تصویب آیین نامه ارتقاء کیفیت تولید و خدمات پس از فروش
یکی از اساسی‌ترین دغدغه‌های مردم در سال‌های اخیر، موضوع کیفیت خودروهای تولید داخل و خدمات پس از فروش آن‌ها بوده است. خوشبختانه، دولت با تصویب یک آیین‌نامه اجرایی مهم، گامی جدی برای حل این معضل برداشته است.
هیئت محترم وزیران، در جلسه تاریخ ۳۰ مهر ماه ۱۴۰۴، آیین‌نامه اجرایی تبصره (۲) ماده (۶) قانون ساماندهی صنعت خودرو را تصویب و ابلاغ کرد. هدف اصلی این سند، ارتقاء کیفیت مستمر تولید خودرو و خدمات وابسته در کشور است.
۱. شبکه ارزش خودرو: تمرکز بر همه عوامل
نکته مهم این آیین‌نامه، توجه به تمامی بازیگران صنعت خودرو است. اصطلاح "شبکه ارزش صنعت خودرو" در این سند شامل:
- خودروسازان: شرکت‌هایی که خودرو را تولید می‌کنند.
- شبکه تأمین (قطعه‌سازان): تولیدکنندگان مواد اولیه، قطعات و مجموعه‌های مورد نیاز خودروسازی.
- شبکه فروش و خدمات پس از فروش: فروشگاه‌ها، نمایندگی‌ها و مراکز خدماتی در طول عمر خودرو.
کیفیت (Quality) در این آیین‌نامه به معنای احساس رضایت مصرف‌کننده از عملکرد، ایمنی، بهره‌وری و راحتی خودرو و خدمات دریافتی است.
۲. سازوکار جدید نظارت و راهبری (کارگروه ویژه)
برای اینکه این آیین‌نامه فقط روی کاغذ نماند، یک "کارگروه" ویژه با حضور تمامی نهادهای کلیدی تشکیل می‌شود. وظیفه این کارگروه، هدایت، نظارت و اجرای سیاست‌های کیفی است.
- اعضای کلیدی کارگروه:
- وزیر صنعت، معدن و تجارت (وزارت صمت)
- نمایندگان سازمان ملی استاندارد ایران
- نمایندگان سازمان حفاظت محیط زیست و پلیس راهنمایی و رانندگی (راهور)
- نمایندگان صنفی (انجمن‌های قطعه‌سازان و خودروسازان)
- خبرگان دانشگاهی و صنعتی.
- وظایف اصلی کارگروه:
- تدوین سیاست‌های ارتقای کیفیت.
- تعیین اهداف کیفی سالانه برای هر خودروساز.
- تصمیم‌گیری در خصوص افت کیفیت یا نارضایتی عمومی.
- ارائه پیشنهادهای لازم برای بهبود خدمات پس از فروش.
۳. الزامات کلیدی برای خودروسازان و قطعه‌سازان
این آیین‌نامه، تکالیف مشخص و سختگیرانه‌ای برای تمامی اعضای شبکه ارزش تعیین کرده است:
الف) شفافیت و ردیابی (Traceability):
- ایجاد زیرساخت اطلاعاتی: خودروسازان، قطعه‌سازان و شبکه خدمات موظفند ظرف یک سال، سامانه‌های اطلاعاتی ایجاد کنند تا بتوانند:
- قطعات خودرو را ردیابی کنند (شامل شماره فنی، تاریخ تولید، نام سازنده).
- اطلاعات تعویض قطعات در نمایندگی‌ها را ثبت و نگهداری کنند.
- این اطلاعات را به صورت برخط (Online) در اختیار وزارت صمت، سازمان استاندارد و سازمان محیط زیست قرار دهند.
ب) پاسخگویی به افت کیفیت:
- برنامه اصلاحی: اگر نتایج ارزیابی‌های کیفی محصول به طور مکرر افت کند یا حوادثی ناشی از قصور رخ دهد، خودروساز موظف است حداکثر ظرف شش ماه، عوامل را بررسی و برنامه اصلاحی مناسب را به کارگروه ارائه کند.
- عواقب عدم اصلاح: در صورت عدم رفع عیوب و انحراف از شاخص‌های کیفی، کارگروه می‌تواند تصمیمات سختی بگیرد، از جمله:
- تعلیق تولید (توقف موقت خط تولید).
- اعلان عمومی در سامانه (اطلاع‌رسانی به مردم).
- دستور رفع عیوب برای کلیه خودروهای فروخته‌شده قبلی که در دوره تضمین (گارانتی) یا تعهد (وارانتی) هستند.
ج) آزمون‌های اجباری و ایمنی:
- آزمون‌های مستقل: خودروسازان موظف‌اند با اعلام سازمان ملی استاندارد، آزمون‌های اصلی خودرو را توسط شرکت‌های داخلی مورد تأیید بین‌المللی انجام دهند.
- ممنوعیت عرضه: در صورت عدم موفقیت خودرو در این آزمون‌ها، عرضه آن تا رفع عیوب و موفقیت در آزمون مجدد ممنوع خواهد بود.
- امتیازدهی ایمنی: وزارت صمت مکلف است با همکاری سازمان استاندارد، برای تشویق خودروسازان، دستورالعمل امتیازدهی به سطوح ایمنی و امنیت خودروها را تهیه و ابلاغ کند.
۴. تأمین انرژی با کیفیت
این آیین‌نامه وظایفی را نیز متوجه وزارتخانه‌های انرژی کرده است:
- وزارت نفت: مکلف است مطابق استانداردها، نسبت به استانداردسازی و توزیع مناسب سوخت (بنزین، گاز و گازوئیل) اقدام نماید.
- وزارت نیرو: مکلف است برای خودروهای برقی، برنامه‌ریزی لازم برای ارائه برق با کیفیت مورد نیاز را انجام دهد.
نتیجه‌گیری
تصویب این آیین‌نامه، یک سند اجرایی قدرتمند است که چارچوب قانونی روشنی برای نظارت جامع بر صنعت خودرو فراهم می‌کند. با اجرای دقیق این مواد، انتظار می‌رود شاهد افزایش شفافیت در زنجیره تأمین و خدمات، بهبود کیفیت محصولات و در نهایت، افزایش رضایت و ایمنی مصرف‌کنندگان ایرانی باشیم.
دریافت نسخه اصلی آیین‌نامه جدید ارتقای کیفیت خودروهای داخلی
دیدگاه بگذارید
اولین نفر باشید که دیدگاه خود را می نویسد