۱۰ دروغ واگذاری ایران خودرو به بخش خصوصی
در روزهای اخیر، موضوع واگذاری مدیریت ایران‌خودرو به یک کنسرسیوم از بخش خصوصی، به شکلی داغ در صدر مباحث رسانه‌ها، کارشناسان و صاحب‌نظران قرار گرفته است. تصمیمی که در مجمع به‌زودی برگزار خواهد شد، تأثیرات زیادی بر سرنوشت این غول خودروسازی و همچنین کل صنعت خودرو در ایران خواهد داشت. این تصمیم می‌تواند به تغییر مسیر این صنعت و خروج آن از بحران‌های مالی و انباشت زیان کمک کند.
متأسفانه، در این میان برخی رسانه‌ها و کارشناسان، به دلایل مختلف، شایعاتی را در قالب اخبار و تحلیل‌ها منتشر می‌کنند که پایه‌گذارهای نادرستی دارند. این شایعات به‌قدری تکرار می‌شوند که به‌نظر واقعی می‌آیند، در حالی که در اصل بی‌اساس هستند. به‌همین دلیل، به بررسی ۱۰ مورد از این شایعات رایج و نادرست می‌پردازیم:
- در روزهای آینده، مالکیت ایران‌خودرو به بخش خصوصی واگذار خواهد شد!
این ادعا کاملاً نادرست است. اگرچه پس از انقلاب اسلامی، دولت مالکیت ایران‌خودرو را در دست داشت، قانون اصل ۴۴ به‌منظور افزایش سهم بخش خصوصی در صنایع بزرگ، اجازه واگذاری بخشی از مالکیت را داده است. بنابراین، تا کنون بخش قابل توجهی از سهام ایران‌خودرو به بخش خصوصی فروخته شده و در حال حاضر دولت تنها حدود ۶ درصد از سهام این شرکت را در اختیار دارد.
- ایران‌خودرو به شرکت کروز واگذار می‌شود!
این ادعا نیز کذب است. شرکت کروز هیچ سهمی در ایران‌خودرو ندارد و هیچ برنامه‌ای برای خرید آن نیز ندارد. مالکان کنسرسیوم بخش خصوصی که بیش از ۳۰ درصد سهام ایران‌خودرو را دارند، مشخص و علنی هستند.
- کروز سهام ایران‌خودرو را به ازای مطالبات خود خریداری کرده است!
اینجا نیز افسانه‌ای بیش نیست. کروز حتی یک سهم ایران‌خودرو را در اختیار ندارد و سهام ایران‌خودرو قبلاً به کنسرسیوم بخش خصوصی واگذار شده است. برای خرید سهام در بازار سرمایه، نقدینگی لازم است و امکان تهاتر مطالبات وجود ندارد.
- در جهان هیچ قطعه‌سازی سهامدار شرکت خودروسازی نیست!
این تصور نادرست است. واقعیت این است که در صنعت خودروسازی امروزی، بسیاری از شرکت‌های خودروسازی و قطعه‌سازی دارای سهامداران مشترک هستند. مثلاً:
- شرکت BYD: از بزرگ‌ترین خودروسازان جهان که در ابتدا به عنوان قطعه‌ساز تأسیس شد.
- کامپانی SOKON: از قطعه‌ساز به خودروساز تبدیل شده است.
- شرکت HUAWEI: تولیدکننده قطعات الکترونیکی که به حوزه خودروسازی نیز وارد شده است.
- کنسرسیوم خصوصی باعث ضرردهی ایران‌خودرو در سال‌های اخیر است!
این سخن کاملاً نادرست است. کنسرسیوم خصوصی از سال ۱۳۹۰ تنها دو نماینده در هیئت‌مدیره ایران‌خودرو دارد، در حالی که همه تصمیمات مدیریتی توسط اعضای دولتی اتخاذ می‌شود.
- حضور بخش خصوصی تعارض منافع ایجاد می‌کند!
قوانین تجارت برای جلوگیری از تضاد منافع میان سهامداران طراحی شده‌اند. به جای محدود کردن حضور بخش خصوصی، باید نظارت دقیق‌تری از سوی نهادهای مسئول وجود داشته باشد.
- واگذاری مدیریت به کنسرسیوم خصوصی به معنی انحصار و سودآوری برای کروز است!
این ادعا درست نیست. کروز هیچ سهمی در ایران‌خودرو ندارد و اداره این شرکت به نفع هر طرفی که باشد، لزوماً به سود کروز نخواهد بود.
- زیان انباشته ایران‌خودرو ناشی از تعارض منافع است!
این تصور اشتباه است و هیچ مدرکی دال بر وجود تعارض منافع در حسابرسی‌های شرکت ایران‌خودرو وجود ندارد.
- کروز فاقد اهلیت خرید ایران‌خودرو است!
خرید سهام ایران‌خودرو مربوط به سال‌های گذشته است و نهادهای نظارتی براساس اهلیت خریداران تصمیم می‌گیرند. همچنین، کروز سهامدار ایران‌خودرو نیست، بنابراین اهلیت آن تاثیری بر مدیریت شرکت نخواهد داشت.
- کنسرسیوم در مدیریت شرکت بازرگانی بهمن موفق نبوده و نخواهد توانست مدیریت ایران‌خودرو را هم به درستی انجام دهد!
در حالی که برخی اعضای کنسرسیوم دارای تجربه در مدیریت شرکت بهمن هستند، این دو کنسرسیوم یکی نیستند. با این حال، انتقال مدیریت به بخش خصوصی در شرکت بهمن از موفقیت‌های قابل توجهی برخوردار بوده است.
به‌طور خلاصه، حقایق موجود نشان می‌دهد که بسیاری از ادعاهای مطرح شده در زمینه مدیریت ایران‌خودرو، نادرست و بی‌پایه‌اند و باید با اطلاعات دقیق و مستند، از انتشار آن‌ها جلوگیری کرد.
دیدگاه بگذارید
اولین نفر باشید که دیدگاه خود را می نویسد