نقد و بررسی سمند ۲۰۱۸ توسط مجله خودرو بریتانیا!

• رانندگی با خودروی ملی ایران
• مبتنی بر پژو ۴۰۵
• آیا رانندگی با این خودرو در سال ۲۰۱۸ در بریتانیا با عقل جور در می‌آید؟

مشکلات جهان اول! این اصطلاحی است که این روزها برای مقابله با یک نگرش بد، ایرادگیرانه و ناسپاس در مورد آن چه که در زندگی اهمیت بسیار بالایی دارد استفاده می‌شود.

ماشین بازها همیشه در این دام گیر می افتند و خبرنگاران خودرویی بیشتر از همه با آن سر و کار دارند، این شغل ماست تا کیفیت جالیوانی و گرم کن صندلی‌های یک خودرو را بررسی کنیم! از این رو، رانندگی با یک خودرویی که متعلق به جهان اول نیست و از جهان سوم می‌آید، آن هم در یک فرودگاه نظامی در آکسفورد شایر می‌تواند اتفاق بسیار جالبی باشد.

این خودرو یک سمند است و اگر طی سال‌های اخیر سفری به ایران داشته باشید یا اگر تالبوت‌های دهه هشتاد و پژوهای دهه ۹۰ میلادی را به خاطر بیاورید برای شما کاملاً آشنا خواهد بود.

معمولاً از سمند به عنوان خودروی ملی ایران یاد می‌کنند، ولی این خودرو در چند کشور تولید می‌شود و تقریباً در تمامی کشورهای در حال توسعه به فروش می‌رسد. ما این نقد و بررسی را انجام دادیم تا ببینیم سمند چگونه می‌تواند جدا از رانندگی روزانه طبقه متوسط ایرانی در خیابان‌های تهران از پس تست‌های ما بربیاید؛ ما بیشتر علاقه داریم تا ببینیم چقدر بین این خودرو و پیشرفت‌هایی که توسط خودروهایی که در غرب اروپا این روزها مردم بیشتر سوار می‌شوند تفاوت وجود دارد.

چرا یکی از این‌ها را قبلاً ندیده‌ام؟

خودروهای ساخت ایران معمولاً در غرب اروپا فروخته نمی‌شود، ولی گاهی اوقات از ایران، در کنار ترکیه به عنوان بزرگ‌ترین صادرکننده خودروی خاورمیانه یاد می‌شود، البته این نکته را هم نباید فراموش کرد که وقوع انقلاب در سال ۱۹۷۹ میلادی و در پی آن، تحریم‌های تجاری بین المللی تأثیر منفی زیادی روی صنعت خودروی ایران گذاشته‌اند.

تاریخ این صنعت به دهه‌ها قبل باز می‌گردد. با وقوع انقلاب اسلامی، این صنعت با مشکلات بسیاری روبرو شد و بسیار پسرفت کرد. ولی ایرانی‌ها عقب ننشستند، آن را از نو ساختند و رشد کردند، در این پروسه، اغلب شرکت‌های ایرانی با کمپانی‌های خارجی مانند پژو و رنو کار کردند و کار به جایی رسید که در سال صنعت خودروی ایران توانست بیش از یک میلیون خودروی سواری و تجاری تولید کند.

طی سال‌های اخیر، دو شرکت در صنعت خودروی ایران بیشتر سهم بازار را به خود اختصاص داده‌اند. این دو کمپانی سایپا (تأسیس ۱۹۶۵) و کمپانی بزرگ‌تر ایران خودرو (تأسیس ۱۹۶۲) هستند که دومی با نام IKCO هم شناخته می‌شود. همین ایران خودرو بود که به تنهایی توانست ابتدا با پیکان (که مبتنی بر هیلمن هانتر ساخته شده بود) و اخیراً از سال ۲۰۰۵ با سمند که جانشین آن محسوب می‌شود، صنعت خودروی ایران را نجات دهد. سمند مبتنی بر پژو ۴۰۵ ساخته شده و نسخه‌ای که ما تست کرده‌ایم هم یک موتور پژو دارد که بخش اعظم آن توسط خود ایران خودرو ساخته می‌شود.

رانندگی با آن چگونه است؟

روی کاغذ سمند یک خودروی خام، کند و احمقانه است. آن را به عنوان مثال در کنار یک فولکس واگن گلف ۲۰۱۷ در نظر بگیرید و می‌توان گفت سمند از یک سیاره دیگر آمده است. شتاب گیری آن خوب نیست و سر پیچ‌های عریض باند فرودگاه هم عملکرد خیلی خوبی از خود نشان نمی‌دهد. تعویض دنده با این خودرو هم خیلی خوب نیست.

ولی در نظر داشته باشید که این خودرو به طور خاص برای منطقه‌ای طراحی و ساخته شده که جاده‌هایی بسیار افتضاح دارد و متوجه خواهید شد که سیستم تعلیق نرم و ارتفاع زیاد از سطح زمین این خودرو برای سمند حسن محسوب می‌شوند و عیب نیستند.

