نقد و بررسی میتسوبیشی گالانت

میتسوبیشی اولین شرکت خودروسازی ژاپن است که در سال ۱۹۱۷ فعالیت خود را در این صنعت آغاز کرد. البته تاسیس شرکت میتسوبیشی به سال ۱۸۷۰ باز می گردد که فعالیت های خود را با عنوان یک شرکت کشتیرانی و با سه کشتی بخار قدیمی پایه گذاری نمود. در حال حاضر نیز فعالیت های میتسوبیشی به خودروسازی محدود نمی شود و در زمینه هایی از جمله نفت و گاز، انرژی، مواد صنعتی، منابع معدنی، زیرساخت های صنعتی، صنایع غذایی و توسعه شهری فعالیت دارد.

متاسفانه میتسوبیشی این روزها در زمینه خودروسازی حال و روز چندان خوشی ندارد و شرکتی که روزگاری خودروهایی نظیر لنسر اوولوشن و ۳۰۰۰GT را می ساخت امروزه خودروهای جذابی را تولید نمی کند. این شرکت که اکنون عضو مجموعه رنو- نیسان- میتسوبیشی است تمرکز خود را روی کراس اورها قرار داده تا بتواند از این بازار پرتقاضا سهم بیشتری ببرد، چیزی که به مذاق طرفداران خودروهای اسپرت و سدان های عملکردی میتسوبیشی چندان خوش نمی آید.

اولین نسل گالانت در سال ۱۹۶۹ معرفی شد اما بیشتر ما ایرانیان گالانت را از نسل سوم که بین سال های ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۲ تولید شد و تعداد قابل توجهی از آن پیش از انقلاب به ایران راه یافت می شناسیم. نسل چهارم و پنجم گالانت به صورت عمده به ایران وارد نشد و نسل ششم که در اوایل دهه ۹۰ میلادی با ورود به ایران به گالانت سوسماری معروف شد، در بازار کشور بسیار خوش درخشید. این نسل که موضوع این مقاله نیز می باشد، بین سال های ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۴ تولید شد و در سال ۱۹۸۹ عنوان خودروی سال وارداتی مجله معتبر موتورترند را از آن خود کرد. مدل های وارد شده به ایران عمدتا از نوع فیس لیفت بودند که در سال ۱۹۹۱ معرفی شده بود.

نسل هفتم گالانت هم که بین سال های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۸ به بازار عرضه می شد به بازار ایران راه پیدا کرد و به گالانت عینکی معروف شد. نسل های بعدی این خودرو به صورت عمده وارد ایران نشدند، آخرین نسل گالانت نسل نهم آن بود که تا سال ۲۰۱۲ تولید می شد (در بعضی بازارها لنسر با عنوان نسل دهم گالانت هم عرضه شد).

گالانت موضوع این مقاله در ۵ تیپ GLX، GLS، سوپر سالن، GTi و VR4 وارد ایران شد که بیشتر نمونه ها از نوع GLS یا سوپر سالن بودند. نمونه های وارداتی عموما با موتور کاربراتوری ۱.۸ لیتری یا ۲ لیتری ۸ سوپاپ و با گیربکس ۵ سرعته دستی یا ۴ سرعته اتوماتیک عرضه شدند. در این میان موتورهای ۱.۶ لیتری، ۲ لیتری انژکتوری ۱۶ سوپاپ و ۲ لیتری مجهز به توربوشارژر نیز به چشم می خورد که در تیراژ کمتری وارد شده اند. به جز نمونه VR4 که دو دیفرانسیل است، بقیه تیپ ها به صورت دیفرانسیل جلو هستند. در حالت کلی می توان گفت تیپ GLS بالاتر از تیپ پایه GLX و پایین تر از تیپ سوپرسالن قرار می گیرد. تیپ GTi نیز بالاتر از سوپر سالن و در سطحی پایین تر از VR4 می باشد. نکته جالب دیگر در مورد نسل ششم گالانت تیونینگ تعدادی از مدل ها توسط AMG است که گفته می شود تعداد این مدل ها حدود ۵۰۰ دستگاه بوده و به صورت انحصاری برای بازار ژاپن در نظر گرفته شده بودند.

