دوچرخه برقی، بهترین جایگزین خودرو در شهر های پرترافیک

آیا تا به حال تصور کرده اید که اگر دوچرخه ها دارای قوای محرکه ای بودند تا در مسافت های طولانی یا مسیر های سربالایی و پرشیب به حرکت شما کمک کنند؟ به طور خلاصه، دوچرخه برقی یک دوچرخه معمولی است که دارای یک موتور الکتریکی و یک باتری میباشد تا هنگام نیاز به رکابزنی و حرکت دوچرخه سوار کمک کند.

نحوه عملکرد دوچرخه های برقی به چه شکل است؟

دوچرخه برقی این امکان را ایجاد میکند تا با خستگی و فشار کمتر، مسافت‌های بیشتری را پیموده و از دوچرخه سواری لذت بیشتری ببرید. بعلاوه هنگام پیمایش مسیرهای شیب دار فشار کمتری را تحمل کنید. این مزایا سبب افزایش محبوبیت دوچرخه‌های برقی شده است. چه به عنوان وسیله رفت و آمد شهری چه وسیله ای برای ورزش و تفریح. دوچرخه های الکتریکی هیچگونه آلایندگی برای محیط زیست نداشته و کمک شایانی به پاگیزگی هوای شهر ها مینمایند.

چرا دوچرخه های برقی جایگزین مناسبی برای خودرو و موتورسیکلت در شهر های شلوغ هستند؟

دوچرخه های برقی نسبت به خودرو و موتور سیکلت بسیار قیمت مناسب تری دارند، از طرفی به دلیل اینکه با هربار شارژ کردن می توانند مسافتی در حدود ۳۰ الی ۵۰ کیلومتر را بپیمایند، به راحتی می توانند بسیاری از نیاز های روزمره حمل و نقل را پاسخ دهند. در یک نگاه کلی از مزایای استفاده از دوچرخه برقی به جای خودرو و موتور، میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

• مقرون به صرفه بودن
• سازگاری با محیط زیست
• حفظ سلامتی و شادابی بیشتر
• بدون نیاز به گواهی نامه
• پشت سر گذاشتن ترافیک و محدودیت های تردد
• پارک آسان
• کاهش هزینه های حمل و نقل (بدون نیاز به سوخت)
• پیمایش های طولانی بعد از هر بار شارژ

دوچرخه های برقی عموماً به سه طریق قابل استفاده میباشند:

1. به شکل یک دوچرخه عادی: با خاموش کردن سیستم برقی، رکاب زنی به شکل معمول و بدون هیچگونه تغییری در عملکردهای بخشهای مختلف دوچرخه انجام میشود.
2. به صورت تمام برقی: با فشردن شستی گاز یا استفاده از دسته گاز، دوچرخه به صورت یک موتور سیکلت حرکت کرده و نیازی به رکاب زنی وجود ندارد.
3. حالت هیبریدی یا ترکیبی: در این حالت به محض شروع رکاب زنی، حسگرهای پدال کمکی یا هوشمند متوجه شده و فرمان به حرکت درآوردن موتور جهت کمک به دوچرخه سوار صادر میگردد. در این صورت بخشی از نیروی لازم برای حرکت توسط موتور الکتریکی تامین میشود و فشار بیش از حد از روی دوچرخه سوار برداشته میشود. با تنظیم درجه پدال هوشمند میتوان مقدار و اندازه کمکی که در این حالت از موتور دریافت میشود را تنظیم کرد. با بالا بردن این درجه (PAS level) میزان کمک دریافتی از موتور بیشتر شده و سهم دوچرخه سوار از نیروی مورد نیاز برای حرکت کمتر میشود و فشار کمتری به وی وارد میشود. در حالت ترکیبی معمولاً مقدار کمک موتور الکتریکی به ۳ الی ۹ قسمت تقسیم میشود. البته متداولترین آن ۵ قسمتی است که به آن ۵ دنده هم میگویند. درجه یا دنده ۱ در این حالت کمترین و ۵ بیشترین کمک را ارائه میدهد. حالت هیبریدی مناسبترین و پر طرفدارترین حالت در استفاده از دوچرخه برقی میباشد دوچرخه سوار میتواند بر اساس سطح آمادگی بدنی خود از پشتیبانی موتور الکتریکی دوچرخه برقی استفاده کند.

