آرزویم ایمنی جاده‌های ایران است
قهرمان ایرانی مسابقات اتومبیلرانی اروپا، یکی از دغدغه‌های اصلی خود را اجرای طرح ایمنی جاده‌های کشور می‌داند و اینکه بتواند برای ارتقای سطح این ورزش در کشور تعلیم رانندگی درست را نهادینه کند.
کوروش محمدخانی که از کودکی رویای رانندگی را در سر می‌پروراند و توانست با حضور در رقابتهای بین المللی تا مسابقات «فرمول ۱» هم پیش برود، در سال ۲۰۱۲ جزو ۲۰ راننده برتر این رشته در جهان شناخته شد.
او که هم اکنون به عنوان سفیر کمپین امنیت جاده‌های ایران از سوی فدراسیون جهانی اتومبیلرانی انتخاب شده، به ایران بازگشته است تا آرزو و هدف بزرگ خود را در جهت ایمن سازی جاده‌ها و آموزش درست رانندگی به علاقه مندان این عرصه، تحقق بخشد؛ آرزویی که او می‌گوید فقط با همکاری نهادهای ذیربط و فدراسیون اتومبیلرانی امکانپذیر است و به تنهایی نمی‌تواند به آن جامه عمل بپوشاند.
محمدخانی قهرمانی که ۱۲ تیر سال ۱۳۶۸ در مشهد متولد شد و تاکنون حضور در چندین دوره مسابقات بین المللی از جمله فرمولافورد (رده پایه اتومبیلرانی جهانی)، پیش مسابقه فرمول یک هند، قهرمانی در مسابقات فرمولا رنو و فرمول ۳ اروپا و کسب عناوین گوناگون در این رقابتها را تجربه کرده است.
رویای رانندگی چه زمانی در وجود شما تقویت شد؟
از ۸ سالگی در کنار عمویم از صاحبان پیست کارتینگ در مشهد و نیز پدرم یکی از فعالان عرصه موتورسواری و اتومبیلرانی پرورش یافتم و به همین خاطر علاقه خیلی زیادی به ماشین و موتور پیدا کردم.
از چه زمانی مسابقات کارتینگ را شروع کردید؟
در سن کم به خاطر علاقه به این رشته، در کارتینگ و مسابقات باشگاهی حضور یافتم و با آموزش‌های درست پدر، عمو و مربیان، در رقابتهای اتومبیلرانی بسیار خوب ظاهر می‌شدم.
حضور شما در مسابقات با ماشین‌های حرفه‌ای از چه زمانی شروع شد؟
در ۱۰ سالگی با ماشینی که پدرم برایم ساخته بود توانستم پرشی به طول ۳۰ متر و ارتفاع ۷ متر داشته باشم و رکورد جهان را در مشهد بشکنم و از آن پس با شروع کردن تمرینات حرفه‌ای کارتینگ، در نخستین مسابقه قهرمان کشوری نایب قهرمان شدم.
چرا انگلیس را برای ادامه این ورزش انتخاب کردی؟
پس از پایان ۱۶ سالگی به خاطر آنکه انگلیس مهد اتومبیلرانی جهان است، این کشور را برای اتومبیلرانی حرفه‌ای انتخاب کردم و به ادامه تحصیل پرداختم. در نخستین مسابقه‌ای که در آن شرکت کردم، رقابتهای آکادمی فیلور استون یکی از معتبرترین رقابتهای دنیا بود که در بین ۹۶ نفر مقام اول را کسب کردم.
بعد از آن بود که در مسابقات اتومبیلرانی فرمول فورد شرکت کردی؟
بله، در نخستین مسابقه فرمول فورد توانستم قهرمانی اروپا را کسب کنم و بعد از این موفقیت به مدت ۱۰ سال در آنجا ماندگار شدم. حتی توانستم در رشته مدیریت و در مقطع کارشناسی فارغ التحصل شوم و ۲۲ مقام اروپایی و جهانی را در مسابقات بین المللی بدست آوردم.
مسابقات فرمول یک چطور؟
به خاطر آنکه می‌خواستم به ایران بازگردم در مسابقات فرمول یک شرکت نکردم ولی تجربه رانندگی با فردی هانت فرزند جیمز هانت یکی از راننده‌های قوی را دارم. در انگلیس تک تک راننده‌ها بسیار قوی هستند و افراد خاصی به خاطر شرایط مالی بالا و ارتباطی خوب وارد فرمول یک می‌شوند.
چه شد که به ایران بازگشتی؟
با کسب مقام جهانی در سال ۲۰۱۲، به عنوان سفیر کمپین امنیت جاده‌های ایران انتخاب شدم. فدراسیون جهانی یک کمپین رانندگی ایمن دارد که بالا بردن ایمنی جاده‌ها و خیابان‌ها از اهداف آن به شمار می‌رود و من هم سفیر این کمپین در داخل ایران هستم.
