سانگ یانگ تیوولی توربو

سانگ یانگ شرکتی کره ایست که پیشینه آن به سال ۱۹۵۴ باز می گردد، زمانی که کارگاه ها دونگ هوان موتور (ha dong-hwan motor) تاسیس شد. در سال ۱۹۸۸ نام شرکت به سانگ یانگ تغییر پیدا کرد و تا امروز با همین نام به فعالیت خود ادامه می دهد. در سال ۲۰۱۰ شرکت ماهیندرا اکثر سهام سانگ یانگ را خریداری کرد، در پایان سال ۲۰۲۰ نیز سانگ یانگ اعلام ورشکستگی کرد، چندی پیش اعلام شد شرکت ادیسون موتورز کره جنوبی سهام سانگ یانگ را خریداری می کند ولی در عمل این اتفاق رخ نداد تا وضعیت این شرکت نامشخص باقی بماند.

حضور سانگ یانگ در ایران اما به اوایل دهه ۸۰ شمسی و مدل موسو بر می گردد. در آن دوران این خودرو گرانترین خودروی مونتاژی در ایران محسوب می شد که قیمتی کمتر از ۶۰ میلیون تومان داشت و خودروی قشر مرفه جامعه به حساب می آمد، در ادامه مدل های دیگری از سانگ یانگ به صورت مونتاژی و یا وارداتی به بازار ایران راه یافت.

یکی از موفق ترین مدل های سانگ یانگ در ایران مدل تیوولی بوده است که از سال ۲۰۱۶ وارد ایران شد، در سال ۱۳۹۹ مونتاژ مدل تیوولی سولار توسط نماینده انحصاری سانگ یانگ در ایران در دستور کار قرار گرفت. در سال ۱۴۰۰ تیوولی توربو با تیپ فایتر و اسپشیال وارد بازار شد و هم اکنون فقط تیپ اسپشیال این خودرو عرضه می شود. در این مقاله نیز قصد داریم به بررسی سانگ یانگ تیوولی توربو بپردازیم.

نمای ظاهری

سانگ یانگ به ساخت خودروهای زشت مشهور است و از این حیث نباید انتظار زیادی از طراحی ظاهر این خودرو داشته باشیم، البته در مورد تیوولی وضعیت چندان هم بد نیست. نکته قابل توجه در مورد این خودرو ارتفاع آن است که بر خلاف اکثر کراس اورهای بازار، ارتفاع خودرو چندان زیاد به نظر نمی رسد. طول، عرض و ارتفاع تیوولی به ترتیب ۴۲۲۵، ۱۸۱۰ و ۱۶۱۳ میلیمتر است، وزن این خودرو نیز ۱۳۳۵ کیلوگرم است.

نمای تیوولی توربو با مدل های قبلی اندکی متفاوت است و می توان گفت فیس لیفت نه چندان سنگینی روی این خودرو اعمال شده است. این تغییرات شامل چراغ های جلو و عقب، سپر جلو و عقب و جلو پنجره می باشد.

در نمای جلو، جلو پنجره کوچک به همراه چراغ های جلو خود نمایی می کند، ورودی های هوا روی سپر به صورت دو قسمت مجزا طراحی شده اند، چراغ های مه شکن نیز به صورت سه قسمتی بوده و ظاهر جدیدی دارند. به طور کلی نمای قسمت جلوی خودرو ساده است. در نمای جانبی ستون های جلو به رنگ تیره بوده و شاید مهمترین نکته خط برآمدگی عقب باشد که از گوشه چراغ عقب شروع شده و با انحنایی در درب عقب محو می شود. این برآمدگی نمای جانبی را از یکنواختی خارج کرده است. شیشه جلو بر خلاف اکثر خودروها دارای لبه تیز بوده که نمای جانبی این خودرو را قدری خاص کرده است. گلگیر برآمده جلویی نیز از دیگر موارد قابل ذکر در ظاهر خودرو است.