دوچرخه های برقی به طور معمول از اجزاء زیر تشکیل شده اند:

دوچرخه های برقی مختلف از برند های گوناگون، طبیعتا از اجزاء مختلف مشترک با یکدیگر و گاها غیرمشترک ساخته می شوند. در این میان کیت های تبدیل و دوچرخه های برقی بهین موتور (به عنوان یکی از برترین تولید کنندگان ایرانی کیت های تبدیل دوچرخه برقی) از اجزاء اصلی زیر تشکیل شده اند:

1. موتور براشلس: دوچرخه های برقی دارای یک موتور براشلس میباشند که عموماً در محل توپی چرخ جلو یا چرخ عقب قرار میگیرند. اگرچه در بعضی از مدلها موتور در وسط دوچرخه قرار گرفته و مستقیماً به محور اصلی متصل میگردد. هر کدام از این مدلها مزیت و محدودیتهای خود را داشته و کاربردهای گوناگونی دارند.
2. پک باتری: انرژی مورد نیاز دوچرخه های الکتریکی توسط یک پک باتری لیتیومی پرقدرت با قابلیت شارژ مجدد تامین میشود. این پک باتری تعداد زیادی سلولهای کوچکتر که با ترتیب خاصی به یکدیگر متصل شده اند تشکیل میشود. ولتاژ باتریهای مورد استفاده در دوچرخه های برقی معمولاً ۲۴، ۳۶، ۴۸ و یا ۶۰ ولت بوده و در ظرفیتهای مختلف مورد استفاده قرار میگیرند. باتری دوچرخه های الکتریکی معمولاً داخل قاب وسط بدنه دوچرخه قرار میگیرد. البته در مواردی به علت عدم وجود فضای مناسب در وسط بدنه، باتری به صورت کشویی در ترکبند عقب دوچرخه قرار میگردد. این باتری ها با برق شهری و توسط یک شارژر مخصوص شارژ میگردند.
3. درایور یا کنترلر: دوچرخه های برقی دارای یک سیستم الکترونیکی برای راه اندازی موتور براشلس و کنترل و هماهنگ نمودن بخشهای مختلف میباشند. کنترلر علاوه بر مدیریت کل سیستم، اطلاعاتی در مورد سرعت و مسافت طی شده و ... به دوچرخه سوار میدهد. همچنین امکان تغییر تنظیماتی مانند تعیین سطح کمک پدال هوشمند و حداکثر سرعت و ... را در اختیار قرار میدهد.
4. نمایشگر: دوچرخه های برقی معمولاً دارای یک نمایشگر بوده که روی میله فرمان نصب میشود. این نمایشگر اطلاعاتی در مورد سرعت، میزان شارژ باتری و داده های گوناگون مورد نیاز را نمایش می دهد. نمایشگر ها معمولاً به صورت ال سی دی تک رنگ یا رنگی بوده و در ابعاد و اشکال گوناگون ارائه میگردند.
5. اهرم گاز: بیشتر دوچرخه های الکتریکی به وسیله ای برای گاز دادن مجهز میباشند. این وسیله به اشکال مختلفی ارائه میشوند. برخی به صورت دسته گاز موتوری، برخی به صورت شستی گاز و برخی به شکل نیم دسته گاز میباشند. البته در بعضی از دوچرخه های برقی اصلاً اهرم گاز وجود نداشته و فقط با رکابزنی موتور به کمک میآید.
6. پدال کمکی یا هوشمند (PAS): حسگرهایی در دوچرخه های برقی وجود دارد که قادر به تشخیص رکاب زنی دوچرخه سوار بوده و این اطلاعات را به کنترلر ارسال میکند. این قطعه معمولاً دارای تعدادی آهنربای قوی و یک حسگر مغناطیسی بوده و چرخش محور رکاب را با عبور آهنرباها از جلوی حسگر تشخیص میدهد.

آیا استفاده از دوچرخه های برقی صرفه اقتصادی دارد؟

برای بررسی جنبه اقتصادی استفاده از این وسیله میتوان گفت، اگرچه دوچرخه های برقی معمولاً قیمت بالاتری از دوچرخه های عادی دارند، اما با کاهش هزینه های رفت و آمد و سرعت بیشتر و صرفه جویی در زمان، در دراز مدت میتواند هزینه های اولیه خرید را جبران کرده و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشند.