نگاهی به کانسپت‌ های S1 LM و Le Mans GTR از گوردون موری

گوردون موری آتوموتیو (Gordon Murray Automotive)، شرکتی که خالق ابرخودروهای افسانه‌ای مانند T.50 و T.33 است، اکنون یک شرکت خواهر با نام گوردون موری اسنشیال وکلس (Gordon Murray Special Vehicles) راه‌اندازی کرده است.

این شرکت جدید، در زمینه ساخت خودروهای سفارشی و منحصر به فرد فعالیت می‌کند که هر خودروی خاصی را به یک اثر هنری جاودانه تبدیل می‌کند. اولین پروژه‌هایی که به این شرکت سفارش داده شده‌اند، S1 LM و Le Mans GTR نام دارند و قرار است در هفته خودروی مونتری (Monterey Car Week) رونمایی شوند. همان‌طور که از نامشان پیداست، این خودروها ادای احترامی به مک‌لارن F1 LM و GTR معروف در مسابقات لمانز هستند و فرصتی را برای «گوردون موری» (Gordon Murray) بزرگ فراهم می‌کنند تا ابرخودروهای نمادینی را که خودش طراحی کرده، بهبود بخشد.

بخش «سفارشی‌سازی» GMSV مسئول سفارش‌های تک به تک مشتریان مانند S1 LM خواهد بود، در حالی که بخش «میراث» این شرکت وظیفه ساخت نسخه‌های ادامه‌دار و بازآفرینی خودروهایی را که موری طراحی کرده، بر عهده خواهد داشت. در نهایت، بخش طراحی SV به تولید خودروهایی با تیراژ بسیار پایین مانند Le Mans GTR می‌پردازد.

S1 LM، ادای احترام به مک‌لارن F1 LM

از آنجایی که GMSV S1 LM اولین خودروی تولیدی این شرکت جدید است، منطقی است که با آن شروع کنیم. نام ‘S1’ مخفف ‘Special One’ (ویژه یک) است و در سری پنج عددی تولید شده، درست مانند خودروی جاده‌ای مک‌لارن F1 LM که از روی مدل GTR ساخته شده بود. برخی از این پنج خودروی مک‌لارن به موتور مسابقه‌ای بدون محدودیت مجهز بودند، و S1 LM نیز مسیری مشابه را دنبال می‌کند.

این خودرو از نسخه ارتقاء یافته موتور V12 به حجم ۴.۳ لیتر استفاده می‌کند که بر پایه موتور ۴.۰ لیتری T.50 ساخته شده است. این موتور همچنان قادر به رسیدن به ۱۲,۱۰۰ دور در دقیقه (RPM) است و اکنون قدرتی "بیش از ۷۰۰ اسب بخار" تولید می‌کند. جالب است بدانید که مانند خودروی استون مارتین والکری (Aston Martin Valkyrie)، این خودرو نیز برای هر سه سرنشین خود (یکی در جلو و دو نفر در عقب) گوشی محافظ گوش (ear defenders) دارد.

متأسفانه برای بقیه ما، تمام پنج نسخه از این خودرو به یک مشتری انحصارطلب که وسواس زیادی روی مک‌لارن F1 دارد، فروخته شده است. این مشتری با GMA و طراح خودش همکاری کرده تا این تجسم مدرن از یک خودروی مسابقه‌ای جاده‌ای را خلق کند. از آنجایی که مک‌لارن F1 آنقدر ارزشمند است که عملاً بیمه آن در تصادف غیرممکن است، S1 LM به جای آن بر پایه شاسی سه نفره GMA ساخته شده است، اما هر سطح از بدنه آن جدید است و سقف آن نسبت به T.50 کوتاه‌تر شده است. برخلاف آن خودرو، S1 LM فن (fan) عقب ندارد. به جای آن، از یک اگزوز اینکونل (Inconel) (نوعی آلیاژ مقاوم در برابر حرارت) استفاده شده که با فویل طلای ۱۸ عیار پوشانده شده و از چهار لوله مرکزی خارج می‌شود، درست مانند خودرویی که الهام‌بخش این طراحی بوده است.

نکته مهم این است که گوردون موری همیشه از این موضوع که طرح اصلی مک‌لارن F1 منحنی‌های زیبایی شبیه به بطری کوکاکولا (Coke-bottle curves) نداشت و از یک شکل اغواکننده محروم بود، ناراحت بود. این مشکل در اینجا برطرف شده است و نتیجه آن، تبدیل طراحی F1 از چشمگیر به خیره‌کننده است.

یک پکیج آیرودینامیکی سفارشی، پایداری در سرعت‌های بالا را تضمین می‌کند، در حالی که سیستم تعلیق منحصر به فرد با هندسه جدید، ارتفاع کمتر و تنظیم سفارشی کمک‌فنرها، رانندگی جذاب‌تری را فراهم می‌کند. در مورد رانندگی، همچنان یک گیربکس شش سرعته دستی وجود دارد، که اکنون با یک اهرم دنده بازطراحی‌شده، تعویض دنده‌های کوتاه و دقیقی را ارائه می‌دهد که شبیه به کشیدن گلنگدن تفنگ است.