سمند من را بسیار یاد خودرویی انداخت که در اوایل دهه ۸۰ میلادی داشتم، یک تالبوت سولارا ۱.۶ که احتمالاً این موضوع اتفاقی هم نبوده است، زیرا تالبوت در آن زمان عضو همان گروهی بود که پژو هم در آن عضویت داشت. سولارا خودرویی ساده بود، خیلی امکانات زیادی نداشت و به هیچ وجه خبری از سرعت و شتاب در آن نبود. ولی مانند سمند، خیلی سریع به رانندگی با سولارا عادت می‌کردید، سواری خوبی داشت و رانندگی با آن راحت بود. تالبوت سولارا خودرویی بود که برای رانندگی با آن فقط باید هزینه بنزین و نهایتاً مایع شیشه شوی را پرداخت می‌کردید و بیشترین خرجی که در چند سال مالکیت آن روی دست من گذاشت تعویض لنت ترمزها بود! من حدس می‌زنم که سمند نیز شرایطی این چنین دارد.

کابین آن چگونه است؟

اگر دنبال مواردی مانند سیستم‌های کمکی رانندگی الکترونیکی و یک کابین امروزی هستید جای کاملاً اشتباهی آمده‌اید. ولی آن چه در اختیار شما قرار گرفته یک کابین نسبتاً جادار، با مواد اولیه نسبتاً خوب و یک سادگی لذت بخش است. از این لحاظ می گوییم سادگی لذت بخش که از نظر من رانندگی با خودرویی که در تجهیزات و امکانات آن افراط نشده می‌تواند جالب باشد.

به عبارتی دیگر، داخل کابین سمند فقط روی موارد اساسی می‌توانید تمرکز کنید: فرمان، ترمز، گاز، کلاچ و تعویض دنده. این واقعیت که هیچ یک از این موارد ذکر شده در سمند نرم یا دقیق نیستند مایه شرمساری است!

در خودرویی که ما تست کردیم، داخل کابین ترکیبی از پلاستیک بی دوام، پارچه نرم و تزئینات چوبی براق وجود داشت. کیفیت ساخت کابین در کل خیلی خوب نیست، ولی کابین به گونه‌ای مونتاژ شده که سروصدای خیلی عجیب و غریب داخل خودرو نشنویم.

به جای دکمه استارت یک کلید وجود دارد. به جای دکمه پارکینگ یک ترمز دستی ارائه شده است. یک سیستم صوتی که رادیو، سی دی و MP3 را پخش می‌کند. و یک صفحه نمایش کوچک با دکمه‌های زیاد در پایین کنسول ارائه شده که در واقع یک سیستم دزدگیر است.

نتیجه گیری

من از رانندگی با سمند لذت بردم و از نظر من این خودرو موارد مثبت زیادی دارد. آیا من داوطلب خواهم شد تا خود را به عصر حجر خودرویی بفرستم؟ نه. پیشرفت‌های جهان اول در تمامی بخش‌های خودرویی توسط خودروساز تلاش شده تا رعایت شود؛ ولی با این حال یک گلف خودرویی بینهایت بهتر از سمند است.

وقتی به امکاناتی مانند ABS، کنترل کشش و کروز کنترل هوشمند عادت می‌کنید، دل کندن از آن‌ها کار بسیار سختی می‌شود. ولی زمان را ۳۰ سال به عقب برگردانید و سمند ممکن است در بریتانیا خودرویی مدرن باشد، آن موقع سمند می‌توانست خودرویی راحت، مطمئن و امن برای حمل و نقل خانوادگی محسوب شود.

ایرادهای زیادی را در سمند می‌توان یافت، برخی از آن‌ها به راحتی قابل برطرف کردن هستند، ولی وجود بسیاری از این ایرادها به طراحی قدیمی خودرو و این واقعیت بر می‌گردد که کمپانی خواسته قیمت نهایی خودرو را پایین نگه دارد. قطعاً این خودرو در تست ایمنی یورو انکپ عملکرد خوبی نخواهد داشت و از نظر استانداردهای آلایندگی اتحادیه اروپا هم به یک جوک می‌ماند.

نگاهی به سال‌های اخیر نشان می‌دهد که صنعت خودروی ایران زمانی که این کشور در صلح قرار دارد فروش خیلی خوبی را تجربه کرده و به خودروسازهای این کشور اجازه می‌دهد تا با سرمایه گذاری روی تحقیق و توسعه، محصولات خود را بهتر کنند. پینین‌فارینا در طراحی برخی مدل‌های جدید ایرانی دست داشته است و اخیراً پیشرفت‌های خوبی در بهبود ایمنی و همچنین میزان آلایندگی خودروها شاهد بوده‌ایم.

ممکن است ما به زودی خودروهای ایرانی خریداری کنیم؟ احتمالاً نه. ولی غیر قابل تصور نیست که در حالی که نام‌های بزرگ صنعت خودروی دنیا در حال اختصاص تمام منابع خود روی الکتریکی سازی و اتوماسیون هستند، شرکت‌هایی مانند ایران خودرو می‌توانند فعالیت خوبی در کف بازار، جایی که خریداران تقاضای زیادی برای خودروهای ارزان دارند داشته باشند.

پ.ن.: این سمند که توسط شبکه منوتو به انگلستان وارد شده بود، توسط Car Magazine در بریتانیا تست شده، در این مطلب صرفا مطالب نوشته شده توسط این مجله ترجمه شده است. همچنین موسسه تحقیقات Tatcham که یک موسسه تحقیقات ایمنی خودروست، تست های تصادف مختلفی روی آن انجام داده است. نتیجه این تست‌های تصادف را هم که احتمالا خودتان می‌توانید حدس بزنید!!