تاکنون چه فعالیت‌هایی در این کمپین انجام داده‌ای؟
تولید محتوای آموزشی و آموزش تئوری و عملی اتومبیلرانی یکی از مهمترین فعالیت‌هایی است که سازماندهی کرده‌ام ولی هنوز حمایت‌های لازم برای گسترش این کمپین را به دست نیاورده‌ام. مردم و نیز مسئولان باید از این کمپین جهانی سازماندهی شده حمایت کنند. یکی از حوزه‌های آموزشی من، افزایش مهارت کنترل خودرو برای عموم مردم به جهت بالا بردن سطح توانمندی رانندگی است. همچنین هدفم از آمدن به ایران، افزایش ایمنی جاده‌ها و نیز انتقال اطلاعات خود در زمینه ورزش اتومبیلرانی و موتور اسپورت به علاقمندان است.
به نظر شما می‌توان به ورزشکاران ایرانی امیدوار بود تا در مسابقات بین المللی مدالی کسب کنند؟
۱۰۰ درصد. این باور قلبی من است. چون استعداد آنان در زمینه اتومبیلرانی و موتور سواری بسیار بالا است. رانندگان خوبی داریم که می‌توانند افتخارات بسیاری را در مسابقات جهانی کسب کنند. ایران از محدود کشورهایی است که در اتومبیلرانی و موتورسواری طرفداران زیادی دارد.
در چه بخش‌های دیگری از حوزه اتومبیلرانی فعالیت داشتی؟
شاخه دیگر فعالیتم رانندگی حرفه‌ای است و باید بتوانیم هدف از رانندگی حرفه‌ای را به صورت صحیح انتقال دهیم. چون ما در ایران آمار بالاترین تلفات را داریم، به این خاطر که پیست‌های اتومبیلرانی مناسبی وجود ندارد تا مردم بتوانند انرژی خود را تخلیه کنند.
آیا می‌توان این پیست‌ها را ارتقا داد؟
بله، کار ساده‌ای است و به آسانی می‌توان در یک فضای بسته ۵ کیلومتری آسفالت شده با رعایت یکسری نکات ایمنی این امر را تحقق بخشید. هر شهر حداقل باید ۵ یا ۱۰ پیست داشته باشد تا مردم عادی برای تخلیه انرژی به آنجا بروند و انجام این امر بر عهده هیات های موتورسوای و اتومبیلرانی استانها و فدراسیون کشور است.
آیا ورزش اتومبیلرانی کمکی به اقتصاد کشور می‌کند؟
بله در زمینه اقتصادی کمک می‌کند چون صنعت خودروسازی‌ها درگیر می‌شوند. هدف از این ورزش باید ارتباط با صنایع باشد ولی حالا همه صنعت‌های خودرو از این ورزش دور هستند. در این ورزش از لاستیک خودرو گرفته تا روغن موتور درگیر این رقابتها می‌شوند که این عمل می‌تواند در صنعت و تولید خودرو کمک بسیاری باشد. البته با افزایش توجه به این عرصه و سرمایه گذاری بخش خصوصی و همکاری آن با بخش دولتی، می‌توان شاهد نتیجه مثبتی در این عرصه بود. از نظر مالی درآمدهایی برای آنها خواهد داشت و نیز از لحاظ بحث غیر مالی اتفاق‌های زیباتری روی می‌دهد و آن هم کاهش آمار تلفات است.
آیا دوست دارید فعالیت خود را باز هم در اروپا دنبال کنید؟
طبیعتاً عشق من ایران است. چرا باید در کشور دیگری هزینه کنم. ترجیح می‌دهم با هزینه کردن در کشور خودم به اقتصاد آن کمک کنم ولی اگر امکانات نباشد ناچار می‌شوم به طور موقت برای استفاده از امکانات و پیست‌های دیگر کشورها، فعالیت ورزشی خود را در خارج از ایران دنبال کنم و با این کار سطح رانندگی خود را ارتقا بخشم.
فدراسیون اتومبیلرانی ایران تاکنون چه فعالیتی در زمینه ارتقا ایمنی ورزش اتومبیلرانی انجام داده است؟
فدراسیون کنونی موتورسواری و اتومبیلرانی ایران فعالیت‌های گسترده‌ای در زمینه ارتقا و سطح ورزش، امکانات و تجهیزات انجام داده و تلاش‌های فدراسیون قابل ستایش است ولی باید در این خصوص کمک‌های بیشتری از بخش خصوصی و دولتی به فدراسیون شود تا بتواند اهداف خود را تحقق بخشد.
ایرنا
دیدگاه بگذارید
اولین نفر باشید که دیدگاه خود را می نویسد