اظهارات یک کارشناس در مورد طراحی سمند و صندوق ۲۰۶

عضو هیات علمی گروه مهندسی خودرو دانشگاه علم و صنعت با ذکر اینکه طراحی صندوق خودروی پژو ۲۰۶ در سال ۱۳۸۳ و طراحی سمند در سال ۱۳۷۴ شروع شد، توضیحاتی در خصوص روند طراحی آنها ارائه کرد.

امروز (شنبه ۲۶ مرداد) بهرام پارسایی سخنگوی کمیسیون اصل ۹۰ مجلس شورای اسلامی اظهار کرد که برای طراحی صندوق خودروی پژو ۲۰۶ معادل ۲۵۰ میلیون دلار و برای طراحی سمند چند صد میلیارد تومان هزینه شده که رقمی بسیار بالایی بوده و محلی برای سوءاستفاده خودروسازان بوده است. وی از وجود "مافیای قدرتمند" در صنعت خودرو سخن گفت.

در این رابطه امیرحسن کاکایی عضو هیات علمی گروه مهندسی خودرو دانشگاه علم و صنعت اظهار کرد: در خصوص مسائل مطرح شده از طرف بعضی نمایندگان مجلس مبنی بر وجود مافیا در صنعت خودرو و حیف و میل شدن پول در زمان طراحی صندوق پژو ۲۰۶ و سمند، خود آقایان و مدیران وقت صنعت خودرو در زمان طراحی خودروهای یاد شده؛ باید پاسخ دهند ولی توضیحات کارشناسی موضوع در تخصص بنده است که ارائه می‌دهم.

این کارشناس صنعت خودرو ادامه داد: از جمله مقاطعی که در توسعه طراحی خودرو کار اساسی انجام گرفت؛ زمان طراحی سمند و پژو ۲۰۶ بود. ما در آن زمان کسب تجربه کرده و در سطوح بالاتر قرار گرفتیم. یکی از علت‌هایی که این اعداد و ارقام بالاتر از رقم‌های جهانی هم بود، همین است که ما به بهانه این طراحی‌ها، در خیلی از سیستم‌های دیگر  هم خود را رشد دادیم.

او افزود: در یکی دو سال گذشته هم دو خودروساز بزرگ، طراحی خودروی جدیدی را شروع کردند ولی اینکه چرا انقدر با سختی حصول نتیجه داشته، این است که شبکه تأمین و قطعه‌سازی ما به اندازه کافی و همپا با صنعت خودرو رشد نکرده است. در مقطع سال‌های دهه ۷۰ تا ۸۰، شبکه تأمین و قطعه‌سازی ما ایجاد و رشد پیدا کرد و نتایجی حاصل شد که لازمه آن صرف همان هزینه‌ها بوده است. لازم به ذکر است که پس از آن زمان، خودرو رانا هم روی کار آمد. این خودرو براساس همان پژو ۲۰۶ است که نشان می‌دهد آن طراحی‌ها انجام گرفت و مبنایی برای طراحی‌های بعدی شد.

کاکایی با ذکر اینکه کامل کردن طراحی بدین معناست که ابتدا خودرو طراحی می‌شود، سپس قطعات و امکانات آن داخلی‌سازی و فراهم ‌می‌شود، که عملیات آن کمتر از طراحی اصل خودرو هم نیست؛ گفت:  ایران بسیاری از اطلاعات حال حاضر خود را از همان زمان و با صرف همان هزینه‌ها کسب کرده است. در خصوص موتور، در زمان تولید موتورهای ملی اطلاعات ما تکمیل شد؛ ولی در خصوص الکترونیک هنوز دارای مشکل هستیم؛ به عبارتی در هرجا که هزینه کردیم، تمام زنجیره تأمین و قطعه‌سازی ما توانمند شده ولی در دیگر مقاطع که صرفاً هزینه‌ هم نشده، هنوز دچار مشکل هستیم؛ ضمن اینکه داخلی‌سازی هم بسیار حائز اهمیت است. به طور مثال طراحی پیشرانه یک خودرو یک موضوع است و داخلی‌سازی آن هم مسئله دیگر. البته باید گفت طراحی پلت‌فرم، گرفتن لیسانس و ... هم کاری بسیار بزرگ است.

عضو هیات علمی گروه مهندسی خودرو دانشگاه علم و صنعت اظهار کرد: طراحی پژو ۲۰۶ صندوقدار از سال ۸۳ کلید خورد و در سال ۸۶ تولید آن شروع شد. در خصوص این خودرو، شاید به نظر برسد که اضافه کردن یک صندوق هزینه زیادی نمی‌خواهد ولی درواقع وقتی قالب خودرویی بدون صندوق (هاچ‌بک) است، برای اضافه شدن همین یک صندوق، تمام سیستم تعلیق، شاسی و فرمان خودرو تغییر می‌کند و یک بازطراحی واقعی است که چیزی از طراحی یک خودرو جدید کم ندارد.

این کارشناس صنعت خودرو یادآوری کرد: همچنین سمند در سال ۷۴ شروع طراحی و در سال ۸۱ تولید خود را آغاز کرد؛ ولی عرضه آن به بازار با تأخیر همراه بوده است. طراحی سمند تقریباً هفت سال طول کشید؛ نه به دلیل اینکه طراحی آن مدت زیادی نیاز داشت؛ بلکه وقتی در ایران کار شروع شد، خودروسازان متوجه شدند که در تولید برخی قطعات دچار کمبود هستند؛ لذا مجبور شدند در آن زمینه سرمایه‌گذاری کنند.

کاکایی تصریح کرد: در آن زمان در به‌روزرسانی خطوط تولید متوجه شدند که برخی امکانات حداقلی خط تولید را ندارند. معمولاً در دنیا در زمان طراحی خودروهای جدید، خط تولید اصلی ثابت مانده اما قالب‌ها عوض می‌شود؛ ولی در ایران از آنجایی که قبل پژو و سمند، تنها تولید پیکان داشتیم، مشاهده شد که خیلی از خطوط تولید ما ناقص هستند؛ در نتیجه پروسه طراحی و تولید این خودرو، زمان‌بر و پر هزینه شد، ضمن اینکه این هزینه تنها برای طراحی خودرو نبود، بلکه بخشی از هزینه هم در بخش ایجاد زنجیره تأمین و قطعه‌سازی برای داخلی‌سازی قطعات انجام گرفت.

ایسنا