صندلی‌های کاملاً جدید و فضای داخلی بازطراحی‌شده با یک فرمان جدید شبیه به مک‌لارن F1، به طرز ماهرانه‌ای المان‌های طراحی گذشته‌نگر را با مهارت‌های ساخت معاصر ترکیب می‌کنند. این احترام به گذشته و در آغوش گرفتن طراحی نوآورانه، این فضای داخلی را برای دهه‌ها جذاب و دیدنی نگه خواهد داشت.

Le Mans GTR، یک ابرخودروی مخصوص پیست

خب، پس ما هیچ شانسی برای داشتن S1 LM نداریم. در مورد GMSV Le Mans GTR چطور؟ نزدیک به پنج برابر بیشتر از آن ساخته خواهد شد، پس شاید شانسی باشد، درست است؟ البته که نه. ابرخودروهای با تیراژ پایین که در هفته خودروی مونتری رونمایی می‌شوند، معمولاً مدت‌ها قبل از آن فروخته شده‌اند، و این در مورد هر ۲۴ نسخه از این خودرو نیز صادق است (یکی برای هر ساعت از مسابقه استقامت نمادین لمانز).

طراحی این خودرو از طرح‌های «دنباله بلند» (longtail) خود موری الهام گرفته است، اما همچنین از خودروهای دنباله بلند مانند Matra-Simca MS660، پورشه ۹۱۷ (Porsche 917) و آلفا رومئو Tipo 33/3 نیز به عنوان منبع الهام استفاده می‌کند. GMSV یک پلتفرم جدید برای این خودرو توسعه داده است، که موتور V12 ۴.۰ لیتری GMA و گیربکس شش سرعته دستی تقریباً تنها المان‌هایی هستند که از شرکت خواهر به آن منتقل شده‌اند. Le Mans GTR نیز فن عقب ندارد، با این حال، اسپلیتر (splitter) جلوی آن، رکاب‌های جانبی عمیق و دیفیوزر عقب دو کاناله (که اگزوز دوتایی از آن خارج می‌شود) همچنان "حداکثر آیرودینامیک با اثر زمینی (ground effect) را تولید می‌کنند." یک ورودی هوای رم-ایر (ram-air) روی سقف، که بسیار بزرگ‌تر از نمونه‌های روی T.50 یا T.33 است، نویدبخش صدای مکش هیجان‌انگیزی در داخل کابین است که قطعاً راننده که در مرکز نشسته است، بیشترین لذت را از آن خواهد برد.

سیستم تعلیق سفت‌تر و سبک‌تر، عرض محورهای پهن‌تر، تایرهای بزرگ‌تر میشلن پایلوت اسپرت کاپ ۲ (Michelin Pilot Sport Cup 2)، ظرفیت خنک‌کنندگی بهبود یافته و ورودی‌های هوای جدید برای خنک کردن موتور و گیربکس، امکان استفاده سنگین و طولانی مدت در پیست را فراهم می‌کنند. همچنین، نصب محکم موتور به این معنی است که راننده ارتباط مستقیمی با آنچه که خودرو در زیر پایش انجام می‌دهد، خواهد داشت.

طراحی، ترکیبی از گذشته و آینده

بیایید با خودروی F1 شروع کنیم. این خودرو به اندازه یک طرح دیجیتالی از «کایزا» (Kyza) آینده‌نگر به نظر می‌رسد، با این حال به طور غیرقابل انکاری سرشار از DNA (کدهای طراحی) F1 است. ورودی هوای بزرگ‌تر در قسمت پایین کناری، سطح درام و هیبتی را اضافه می‌کند که در نسخه اصلی وجود نداشت، اما ابرخودروهای آن دوران مانند لامبورگینی دیابلو (Lamborghini Diablo) به خوبی از آن استفاده کرده بودند. ترکیب چراغ‌های LED باریک و خطوطی که شکل چراغ‌های جلو اصلی را تقلید می‌کنند، احتمالاً تنها راه صحیح برای بازآفرینی F1 است و سادگی جلوی خودرو به خوبی زیبایی‌شناسی تمیزی را حفظ می‌کند که طرفداران زیادی را به خود جذب کرده بود.

در مورد برادرش، GTR، زوایای تیزتر، خطوط عمودی در زیر چراغ‌های جلوی مجسمه‌مانند و قسمت عقب تقریباً شبیه به زاگاتو (Zagato)، به گونه‌ای روح را به هیجان می‌آورند که شاید T.50 با آن سادگی بیش از حد خود، قادر به انجامش نبود. هر دو زیبا هستند، اما GTR خودرویی است که به محض دیدن، ضربان قلب را به سرعت بالا می‌برد، در حالی که طراحی T.50 برای درک کامل نیاز به زمان داشت. قسمت عقبی آن، از جلو، یادآور فراری FXX-K و از عقب، فورد جی‌تی (Ford GT) است، اما در شیشه خودرو، ورودی هوای روی سقف، نمای از بالا و المان‌های نورپردازی، یک حس و حال مشخص از GMA نیز وجود دارد.

هر دو خودرو خیره‌کننده هستند و اگرچه ما اطلاعی از قیمت آنها نداریم، اما اصالت، عملکرد و حضور آنها، ارزش هر قیمتی را که ممکن است داشته باشند، دارد. شاید خلاصه‌کردن این دو خودرو در یک جمله غیرممکن باشد، و ما بی‌صبرانه منتظریم تا ببینیم قدم بعدی GMSV چه خواهد بود.

منبع ترجمه: autoblog