نیسان اسکای لاین GT-R جی-ردی ۱۹۹۱

این اسپرت بازسازی‌ شده با بهره‌مندی از موتور تویین‌توربو خود ۴۰۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کند.

در سال ۲۰۱۶ «جف پرز» یک دستگاه نیسان اسکای‌لاین R32 را در کرکلند واشنگتن بازسازی کرد. او برای رسیدن به این خودرو یک بلیت پرواز یک طرفه گرفت و سپس نیسان تازه‌اش را ۱۹ ساعت تا خانه راند. تقریبا تمام قطعات اسکای‌لاین یادشده به‌جز اگزوز اصلی بودند. پرز پس از کار روی این خودرو، سیستم اگزوز را هم تعویض کرد.

به‌جز اگزوز، هواکش موتور و چرخ‌ها هم با نمونه‌های نیسمو تعویض شدند. پرز سپس یک معامله خوب برای توربوهای تازه پیدا می‌کند و درنتیجه، از توربوی جدیدی در خودروی خود بهره می‌برد. او می‌گوید موارد نامبرده نخستین فاز ارتقا R32 او را تشکیل می‌‌دهد و پس از آن همه‌چیز شلوغ می‌شود. پرز نه‌تنها به قطعات داخلی بلکه به بدنه بیرونی نیسان خود هم توجه داشت و از کیت بدنه آیرودینامیک «جی‌ردی (GReddy) گریسر» استفاده کرد که امروزه هم برای این مدل از اسکای‌لاین دردسترس است؛ هرچند خرید یک اسپویلر کنترلی کار آسانی نیست و پرز هم این مورد را تایید می‌کند.

پرز می‌گوید سال‌ها در فروشگاه‌های آنلاین به‌دنبال قطعات مختلف بوده تا بتواند پروژه خود را کامل کند و کار R32 را آنقدر ادامه داده که انگار آن را بر اساس اسکای‌لاین «Speed king GReddy RX» توسعه داده است. او برای ادای احترام به این خودرو که آن را افسانه‌ای می‌داند، طرح بدنه‌ای را هم به خودروی جدیدش اضافه می‌کند. اینترکولر خودرو و نیز میزبان برچسب شده و نشان سه‌رنگ مختص جی‌ردی روی جلوپنجره خودرو جا خوش کرده است. از دیگر بخش‌هایی که با قطعات جی‌ردی جایگزین شده می‌توان به آینه‌های بغل «بومکس تایپ ۲» و کاپوت «جپ‌سالن J-tune» اشاره کرد که درکنار حفظ ظاهر R32 به ارتقای عملکرد آیرودینامیک آن کمک می‌کند.

فنرهای کویل‌اور «HKS هیپرمکس V» به مالک اجازه داده تا ارتفاع این کوپه ژاپنی را تاحدی مناسب کاهش دهد. در سوی دیگر بهره‌وری از میل‌های ضربه‌گیر جی‌ردی و میل‌میانی شاسی از برند «دولاک» به بهبود فرمان‌پذیری R32 منجر شده است. پرز برای تکمیل این پکیج از تایرهای میشلین پایلوت اسپرت ۴S و رینگ‌های «پانا اسپرت G7 C5C2» استفاده کرده است.

با وجود اینکه نسل یکم سیستم توربوی جی‌ردی برای این نیسان کافی به نظر می‌رسید اما پرز از نسل دوم آن برای اسکای‌لاین خود استفاده کرد؛ چراکه جی‌ردی RX هم به همین کیت مجهز شده بود. چون بسیاری از خودروهای ژاپنی مهم دهه ۹۰ میلادی از این ترکیب استفاده می‌کردند، پرز هم دو توربوشارژر جی‌ردی «TDO5H 18G» را به خدمت گرفت تا نهایتا به عملکرد مناسبی در دور موتورهای خیلی بالا و پایین موتور برسد. بهره‌مندی اسکای‌لاین از دو توربوشارژر باعث تولید بدون دردسر ۴۰۰ اسب بخار قدرت می‌شود. سایر قطعات ریز و درشت موتور هم تا حد امکان از محصولات جی‌ردی انتخاب شده‌اند.

صندلی‌های یورواستار نخستین المان کابین هستند که توجه بیننده را به خود جلب می‌کنند. با اینکه کابین از قطعات دیجیتالی متنوعی سود می‌برد اما همچنان حس نوستالژیک دهه ۹۰ یک نیسان اسپرت به سرنشینان القا می‌شود. نگهدارنده صندلی و فرمان برند «تراست» که از بخش‌های تیتانیومی سود می‌برد.

نیسان R32 خودرویی است که می‌تواند نگاه‌های بسیاری را در خیابان به خود جلب کند. این اسکای‌لاین هم از این قاعده مستثنا نیست اما تنها افراد معدودی کمیاب بودن آن را درک می‌کنند. پرز می‌گوید در آینده هم چند قطعه دیگر به این خودرو افزوده می‌شود اما هدف آن تغییر نخواهد کرد. او می‌گوید که این قطعات شامل چند نشانگر درون کابین، کیت ترمز، ورودی هوا و رول‌کیج می‌شود. نظر شما درباره این اسکای‌لاین R32 1991 چیست؟