قطعه سازان در دنیا عضو هیئت مدیره خودروسازی نیستند

علی خضریان، عضو کمیسیون اصل ۹۰ مجلس شورای اسلامی، دغدغه‌های مهمی را در خصوص صنعت خودروسازی کشور مطرح کرده است. بر اساس اظهارات او، صنعت خودرو در حال حاضر حدود ۷ درصد از تولید ناخالص داخلی ایران را به خود اختصاص داده و می‌تواند با قرار گرفتن در مسیر صحیح، نقش کلیدی در رشد اقتصادی ایفا کند.

اهمیت صنعت خودروسازی

به گفته خضریان، صنعت خودرو با داشتن زنجیره‌ای گسترده از قطعه‌سازان و نمایندگی‌های فروش، اگر به درستی مدیریت نشود، می‌تواند به بحرانی ملی تبدیل شود. بنابراین، توجه به سرنوشت این صنعت از اهمیت بالایی برخوردار است.

مشکلات مدیریتی و تعارض منافع

خضریان به یکی از مشکلات اصلی در این صنعت، یعنی وجود تعارض منافع در ساختار مدیریتی خودروسازان، اشاره کرد. وضعیتی که در آن افراد مرتبط با شرکت‌های قطعه‌سازی در هیأت مدیره خودروسازان حضور دارند، می‌تواند به بروز مشکلاتی منجر شود. در واقع، انتظار می‌رود که خودروسازان به جای خرید قطعات با قیمت مناسب، به سمت خرید قطعات گران قیمت تمایل پیدا کنند. این موضوع باعث ایجاد عقب‌ماندگی در صنعت خودرو می‌شود.

نکات کلیدی:

• تعارض منافع:حضور قطعه‌سازان در هیأت مدیره خودروسازان
• عواقب:افزایش هزینه‌ها و عدم ایجاد مزیت رقابتی

خصوصی‌سازی و مشکلات آن

علی خضریان همچنین به ضرورت خصوصی‌سازی درست در صنعت خودرو اشاره کرد. او تأکید نمود که اگر خصوصی‌سازی به افرادی که در شرایط کنونی فعالیت دارند سپرده شود و تعارض منافع ادامه یابد، این اقدام می‌تواند ضربه‌ای جدی به صنعت خودرو بزند و منجر به نابودی بخش وسیعی از قطعه‌سازان خصوصی شود.

روش‌های جهانی برای جلوگیری از انحصار

این نماینده مجلس به تجربیات جهانی نیز اشاره کرد و گفت: در اقتصادهای پیشرفته، نهادهای ضد انحصار به شدت نسبت به تعارض منافع و حفظ رقابت می‌ایستند. در بسیاری از کشورها، وجود اعضای هیأت مدیره از شرکت‌های قطعه‌سازی در خودروسازان ممنوع است و محدودیت‌هایی بر میزان سهامداری بدون حق رأی برای این شرکت‌ها وجود دارد.

تبعات گران‌فروشی و مشکلات اقتصادی

خضریان با تأکید بر فشار قیمتی که قطعه‌سازان بر روی خودروسازان و مصرف‌کنندگان ایجاد می‌کنند، اظهار داشت که این وضعیت به رشد تورم خودرو منجر می‌شود. به عبارت دیگر، در شرایطی که قیمت خودروها افزایش یافته، تولیدکنندگان در تلاش‌اند تا به تقاضای بیشتر پاسخ دهند، اما این شرایط می‌تواند منجر به انحصار و از بین رفتن رقابت سالم در بازار شود.

عواقب احتمالی:

• کاهش تولید خودرو
• افزایش قیمت خودروها
• نابودی بخش عظیمی از قطعه‌سازان

جمع‌بندی

در نهایت، علی خضریان هشدار می‌دهد که ادامه این روند می‌تواند به واردات خودروهای بی‌کیفیت و وابستگی ارزی شدید کشور در این بخش منجر شود. بنابراین، بهبود مدیریت و توجه به زنجیره تأمین خودروهای تولیدی ضروری به نظر می‌رسد. تنها با ریشه‌کن کردن مشکلات مدیریتی و توجه به تعادل در منافع می‌توان از بحران در صنعت خودروسازی جلوگیری کرد و آینده‌ای روشن‌تر برای این صنعت رقم زد.