نمای ظاهری

بیش از ۳۰ سال از طراحی گالانت می گذرد و این خودرو برای آن دوران طراحی مناسبی داشت، حتی امروز هم طراحی ظاهری گالانت در مقایسه با بسیاری از خودروهای داخلی زیبا به نظر می رسد. چراغ های کشیده و باریک جلو در آن دوران به نوعی نماد خودروهای به روز آسیایی بودند. علاوه بر گالانت، میتسوبیشی لنسر، هوندا آکورد، دوو اسپرو، هیوندای النترا از جمله خودروهای آسیایی بودند که تقریبا از این روش در طراحی چراغ های جلو استفاده می کردند. این طراحی در گالانت بسیار پخته بود و زاویه چراغ ها و جلو پنجره نسبت به محور قائم در واقع یادآور گالانت نسل سوم است که در نسل هشتم نیز تکرار شده است. چراغ های کوچک کنار کاپوت از ویژگی های دیگر طراحی بخش جلوی گالانت بود. طراحی نمای جانبی بسیار ساده بوده و خودرو در این نما کشیده احساس می شود که البته سپرهای جلو و عقب نیز با طراحی خود این حس را تقویت می کنند.

در نمای عقب نیز همه چیز تداعی کننده سبک طراحی ژاپنی در دهه ۹۰ میلادی است. چراغ ها به صورت انحنا دار و کشیده بوده که بخشی از آن روی قسمت قائم صندوق عقب ادامه دارد. صندوق عقب نیز بسیار جادار است و طول قابل توجی دارد.

از تفاوت های تیپ GLS و سوپر سالن می توان به نوارهای افقی در قسمت پایین دربها، نوارهای همرنگ بدنه روی سپرها، اسپویلر عقب و زه کرومی بالای درها در مدل سوپرسالن اشاره کرد که تیپ GLS فاقد آن می باشد.

کابین و امکانات رفاهی

با ورود به کابین گالانت هیچ جذابیتی احساس نمی شود و طراحی کاملا قدیمی به نظر می رسد. اگرچه کابین لوکس نیست اما کیفیت مناسب مواد به کار رفته با گذشت بیش از ۳۰ سال به خوبی خود را نشان می دهد. رنگ کابین در اکثر مدل ها مشکی بوده ولی در برخی مدل ها رنگ کابین مارون و آبی تیره نیز به چشم می خورد. صندلی های پارچه ای خودرو تا حدی کیفیت خود را از دست داده اند ولی هنوز هم راحت هستند. غربیلک فرمان به صورت چهار شاخه بوده و بسیار خوش دست می باشد، طراحی داشبورد چندان زیبا نیست اما بسیار کاربردی است و ارگونومی خودرو مناسب ارزیابی می شود.

کابین گالانت بسیار بزرگ و جادار احساس می شود، در قسمت های مختلف کابین هم فضاهایی جهت قرار دادن اشیای کوچک در نظر گرفته شده است. نشانگرها بزرگ و خوانا هستند، در قسمت میانی داشبورد یک ساعت دیجیتال خودنمایی می کند، دریچه های هوا طراحی ساده مستطیل شکل دارند. بخش فوقانی داشبورد به صورت افقی طراحی شده است که امکان قرار دادن برخی وسایل را بر روی آن مهیا می کند، قسمت قائم داشبورد به صورت زاویه دار است که قدری از سادگی کابین کم می کند. ضبط در محلی غیر متعارف و در بخش پایینی داشبورد و جلوی دسته دنده قرار گرفته است که چندان مناسب نیست البته در این قسمت فضایی وجود دارد که برای نصب سیستم صوتی با پنل بزرگ هم کارایی دارد. در کنسول میانی دسته دنده، ترمز دستی و زیر آرنجی تعبیه شده است و این بخش بسیار خلوت است. فضای پای سرنشینان عقب نیز مناسب بوده و در مسافت های طولانی حتی برای افراد بلند قد آزار دهنده نمی باشد.

