حرف‌های عجیب یک راننده ایرانی درباره شرکت اوبر

گاردین در گفتگو با محمدرضا شهروند ایرانی مقیم امریکا و چند نفر دیگر از رانندگان، از شرایط رانندگان در شرکت آمریکایی "اوبر" گزارش داد.

اوبر، بنیان گذار سیستم ارزان قیمت تاکسی اینترنتی برای ایرانیان تنها یک برند امریکایی نیست. گره خوردن نام یک ایرانی به این شرکت به عنوان مدیرعامل، توجه ایرانیان را به این کمپانی بیش از پیش کرده است.

از سال ۲۰۱۷، وقتی مدیرعامل سابق این شرکت، تراویس کالانیک، تحت فشار سهامداران این شرکت، تن به استعفا یا به قول خودش استعفای دائمی داد، دارا خسروشاهی به عنوان مدیرعامل بر این کمپانی تکیه زد.

کمپانی اوبر در سال ۲۰۰۹ تأسیس شد و با افزایش محبوبیت این کمپانی و دیگر کمپانی‌های هم ردیفش، خیلی از شرکت‌های دیگر مدل کسب و کار آن را تکرار کرده و این روند به «اوبری سازی» مشهور شده‌است. در خیلی جاها آنان مورد حملات شدید صنعت تاکسیرانی قرار گرفته‌اند که آنان را به عملیات تاکسیرانی غیرقانونی، پایین آوردن قیمت و خدمات ناایمن متهم می‌کنند. هم اکنون کمپانی‌هایی با همین کارکرد در ایران هم فعالیت می‌کنند و اتفاقاً با توسعه کسب و کار در مدت زمانی کوتاه مواجه شده‌اند.

شرایط رانندگان این شرکت اما چگونه است؟

گاردین در مصاحبه‌ای با این راننده کمپانی اوبر توضیحاتی به نقل از وی منتشر کرده است، او گفته است: "با ما مثل انسان‌ها رفتار نمی‌کنند و رانندگان اوبر احساس ضعف و بی‌قدرتی می‌کنند. "

محمدرضا که راننده نیمه وقت کمپانی اوبر است، تاکید دارد: همان حقوق کمی که به رانندگان می‌دهند خیلی وقت‌ها به تأخیر میافتد. خبری از وام یا هر مزایایی که کارمندان یک شرکت باید از آنها بهرمند باشند نیست. رانندگان زیر فشار مالی می‌شکنند.

این نکات در حالی از طرف این راننده ایرانی مورد اشاره قرار گرفته است که بررسی‌ها نشان می‌دهد: از زمانی که سهام اوبر عمومی شد تا بتواند بازار سهام را در دست بگیرد، روز به روز سهامداران و ثروتمندان پول دارتر می‌شوند و رانندگان فقیرتر می‌شوند و تحت فشار بیشتری قرار می‌گیرند.

بنیان گذار اوبر، تراویس کالانیک یا همان مدیرعامل مستعفی، در وضعیت کنونی اما نگران ارزش سهام ۸.۶ درصدی خود در این کمپانی است. اگر ارزش کمپانی به ۹۰ میلیارد دلار برسد، ارزش سهام او ۸ میلیارد دلار خواهد شد.

جف بزوز مؤسس آمازون یکی از سرمایه داران اخیر اوبر است که در این شرکت ۳ میلیون سهم به ارزش ۴۰۰ میلیون دلار دارد.

دارا خسروشاهی مدیرعامل اجرایی کنونی اوبر می‌تواند حداقل ۱۰۰ میلیون دلار از طریق این برنامه عمومی کردن سهام برای کمپانی درآمد زایی کند.

رانندگان نیمه وقت اوبر روز به روز احساس فقر بیشتری می‌کنند و به خشمشان نسبت به این کمپانی افزوده می‌شود.

این رانندگان می گویند که از زمان عمومی شدن سهام اوبر حقوقشان قطع شده است و پرداخت اضافی که اوبر قولش را به رانندگان داده بود نیز به تعویق افتاده است و از مقدار آن هم بسیار کاسته شده است.

این سخنان بخشی از گفت و گو محمدرضا راننده ایرانی اوبر با خبرگزاری گاردین بود. اما آیا تنها محمدرضا ناراضی است؟

اعتصاب رانندگان این شرکت در شهرهای لس آنجلس، شیکاگو، فیلادلفیا، بوستن، نیویورک، واشنگتن و لندن توسط یک گروه از رانندگان آمریکایی اوبر برنامه ریزی و سازمان دهی شده بود.

