نقد و بررسی پژو ۲۰۷ جدید فیس لیفت

داستان ۲۰۷ در ایران داستان جالبی است. خودرویی که در بیشتر کشور های جهان ۲۰۶ پلاس شناخته می شود در ایران نام ۲۰۷ را به خود می بیند. خودرویی که شباهت های ظاهری بسیاری با ۲۰۶ دارد و در بین قشر جوان جامعه محبوبیت بسیاری دارد. ۲۰۷ در ایران به نوعی استفاده از نقش و نگاری جدید بر بوم کهنه ی ۲۰۶ بود که نسبتا نقاشی خوبی هم از آب در آمد! امروز در سایت Z4Car به بررسی پژو ۲۰۷ فیس لیفت! می پردازیم.

طراحی و ظاهر خودرو، جذاب تر از قبل!

اگر بخواهیم مهم ترین دلیل موفقیت ۲۰۷ را در یک کلمه خلاصه کنیم، قطعا آن کلمه طراحی است. طراحی ۲۰۷ کاملا نشان می دهد که این خودرو چه رنج سنی از خریداران را هدف گرفته است. چراغ های جلو به نسبت ۲۰۶ بزرگ تر شده اند و نمای جلویی کاملا جدیدی به ۲۰۷ داده اند. در نمای کناری خودرو تفاوت خاصی دیده نمی شود و تنها دستگیره ها و زه های بغل به رنگ بدنه در آمده اند. در قسمت عقبی خودرو هم مهم ترین تغییرمربوط به مدل چراغ های عقب و گرافیک آن ها است. با این که از طرح اصلی و اولیه پلتفرم این خودرو یعنی ۲۰۶ حدود ۲۰ سال می گذرد اما در بازار کم تنوع ایران طراحی این خودرو نمره قبولی می گیرد و در مقام بالاتری نسبت به ساندرو قرار می گیرد و در رقابت تنگاتنگی با برلیانس های هاچبک قرار می گیرد!

موتور و فنی، بدون تغییر!

این قسمت از مقاله پر از ای کاش است! ای کاش کمی موتور این خودرو را قوی تر می کردند، یا ای کاش ای سی یو بهتری تعبیه می کردند! اما متاسفانه در بخش فنی تفاوتی با ۲۰۶ تیپ ۵  و باقی ۲۰۷ ها وجود ندارد. این خودرو مجهز به یک موتور tu5 است که ۱۰۵ اسب بخار قدرت و ۱۴۲ نیوتون متر گشتاور را به چرخ های جلو می فرستد. دلیل این کاهش ۵ اسب بخاری قدرت بحث تغییر ای سی یو خودرو است که باعث می شود این مدل ها مانند tu5 های قدیمی سرحال نباشند. در کنار این موتور یک گیربکس AL4 وظیفه انتقال قدرت را برعهده دارد. گیربکسی که بهترین واژه برای توصیف آن متوسط است، زیرا این گیربکس در تیم رقیب یعنی ساندرو و برلیانس گیربکس های با کیفیتی را می بیند که از لحاظ عملکردی بسیار بهتر هستند. تعویض دنده ها نرم نیست و شتاب خودرو هم فقط در حالت اسپرت راضی کننده است. به طور کلی به بخش فنی ۲۰۷ با کمی ارفاق نمره پاسی تعلق می گیرد، و این ارفاق به دلیل پتانسیل بالای این موتور برای تقویت است!

فضای کم ردیف عقب

همیشه به فضای داخلی خانواده ی ۲۰۶ انتقاد وارد بوده است. زیرا این خودرو در اصل کوپه بوده و بعد ۲ درب به آن اضافه شده بدون آن که فاصله محوری بیش تر شود. در نتیجه فضای صندلی عقب خاصی برای سرنشینان وجود ندارد و صندلی های غقب ۲۰۷ هم مناسب برای افراد با قد متوسط است. اما در قسمت جلو فضای نسبتا مناسبی برای دو نفر وجود دارد. یکی از برگ های برنده این خودرو نسبت به ساندرو بجز زیبایی بیش تر داشبورد، آپشن های آن است. مانیتور مولتی مدیا، کروز کنترل و البته حالت اسپرت گیربکس از مواردی هستند که در ۲۰۷ وجود دارند و در ساندرو دیده نمی شوند. اما یک مشکلی که در محصولات جدید ایران خودرو وجود دارد کم شدن شدید کیفیت است که باعث می شود بعد از مدتی که زیبایی این داشبورد برای شما عادی شد متوجه کیفیت پایین آن شوید!

پشت فرمان، تناقض و تضاد مفهومی با طراحی!

اگر انتظار دارید در پس این چهره ی جذاب و جوان پسند سواری اسپرت و  هیجان انگیزی وجود داشته باشد باید بگوییم که در اشتباهید! به دلیل تغییراتی که در قسمت فنی این خودرو ایجاد شده است ۲۰۷ های جدید از لحاظ شتاب و کشش خیلی موفق نیستند و عملکرد راضی کننده ای ندارند. شتاب خودرو کاملا معمولی است و مناسب رانندگی شهری آرام است. یکی از مزایای مهم ۲۰۷ به نسبت ساندرو فرمان برقی است که نرمی لذت بخشی دارد و در رانندگی داخل شهر حس بهتری نسبت به هیدرولیک قدیمی ساندرو می دهد. در کل سواری ۲۰۷ لذت بخش است اما هر خودروی tu5 جدیدی یک پک ریمپ، هدرز و کیت مکش را نیاز دارد!

نتیجه گیری

در نهایت باید گفت ۲۰۷ مناسب کسانی هست که در این رنج قیمتی به دنبال خودرویی هستند که از ساندرو جوان پسندانه تر باشد، خدمات پس از فروش بهتری از برلیانس ها هم داشته باشد و با یک سری آپشن های مناسب و مشخصات فنی راضی کننده در شهر استفاده شود و البته که tu5 لوازمی همیشه خطرناک تر از این حرف ها است.

نویسنده: دانیال جهاندار