خودروی قرن بیست و یکم ایران را پنین فارینا طراحی و مهندسی خواهد کرد

خودرویی که اینجا تصویرش را می‌بینید ممکن است بسیار شبیه به یک پژو ۴۰۵ باشد، ولی این خودرو پژو ۴۰۵ نیست. خودرویی که در تصویر بالا مشاهده می‌کنید، یک پژو پارس است و در حالی که مدل اورجینال طراحی شده توسط پنین فارینا در سال ۱۹۸۷ رونمایی و وارد بازار شده بود، نسخه فیس لیفت آن را نهایتاً سال ۲۰۰۱ رونمایی کردند. این سدان جالب خاور میانه‌ای قطعاً جای بحث زیادی دارد، ولی ابتدا، این چیزی است که ما در مورد آن فکر کردیم:

پلت فرم‌های ماژولار این روزها میان خودروسازان از محبوبیت بسیار بالایی برخوردار هستند و از آن جایی که بزرگ‌ترین خودروساز ایران در حال استفاده از پلت فرم‌های سی ساله فرانسوی برای اکثریت خودروهای خود است، آن‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که بالاخره زمان یک آپگرید بزرگ فرا رسیده است، مخصوصاً اگر می‌خواهد صادرات بین المللی خود را حفظ کنند. خوشبختانه، پنین فارینا، که بزرگ‌ترین استودیو طراحی خودرو ایتالیا محسوب می‌شود، به خوبی بلد است که چگونه یک خودرو را از صفر طراحی و مهندسی کند. به همین دلیل است که این شرکت ایتالیایی، در اوقات فراغت خود که در حال طراحی دوچرخه‌های الکتریکی یا چیزهای دیگر نبودند، زمان را برای انعقاد یک قرارداد ۷۶ میلیون دلاری پیدا کرده‌اند که یک پلت فرم را از طرح‌های اولیه تا تولید انبوه، فقط ظرف ۳۶ ماه آماده کنند.

پنین فارینا می‌گوید روی این پلت فرم ماژولار جدید حداقل ۴ خودروی متفاوت می‌توان ساخت که یکی از آن‌ها، اولین خودروی سواری سگمنت سایز متوسط‌ بازار ایران خواهد بود. البته باید اشاره کنیم که ایران خودرو و شرکایش در سنگال، سوریه، بلاروس، چین، ونزوئلا و آذربایجان هم خودرو تولید می‌کند، از این رو، این غول خودروسازی ایران یکی از بازیگران مهم بازار خودرو در خاورمیانه، آسیای مرکزی و شمال آفریقا محسوب می‌شود.

داستان این کمپانی خودروسازی با آگهی زیر شروع شده است:

آن چه که شما در برخی کشورهای پیشرفته ممکن است به اسم کرایسلر هانتر یا داج هاسکی بشناسید، خودرویی که با نام هیلمن ارو هم شناخته شده بود. این خودرو را شرکت خودروسازی Roots Group هم تولید می‌کرد، شرکتی که بعدها به کرایسلر اروپا تغییر نام داد.

این خودرو که در ایران با نام پیکان شناخته می‌شد، تولید داخلی کامل آن از سال ۱۹۸۵ و درست ۹ سال پس از این که خطوط تولید آن در بریتانیا برای همیشه بسته شد آغاز گشت. پیکان ترکیبی دوست داشتنی از قطعات روتز و موتورهای پژو بود و ایرانی‌ها، بر خلاف مصرف سوخت بسیار بالایی که داشت، پیکان را تا سال ۲۰۰۵ آن را در خطوط تولید خود نگاه داشتند.

تا آن زمان، خودروی ملی جدید ایرانی‌ها دو سالی می‌شد که در بازار حضور داشت و سمند، خودرویی بسیار متفاوت از پیکان بود.

اولین طراحی داخلی ایران خودرو روی پلت فرم پژو و با بهره مندی از اطلاعات و دانش کسب شده از سال‌ها تولید پژو ۴۰۵ از سال ۱۹۹۲ ساخته شده بود و برای زمان خود، داخل ایران خودروی بسیار خوبی محسوب می‌شد. سمند از چند موتور گروه پژو سیتروئن و دو موتور ایرانی استفاده می‌کند، دو پیشرانه‌ای که آن‌ها هم بعد از سال‌ها کسب تجربه و کار کردن با موتورهای فرانسوی ساخته شده‌اند. موتور ۱.۷ لیتری EF7 یک پیشرانه دو گانه سوز است، بدین معنی که علاوه بر بنزین، به عنوان سوخت از گاز طبیعی فشرده (CNG) هم می‌توانید استفاده کنید.

برای سال ۲۰۱۷، ایران خودرو همچنین از فیس لیفت سمند به نام دنا رونمایی کرد، ولی بیایید با واقعیت روبرو شویم: تغییر ظاهر خودرویی که در سال ۱۹۸۸ توانسته بود عنوان خودروی سال اروپا را به دست بیاورد، به هیچ وجه نخواهد توانست صنعت خودروی ایران را به آن جایی که مسئولان این کشور می‌خواهند، آن هم در قرن بیست و یکم برساند. شاید پنین فارینا بتواند در این راه به ایرانی‌ها کمک کند!

کانسپت‌های الکتریکی پنین فارینا که در نمایشگاه ژنو ۲۰۱۷ رونمایی شدند

منبع ترجمه: مجله رود اند ترک