کیا سورنتو یا میتسوبیشی اوتلندر؟

میتسوبیشی چند سالی بود که از بازار ایران دور شده بود. بعد از موفقیت بی نظیر نسخه های گالانت، لنسر و پاجرو فکر کردیم که میتسوبیشی دیگر نمی تواند به بازار برگردد و آن موفقیت هارا تکرار بکند اما اینطور نبود و میتسوبیشی با لشگر خودروهای جدیدش به بازار ایران برگشت. در این لشگر، میتسوبیشی اوتلندر، لنسر و میراژ دیده می شوند که تا حد زیادی در بازار موفق هم بوده اند و طرفداران بسیاری دارند. امروز در این سری مقاله از مقالات سایت زدفورکار به مقایسه ی میتسوبیشی اوتلندر و رقیب قدر کره ای آن یعنی کیا سورنتو می پردازیم، تا آخر این مقاله با ما همراه باشید.

طراحی ظاهری و بدنه

کیا سورنتو یکی از خودروهایی است که طراحی آن بر اساس سیاست های آمریکایی پسند کیا ساخته شده است. طراحی خودروهای کیا کم کم به سمت آمریکایی شدن می روند و کاملا در قسمت های مختلف این خودرو قابل رویت است؛ به طور مثال استفاده از کروم کاری های زیاد روی بدنه می تواند نشان دهد که شرکت کیا هیوندای محصولات خودش را به بازار آمریکا ارسال میکند و هدفش بازار آمریکای شمالی است. ابعاد سورنتو از چیزی که بنظر می آید بزرگتر است و یک خودرویبا اضافه وزن را میبینیم، خودرویی که انگار در دوره ای حجم برداشته اما در مصرف کربوهیدرات زیاده روی کرده است! طراحی خودرو بسیار زیباست و شامل زبان طراحی جدید کیا می شود. جلوپنجره ی بسیار بزرگ، سپرهای بزرگ، چراغهایی که طرحشان تقریبا نسبت به مدلهای چندسال پیش ثابت مانده، درهای بسیار بزرگ و طراحی عقب ساده اما زیبا!

 در آن سوی میدان میتسوبیشی اوتلندر را داریم. به نظر طراحی این خودرو لاغرتر از سورنتو است و گویا خودروی کوچکتری است اما در واقعیت این دو خودرو در یک کلاس قرار می گیرند. طراحی میتسوبیشی اوتلندر شاید به نسبت سورنتو، آسیایی تر باشد؛ طراحی ساده تر با خطوط صاف و شاید طراحی که سعی شده با کروم کاری روی سپر جلو به آن زرق و برق ببخشند اما خیلی موفق نبودند. به طور کلی میتوان در بخش طراحی، امتیاز را به کیا سورنتو داد چراکه با طراحی جذاب ترش توانسته گوی رقابت را از رقیب ژاپنی اش بِرُباید!

داخل کابین

داخل کابین سورنتو که می نشینیم حس کیفیت خوبی به ما القا می کند. برخلاف چیزی که در بازار میبینیم و بسیار رایج است که خودروهای کره ای کیفیت کمی دارند اما در کیا سورنتو حس کیفیت کم به ما دست نمی دهد و کاملا مطابق با برچسب قیمتی اش، کیفیت لازم را دارد. در قسمت آپشن به نظر می آید که اوتلندر آپشنهای بیشتری داشته باشد اما از لحاظ طراحی داشبورد، سورنتو عملکرد بهتری داشته است. اوتلندر با اینکه طراحی ساده تری را پیش گرفته اما از منظر آپشن یک مرحله بهتر از سورنتو است. به طور مثال ما در اوتلندر یک مانیتور ۷ اینچی داریم با ۹ بلندگو که شامل ۴ تیوتر و ساب ووفر می شود. اما در آنسوی میدان، سورنتو فقط از یک مانیتور ۴.۳ اینچی بهره میبرد که به نسبت سال ۲۰۲۱ و برچسب قیمتی میلیاردی این خودرو خیلی قابل پذیرش نیست.