در زمینه امکانات رفاهی، گالانت در تیپ GLS تجهیزات خاصی ندارد و تنها می توان به ۴ شیشه برقی، فرمان هیدرولیک و سیستم تهویه دستی اشاره کرد. مدل مجهزتر سوپرسالن علاوه بر امکانات GLS به آینه، آنتن و سانروف برقی هم مجهز است که با توجه به زمان عرضه مناسب بود. تیپ GTi و VR4 به ترمز ABS، ترمز دیسکی عقب و کروز کنترل نیز مجهزند و کامل ترین تیپ گالنت به حساب می آیند.

مشخصات فنی

گالانت GLS از یک موتور ۴ سیلندر ۲ لیتری کاربراتوری ۸ سوپاپ بهره می گیرد. این پیشرانه حداکثر ۱۰۲ اسب بخار توان و ۱۵۷ نیوتن متر گشتاور تولید می کند که توسط یک گیربکس ۵ سرعته دستی یا ۴ سرعته اتوماتیک به چرخ های جلو منتقل می شود. لازم به ذکر است که نمونه های مجهز به انژکتور همین موتور حداکثر توان ۱۰۹ اسب بخار و حداکثر گشتاور ۱۵۹ نیوتن متر تولید می کنند که در تعداد بالا به ایران وارد نشد البته تیپ GTi از موتور قوی تری استفاده می کند. در تیپ سوپرسالن علاوه بر این موتور، یک نمونه ۱.۸ لیتری کاربراتوری ۸ سوپاپ نیز در دسترس بود که  می توانست ۸۶ اسب بخار توان در ۵۵۰۰ دور بر دقیقه و ۱۳۳ نیوتن متر گشتاور در ۳۵۰۰ دور بر دقیقه تولید نماید.

شتاب ۰ تا ۱۰۰ و حداکثر سرعت گالانت با موتور ۲ لیتری و گیربکس دستی (اعداد مربوط به پیشرانه مجهز به سامانه تزریق مستقیم سوخت است) به ترتیب ۱۰.۶ ثانیه و ۱۸۶ کیلومتر بر ساعت و برای مدل های اتوماتیک مجهز به همین پیشرانه به ترتیب ۱۲.۲ ثانیه و ۱۸۰ کیلومتر بر ساعت است. شتاب ۰-۱۰۰ مدل های مجهز به موتور ۱.۸ لیتری کاربراتوری ۱۲.۷ ثانیه و حداکثر سرعت آن ها ۱۶۸ کیلومتر بر ساعت است که امروزه اصلا جذاب به نظر نمی رسد. طول، عرض، ارتفاع و فاصله محورهای گالانت به ترتیب ۴۵۴۰، ۱۶۹۵، ۱۴۲۵ و ۲۵۰۰ میلیمتر است. ابعاد چرخ ها نیز ۱۸۵/۷۰R14 یا ۱۹۵/۶۵R14 می باشد.

گالانت با توجه به معیارهای امروزی در سطح جهانی خودروی کم مصرفی به حساب نمی آید اما با درنظر گرفتن زمان تولید وضعیت مناسبی دارد. مصرف سوخت این خودرو با موتور ۱.۸ لیتری کاربراتوری و گیربکس دستی در شهر، سرعت ثابت ۹۰ کیلومتر بر ساعت و سرعت ثابت ۱۲۰ کیلومتر بر ساعت به ترتیب ۱۰، ۵.۹ و ۷.۷ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر و برای نمونه مجهز به موتور ۲ لیتری انژکتوری به ترتیب ۱۰، ۶.۲ و ۸.۱ لیتر بر ۱۰۰ کیلومتر (برای مدل های اتوماتیک با این موتور به ترتیب ۱۰.۸، ۷ و ۹ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر) است. مصرف سوخت نمونه های ۲ لیتری کاربراتوری نیز بیشتر است. حجم باک گالانت نیز ۶۰ لیتر است.