نمای عقب تیوولی شاید بهترین بخش ظاهر این خودرو باشد. در این قسمت چراغ ها به شکل زیبایی طرح شده اند و تا بخش جانبی امتداد یافته اند، در مدل فیس لیفت گرافیک آن ها و ظاهر L شکل چراغ های ترمز تا حدی گرافیک چراغ های عقب برخی از محصولات لکسس را تداعی می کند. خطوط به کار رفته روی درب صندوق عقب هم به شکل مناسبی طراحی شده اند و نمی توان ایراد خاصی به نمای عقب این خودرو وارد دانست.

در مجموع طراحی تیوولی توربو قابل قبول است ولی مهمترین مساله در مورد آن ارتفاع پایین خودرو است که تیوولی را از اکثر شاسی بلندهای موجود در بازار متمایز می کند.

کابین و امکانات رفاهی

کابین تیوولی توربو نیز نسبت به مدل های پیش از فیس لیفت شامل تغییراتی می شود و در مجموع با کابین زیباتری روبرو هستیم. از جمله تغییرات صورت گرفته در کابین می توان به جلو داشبورد، قسمت قائم داشبورد و نشان دهنده های پشت فرمان اشاره کرد. فرمان از نوع D کات بوده و خوش دست است، بخش قائم داشبورد به نحوی شکل داده شده که به نظر می رسد از بقیه بخش ها جدا بوده و شامل هواکش های میانی، مانیتور لمسی، دکمه فلاشر و گرمکن شیشه، ادوات تنظیم تهویه و گرم کن و سرد کن صندلی می شود. در کنسول میانی نیز صفحه شارژ وایرلس، فندک، خروجی برق ۱۲ ولت، دسته دنده، ترمز دستی مکانیکی، دو جالیوانی و زیر آرنجی دارای محفظه اشیا قرار گرفته است.

ارگونومی و کیفیت ادوات داخلی نیز در وضعیت نسبتا خوبی قرار دارد. طبیعتا فضای داخلی در حد یک شاسی بلند بزرگ نیست ولی با توجه به ابعاد خودرو نمی توان انتظار خیلی بالایی از آن داشت و برای ۴ فرد بزرگسال کافی به نظر می رسد. در مجموع می توان به طراحی داخلی تیوولی توربو نمره قبولی داد.

در زمینه امکانات رفاهی نیز وضعیت تیوولی اسپشیال نسبت به مدل های وارداتی بهتر است و امکانات خوبی را در اختیار خریداران قرار می دهد. از جمله این امکانات می توان به سانروف، استارت دکمه ای، سنسور پارک جلو و عقب، دوربین دید عقب، آینه برقی جانبی، آینه الکتروکرومیک وسط، فرمان برقی، تنظیم حالت رانندگی، صندلی برقی راننده، گرمکن و سردکن صندلی های جلو، صندلی های چرمی، تنظیم گودی کمر صندلی راننده، صندلی عقب با حالت تاشوندگی ۶۰/۴۰، کروز کنترل، کنترل حرکت در سراشیبی، تهویه اتوماتیک دو کاناله، سنسور نور و باران، نمایشگر لمسی، شارژر وایرلس، چراغ و مه شکن LED جلو، دیلایت و اتولایت اشاره کرد. در مجموع باید تجهیزات تیوولی توربو را مناسب ارزیابی کرد.

بررسی مشخصات فنی

تیوولی اسپشیال از یک موتور ۴ سیلندر ۱.۵ لیتری توربو استفاده می کند که قادر است به توان تولیدی ۱۶۳ اسب بخار در ۵۵۰۰ دور و حداکثر گشتاور ۲۶۰ نیوتن متر دست یابد (در برخی منابع داخلی گشتاور این خودرو ۲۸۰ نیوتن متر اعلام شده است که طبق اطلاعات رسمی شرکت سانگ یانگ این عدد مربوط به مدل های مجهز به گیربکس دستی است). نیروی موتور از طریق گیربکس ۶ سرعته اتوماتیک ساخت شرکت آیسین ژاپن به چرخ­های جلو منتقل می­شود. نکته قابل توجه در مورد گیربکس این است که سبک یا سنگین کردن دنده ها در حالت تعویض دستی مانند اکثر خودروهای مجهز به این آپشن از طریق حرکت دسته دنده انجام می شود در حالی که در مدل های وارداتی این کار به کمک کلیدی که روی دسته دنده تعبیه شده بود انجام می شد که چندان متعارف نیست.