فنی و موتور

در این بخش سورنتو با موتور مشابه برادر دیگرش یعنی سانتافه به بازار آمده یعنی یک موتور ۲.۴ لیتری که ۱۸۸ اسب بخار قدرت و ۲۴۱ نیوتن متر گشتاور را با یک گیربکس ۶ سرعته ی خودکار به ۴ چرخ می دهد. این خودرو میتواند در ۱۰.۲ ثانیه از صفر به صد برسد که برای وزن  حدود ۱.۷ تنی آن مناسب است(  این تایم اعلامی کارخانه است و سورنتو با این عدد فاصله بسیاری دارد!)

از آنسو، میتسوبیشی با موتور ۲.۴ لیتری که ۱۶۶ اسب بخار قدرت و ۲۲۰ نیوتن متر گشتاور تولید می کند آمده که همه ی اینها توسط یک گیربکس سی‌وی‌تی به چرخها می رسد. همینجا به نظر می آید که گیربکس سی‌وی‌تی برای اوتلندر، رانندگی بدون تنش با مصرف کمتر اما بدون لذت رانندگی بوجود آورده باشد.

تست رانندگی

این تست را با کیا سورنتو شروع میکنیم. این خودرو به دلیل وزن بیشتری که دارد تفاوت قدرتش جبران می شود و سورنتو واقعا خودروی چالاکی نیست. سورنتو از لحاظ شتاب در حد پژو ۲۰۶ هم نیست و خیلی نمی توان روی آن حساب باز کرد. اگر ۴ سرنشین این خودرو حاضر باشند و کولر گرفته باشید و بخواهید سربالایی های تهران را طی کنید احتمالا به مشکل برمی خورید و نیاز به گاز دادن بیشتر دارید و از طرفی بیشتر به پمپ بنزین مراجعه خواهید کرد اما سواری این خودرو نسبتا نرم است(برای این می گوییم نسبتا چراکه اوتلندر سواری نرم تری به ما می دهد و بخاطر گیربکس سی‌وی‌تی، کابین تکانهای کمتری می خورد.) آینه های سورنتو بزرگ هستند و در رانندگی شهری به ما خیلی کمک میکنند. صندلی های جلو نرم تر از عقب هستند و این باعث میشود در مسافت های طولانی شاید خیلی آزاردهنده نباشند..

اوتلندر بخاطر استفاده از گیربکس سی‌وی‌تی شتابی در حد سورنتو یا حتی شاید بهتر باشد اما گیربکس سی‌وی‌تی لذت رانندگی ندارد و برای راننده هایی که دنبال لذت رانندگی هستند خیلی خوب نیست ولی عملکردش در شتاب و کشش با اینکه از نظر عددی کمتر است اما در عمل بهتر عمل می کند. مصرف سوخت این خودرو در سیکل ترکیبی حدودا ۱.۵ لیتر کمتر از سورنتو است که این هم از مزایای گیربکس سی‌وی‌تی است. به طور کل باید گفت که سورنتو شتاب و چالاکی لازم برای یک خودروی ۱.۷ تنی را ندارد و بسیار آزار دهنده خواهد بود و در قسمت رانندگی، اوتلندر تجربه بهتری را به شما خواهد داد.

نتیجه گیری

در این بخش باید افسوس خورد که نمونه های ۶ سیلندر سورنتو به وفور و باقیمت مناسب وارد بازار ایران نشدند و باعث شدند که بزرگترین ضعف این خودرو موتورش باشد. درست است که گیربکس ۶ سرعته ی سورنتو لذت رانندگی بیشتری نسبت به اوت لندر دارد اما این در صورتی است که قدرت کافی هم برای خودرو در نظر گرفته شده باشد. شتاب و کشش سورنتو واقعا پایین است و می تواند خیلی مشکل ساز باشد. اگر با این مورد مشکلی نداشته باشید، سورنتو خودرویی است که طراحی جذابی دارد، بازار بهتری دارد و شاید اگر اولویت شما شتاب و کشش نباشد گزینه ی بهتری باشد. در طرف دیگر، اوت لندر از نظر بازار دسته دوم نسبت به سورنتو ضعیف تر است ولی واقعیت این است که آپشن های بیشترو سواری نرم تری دارد و شاید علیرغم وجود گیربکس سی‌وی‌تی بیشتر مناسب جوانها باشد.

نویسنده: دانیال جهاندار

عکاس: آریا محسنی