گاردین مصاحبه‌ای با رانندگان این کمپانی در راستای عمومی شدن سهام اوبر داشته است.

هرانت گورگیان راننده تمام وقت اوبر با سابقه ۵ سال کار در این کمپانی، می‌گوید؛ او ابتدا کار در اوبر را به عنوان در آمدی مکمل در کنار شغل اصلیش در نظر گرفته بوده است؛ درآمدی که کمک هزینه‌ای برای رسیدگی به دو فرزند کوچکش باشد ولی کاری که اوبر می‌کند مثل گرفتن یک پرنده با دادن دانه به او و انداختن آن در قفس است.

وی گفته است: من برای آغاز کار در اوبر یک خودروی هیبریدی خریدم بعد آنها شروع به کم کردن حقوقم کردند.

او می‌گوید ۸ ماه است که همسرش شغل تمام وقتش را از دست داده است وتمام خرج خانواده بر دوش او است و نمی‌داند که این ماه می‌تواند پول رهن خانه را پرداخت کند یا خیر.

در عین حال، علی رزاق راننده تمام وقت دیگر اوبر با سابقه ۵ سال کار در این کمپانی می‌گوید پنج سال پیش زمانی که او شروع به کار برای اوبر کرد، اوبر کمپانی خیلی خوبی برای کار کردن محسوب می‌شد و انگیزه‌های بسیاری ایجاد می‌کرد تا کارمند بیشتری بگیرد ولی از زمانی که اوبر بازار را در دست گرفته است رویه‌اش را به سمت فشار بر روی رانندگان تغییر داده است.

تنها تقاضایی که رانندگان اوبر از این کمپانی دارند پرداخت عادلانه حقوق است. آن‌ها می گویند اوبر هر کاری می‌کند به جز پرداخت عادلانه حقوق‌ها.

او می‌گوید زمانی شروع به کار کردن در اوبر کرده که ۸۰ درصد هزینه‌هایش را از این طریق پرداخت می‌کرده؛ ولی الان حقوقش تنها جواب گو ۲۰ درصد از هزینه‌هایش است.

او می‌گوید که حقوقش از ۱۵۰۰ دلار در هفته به ۳۰۰ تا ۶۰۰ دلار در هفته کاهش پیدا کرده است و از ۸۰۰۰ سفری که به رانندگان اوبر برای عمومی شدن سهام پیشنهاد شده بود، تنها ۵۰۰ دلار به آنها دادند.

این کمپانی هیچ کاری برای رانندگانش نکرده است و تمام رانندگان خواهان رسیدگی به حقوقشان و پرداخت عادلانه دستمزدشان هستند.

این کمپانی هیچ تصمیمی برای شفاف سازی ندارد و فقط در پی تغییر دادن لوگو و افزایش تبلیغاتش است تا بتواند میلیون‌ها دلار از طریق لابی به دست آورد.

پیتر راننده تمام وقت اوبر که به مدت یک سال است که در اوبر کار می‌کند نیز از ترس تنبیه شدن توسط شرکت اوبر نمی‌خواهد فامیلی‌اش را فاش کند از این رو بدون اشاره به نام خانوادگی‌اش، می‌گوید: من کاملاً زندگی کردن با دستمزد کم را در لس آنجلس حس کرده‌ام.

بتازگی اوبر حقوق رانندگی در هر مایل را ۲۵ درصد کاهش داده است و من برای پرداخت اجاره‌ها مجبورم مدت بیشتری کار کنم.

پیتر اکنون با ۸ نفر دیگر در یک اتاق زندگی می‌کند و می‌گوید باید در آخر این ماه اجاره‌اش را پرداخت کند در صورتی که اوبر حقوقشان را از اول این ماه پرداخت نکرده است.

او می‌گوید که در سال اخیر ۳۰.۰۰۰ مایل رانندگی کرده است تا به همان مقدار سابق پول به دست آورد.

او می‌گوید من می‌خواهم مردم این موضوع را متوجه شوند که چه قدر سخت است وقتی که قوانین مشخصی برای پرداخت حقوقشان وجود ندارد و یک روز صبح که حسابت را چک می‌کنی می‌فهمی چه قدر از حقوقت کاسته شده و تو هیچ کاری به جز صحبت کردن از این موضوع در اتوبوس از دستت ساخته نیست.

خبرآنلاین