مصرف سوخت این خودرو در شهر، بزرگراه و ترکیبی به ترتیب ۷، ۵ و ۵.۸ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر می باشد (بر اساس nedc) که بسیار مناسب است. برای تیوولی ظاهرا شتاب رسمی اعلام نشده است اما ۰ تا ۱۰۰ کیلومتر این خودرو طی تست هایی زیر ۱۰ ثانیه نیز به دست آمده که عدد مناسبی است. حداکثر سرعت تیوولی توربو نیز ۱۷۵ کیلومتر بر ساعت اعلام شده است (عدد ۱۸۱ کیلومتر بر ساعت که در برخی منابع اعلام شده است مربوط به مدل دستی است که در ایران عرضه نمی شود.).

رانندگی با تیوولی توربو با توجه به کلاس و رده قیمتی خودرو تا حدی هیجان انگیز است. عملکرد موتور بسیار خوب است، جعبه دنده نیز به نرمی عمل می کند و هماهنگی موتور و گیربکس در حد مطلوبی است، فنربندی خودرو تقریبا نرم است و هندلینگ با توجه به کلاس خودرو وضعیت مناسبی دارد.

سانگ یانگ تیوولی در سال 2016 توانست 4 ستاره ایمنی از یورو انکپ دریافت نماید. تیپ اسپشیال این خودرو به تجهیزات ایمنی مناسبی از جمله ترمز ABS و EBD، 6 کیسه هوا، ترمز اضطراری خروج از پارک، رادار نقطه کور، سامانه کنترل پایداری و کنترل کشش مجهز شده است.

تیوولی تنها خودروی کره ای بازار است که در سال 1401 به صورت صفر کیلومتر برای فروش عرضه می شود، با وجود اینکه این خودرو وارداتی نیست و به صورت مونتاژ در داخل کشور ساخته می شود، در واقع برند سانگ یانگ برای بسیاری از خریداران که خودروهای کراس اوور را می پسندند ولی می خواهند یک خودروی غیر چینی صفر کیلومتر داشته باشند تنها انتخاب است. تیوولی عملکرد مناسبی را از خود به نمایش می گذارد، کم مصرف است و تجهیزات ایمنی و رفاهی قابل قبولی هم ارائه می کند. با درنظر گرفتن کیفیت نسبتا مناسب انتخاب تیوولی اسپشیال برای بسیاری کاملا منطقی به نظر می رسد.

تیوولی اسپشیال در تیرماه 1401 در حدود 1 میلیارد و 500 میلیون تومان به فروش می رسد، اگر به دنبال خودروی صفر کیلومتر نباشید کره ای های با اسم و رسم تر مانند سانتافه 2014 و اسپورتیج 2015 در این محدوده قیمت در بازار یافت می شوند که طرفداران خاص خود را دارند اما اگر به دنبال گزینه ای صفر کیلومتر باشید خرید تیوولی با قابلیت های مناسب توجیه پذیر است.

از مهمترین رقبای تیوولی می توان به پژو 2008، رنو کپچر و سیتروئن C3 اشاره کرد که هیچ یک در سال 1401 تولید نمی شوند. به لحاظ تجهیزات و عملکرد می توان گفت تیوولی نسبت به رقبا نه تنها کمبودی ندارد، در بعضی موارد وضعیت بهتری دارد و با این شرایط می تواند انتخاب مناسب تری باشد، تنها موردی که می توان به آن اشاره کرد قیمت بیشتر تیوولی اسپشیال نسبت به رقباست که تا حدی به واسطه سال ساخت جدیدتر و کارکرد کمتر می تواند برای بسیاری از مشتریان قابل قبول قرار گیرد.

پژو ۲۰۰۸

سیتروئن C3

رنو کپچر