در مجموع گالانت در مدل های مجهز به موتور ۲ لیتری خودرویی با موتور نسبتا قوی با مصرف سوختی مناسب و عملکرد فنی مطلوب با توجه به زمان عرضه است، اما این عملکرد امروزه چندان به چشم نمی آید البته وضعیت تیپ GTi و VR4 کاملا متفاوت است.

سیستم تعلیق

فنر بندی و تعلیق گالانت بسیار راحت و نرم است و ناهمواری های جاده را به طور مناسبی جذب می کند. البته برای طرفداران سواری اسپرت ممکن است این وضعیت چندان خوشایند نباشد اما در هنگام رانندگی در معابر پر دست انداز کشورمان این مورد یک مزیت به حساب می آید.

امنیت

تست های تصادف صورت گرفته توسط اداره ملی ایمنی ترافیک بزرگراه های آمریکا NHTSA دو ستاره برای برخورد از جلو از سمت راننده و ۴ ستاره برای برخورد از جلو از سمت سرنشین را نشان می دهد. این نتایج چندان امیدوارکننده نیست و فقدان تجهیزات ایمنی نظیر ایربگ، ترمز ABS (تیپ GTi و VR4 ترمز ABS دارند.) و سامانه پایداری الکترونیکی نیز وضعیت را بدتر می کند. البته باید توجه کرد که در زمان تولید نسل ششم گالانت بسیاری از تجهیزات ایمنی مانند امروز رایج نبودند، بنابراین نباید انتظارات نا معقولی از ایمنی این خودرو وجود داشته باشد. لازم به ذکر است که ترمزهای عقب در تیپ GLX، GLS و سوپر سالن از نوع کاسه ای بوده و ترمز عقب دیسکی در این مدل ها وجود ندارد.

تجربه رانندگی

با ورود به کابین گالانت، کیفیت کابین اولین چیزی است که جلب توجه می کند، با وجود سن بالای خودرو هنوز هم ادوات داخلی وضعیت مناسبی دارند. فضای کابین کاملا بزرگ و جادار احساس می شود ولی در عین حال موقعیت راننده به گونه ای است که دسترسی به تمام ادوات مناسب است و حس خوبی از تسلط بر خودرو به راننده القا می شود. صندلی ها تا حد زیادی کیفیت خود را حفظ کرده اند و راحت هستند. ظاهر کابین به هیچ وجه هیجان انگیز نیست ولی کاملا ارگونومیک و کاربردی است.

سوئیچ را در محل خود که بر خلاف بسیاری از خودروها در راستای ستون فرمان است قرار داده و با یک استارت خودرو روشن می شود، صدای موتور به کابین وارد می شود اما آزار دهنده نیست، موتور هم به خوبی نسبت به پدال گاز عکس العمل نشان می دهد. خودروی این تست از تیپ GLS دنده ای با موتور ۲ لیتری کاربراتوری است. با شروع حرکت و تعویض دنده ها عملکرد مناسب جعبه دنده و هماهنگی آن با موتور خودرو نظر راننده را به خود جلب می کند. شتابگیری خودرو هم بسیار خوب است و اگر به سال ساخت خودرو و ابعاد و کلاس آن توجه کنید، شما را غافلگیر می کند. در نمونه های دارای گیربکس اتوماتیک نیز هماهنگی مناسبی بین موتور و گیربکس دیده می شود اما وضعیت در مدل دنده ای به مراتب بهتر است. گیربکس اتوماتیک از انواع قدیمی ۴ سرعته بوده و فاقد حالت تعویض دستی مشابه گیربکس های تیپ ترونیک می باشد. عملکرد ترمزها با توجه به اینکه ترمزهای عقب از نوع کاسه ای می باشند و خودرو به ترمز ABS تجهیز نشده است، چندان مناسب نیست ولی پس از مدتی به آن عادت خواهید کرد. عملکرد سیستم تعلیق در ناهمواری کاملا مناسب است و در تنظیم آن بیشتر از اسپرت بودن به راحتی سرنشینان توجه شده است. در پیچ های جاده عملکرد شاسی و فرمان مناسب است و حس ناخوشایندی را منتقل نمی کند.

