدن امکان توزیع گازوئیل بیشتر از سهمیه تعیین شده سخت است، بسیاری از جایگاه‌ها با زیان انباشته مواجه شده اند.