مطالبات ۴۶۰۰۰ میلیارد تومانی زنجیره تامین از خودروسازان

حدود ۲۵ هزار میلیارد تومان از بدهی خودروسازان به زنجیره تأمین داخلی در قالب قراردادهای (تفاهم نامه ها) سه جانبه، خرید دین، اوراق گام و LC داخلی تعیین تکلیف شده و کل بدهی تعیین تکلیف شده و نشده خودروسازان به زنجیره تأمین داخلی به ۷۱ هزار میلیارد تومان بالغ می شود.

براساس این گزارش، بخشی از این افزایش بدلیل افزایش قیمت قطعات بوده و بخش دیگری به علت عدم توانمندی خودروسازان در بازپرداخت به زنجیره تأمین می باشد.

وضعیت فعلی صنعت قطعه سازی خودرو

اطلاعات انجمن صنایع همگن قطعه سازی کشور که در همایش اخیر این انجمن با موضوع زنجیره خودروسازی در افق ۱۴۰۱ اعلام شد، نشان می دهد که شاغلان مستقیم زنجیره تأمین خودروسازی در رده های ۱، ۲ و ۳ ( Tier 1,2,3) حدود ۵۵۰ هزار نفر هستند.

براساس این گزارش، توان و ظرفیت واقعی زنجیره تأمین، مشروط بر رفع موانع و چالش ها، برای تولید دو میلیون و ۲۰۰ هزار دستگاه خودرو در سال مناسب می باشد.

همچنین از حدود یک هزار و ۲۰۰ قطعه سازی رسمی فعال در رده های ۱ ، ۲ و ۳ تقریباً ۴۰۰ واحد تعطیل و نیمه تعطیل شده است.

به دلیل قیمت گذاری دستوری خودرو، خودروسازان و قطعه سازان با زیان انباشته قابل توجهی مواجه هستند. بطوریکه زیان انباشته دو خودروسازی بزرگ کشور تا پایان شش ماهه اول سال ۱۴۰۰، حدود ۱۰۰ هزار میلیارد تومان است که موجب از دست رفتن بخش عمده ای از نقدینگی خودروسازان شده و ابر چالش بدهی معوق به قطعه سازان را تشدید کرده است و بنا به نظر بیشتر کارشناسان و سیاست گذاران تا وقتی این روند اصلاح نشود نقدینگی خودروسازان روز به روز تحلیل رفته و امیدی به بهبود شرایط نیست.

قاچاق قطعات خودرو

آمار برآوردی قاچاق قطعات خودرو در سال ۹۸، حدود ۲.۴ میلیارد دلار بوده است که نشان دهنده افزایش ۸۰ درصدی آن نسبت به سال ۹۵ و روند رشد تصاعدی آن است.

میزهای ساخت داخل

میزان کاهش ارزبری تحقق یافته طی پنج میز ساخت داخل تاکنون ۲۱۳ میلیون یورو در سال می باشد و در صورت اتمام تمام پروژه های پنج میز ساخت داخل کاهش ارزبری سالانه به ۴۰۰ میلیون یورو می رسد.

همزمان با نهضت ساخت داخل قطعات و مجموعه های خودرو در پنج میز یاد شده، فعالیت گسترده ای در زمینه داخلی سازی "مواد اولیه" نیز صورت پذیرفته که نتیجه آن تاکنون منجر به صرفه جویی ارزی مواد اولیه سالیانه حدود ۴۰ میلیون یورو شده است.

محاسبات ساده نشان می دهد که میانگین نرخ یورو برای قطعات یاد شده حدود ۱۸.۵۰۰ تومان می باشد. لذا در تعمیق ساخت داخل طی پنج میز یاد شده نه تنها از خروج ارز جلوگیری شده است، بلکه سالیانه حدود ۵.۷۰۰ میلیارد تومان نیز کاهش هزینه ریالی در پی داشته است.