مصرف سوخت خودرو قدری بالاست که با توجه به قدیمی بودن سیستم آن و به ویژه کاربراتوری بودن موتور کاملا طبیعی است. اگرچه صدای موتور به کابین نفوذ می کند اما زیاد آزاردهنده احساس نمی شود. فرمان هیدرولیک خودرو نرم است و این مساله با توجه به ابعاد خودرو در شهرهای شلوغ کاملا ضروریست. کولر خودرو به خوبی فضای داخل کابین را خنک می کند اما کاهش توان موتور در زمان روشن بودن کولر حس می شود. در مجموع اگر سن خودرو را در نظر بگیرید ارزش گالانت و ویژگی های مثبت آن خود را بیشتر نشان می دهند، درواقع می توان گفت در اوایل دهه ۹۰ میلادی گالانت از بسیاری از رقبای خود برتر بود.

در زمینه هزینه های تعمیر و نگهداری، باید در نظر داشت اگرچه گالانت خودروی با کیفیتی است، در حدود ۳۰ سال از عمر آن می گذرد و اکثر نمونه های موجود در بازار کارکردهای بسیار بالایی دارند، در چنین شرایطی خرابی های گاه و بی گاه چنین خودرویی اصلا دور از انتظار نیست و بعضا می تواند هزینه سنگینی را به مالک خود تحمیل کند، از سوی دیگر یافتن یک نمونه سالم گالانت در بازار بسیار دشوار است و با توجه به وضعیت نا مناسب قطعات یدکی در بازار، احتمال استفاده از قطعات بی کیفیت در این خودرو توسط مالک قبلی، کیفیت و قابلیت اطمینان گالانت را کمرنگ می کند.

کلام آخر

نسل ششم گالانت یک خودروی دوست داشتنی و یکی از بهترین خودروهایی است که در دهه ۹۰ میلادی به بازار کشورمان وارد شد. در واقع بخشی از تصور مثبتی که نسبت به برند میتسوبیشی در کشورمان وجود دارد به این خودرو بر می گردد. این در حالی است که میتسوبیشی در دهه اخیر هرگز نتوانست موفقیت دهه ۹۰ میلادی را در بازار ایران تکرار کند، در واقع نه تنها در ایران بلکه در بقیه بازارهای جهانی هم میتسوبیشی به اندازه قبل خوب عمل نکرده است، طراحی های نه چندان درخشان، حذف مدل های محبوب و پیشرفت کند نسبت به رقبا باعث شده این شرکت جایگاه قبلی خود را از دست بدهد.

اگرچه گالانت یک خودروی با کیفیت و با عملکرد فنی قابل قبول است، باید در نظر داشت که خرید یک خودروی ۳۰ ساله دردسرهای زیادی دارد و به هر حال خرید چنین خودرویی که عملا فرسوده است، توصیه ای چندان منطقی به نظر نمی رسد. نسل ششم گالانت با توجه به شرایط خودرو، در بازار کشورمان بین ۷۰ تا ۲۰۰ میلیون تومان در تیپ های GLS، سوپرسالن و GTi در خرداد ماه ۱۴۰۱ قیمت گذاری می شود. از اصلی ترین رقبای گالانت می توان به هوندا آکورد، تویوتا کریسیدا اشاره کرد، همچنین خودروهای داخلی جدیدتری نیز در این بازه قیمتی یافت می شوند، برای نمونه می توان از پژو پارس، سمند، کیا ریو، هیوندای ورنا، پروتون ویرا، تیپ پایه رنو L90 و پژو ۲۰۶ SD نام برد.

نکات مثبت: کیفیت ساخت بالا- سواری نرم- فضای کابین- تجهیزات نسبتا مناسب در تیپ سوپرسالن و GTi- عملکرد مناسب موتور و جعبه دنده- شتابگیری مناسب در تیپ های مجهز به موتور ۲ لیتری

نکات منفی: تجهیزات ایمنی ضعیف به خصوص در تیپ GLS- طراحی قدیمی- موتور کاربراتوری- قابلیت اطمینان پایین با توجه به سن بالا

گالری تصاویر میتسوبیشی گالانت :