ترکیه چگونه خودروساز شد؟
جمعه هفته پیش خبر رونمایی از خودروی ملی ترکیه توسط رئیس جمهور این کشور رجب طیب اردوغان اعلام شد. نام انتخابی برای این خودرو دوریم است. «دِوریم» در زبان ترکی استانبولی به معنای «انقلاب» است. با توجه به اینکه ترکیه خود به تنهایی عقبهای در زمینه خودروسازی ندارد این سؤال مطرح است که دولت این کشور چه مسیری را طی کرد که خروجی آن خودروی الکتریکی «دوریم» شده است.
بررسی اقدامات ترکیه در این زمینه ما را به اوایل قرن ۲۱ و سال ۲۰۰۰ میرساند. دولت ترکیه در این سال مقدمات حضور سرمایهگذاران را در این کشور فراهم کرد. شرکتهای فعال در زنجیره خودروسازی بینالمللی هم با توجه به موقعیت جغرافیایی استراتژیک ترکیه، پذیرای فرصتی شدند که دولت این کشور برای حضور آنها فراهم کرده بود. نتیجه این حضور صادرات ۳۱ میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلاری قطعه و خودرو در سال ۲۰۱۸ است. این میزان صادرات، صنعت خودرو را تبدیل به بزرگترین صنعت صادراتی این کشور کرده است. ترکیه هم اکنون به هشت کشور اروپایی و همچنین آمریکا صادرات بیش از یک میلیارد دلاری دارد. آنچه معلوم است ایجاد تسهیلات ویژه برای سرمایهگذاران زنجیره خودروسازی در ۲۰ سال پیش موجب شده تا ۸ برند بینالمللی خودروساز خطوط مونتاژ خود را در این کشور احداث کنند. از هر ۱۰۰ دستگاه خودروی تولیدی در ترکیه، ۸۳ دستگاه صادر میشود. رنو با تولید سالانه ۳۷۵ هزار دستگاه و همچنین ۷۵۰ هزار موتور سهم بسزایی در ایجاد اشتغال در این کشور دارد. به صورتی که در حال حاضر ۶ هزار و ۳۰۰ نفر در کمپانی رنو که در بورسا فعالیت دارد مشغول به کار هستند. فیات هم توانسته تا با استخدام ۹ هزار نیروی کار سالانه ۴۵۰ هزار دستگاه از محصولات خود را در خاک ترکیه تولید کند. همچنین این کشور میزبان تنها مرکز تحقیقاتی فیات در خارج از خاک ایتالیا است. برندهای آلمانی «مرسدس بنز» و «مان» (MAN) هم در این کشور به تولید خودروهای سنگین میپردازند. مرسدس بنز برای این منظور سرمایهگذاری یک میلیارد یورویی انجام داده است، و از رهگذر این سرمایهگذاری ۶ هزار نفر در خطوط مونتاژ این برند آلمانی مشغول بهکار شدند. این شرکت از سال ۱۹۷۰ ترکیه را پایگاه صادراتی خود قرار داده است. مان آلمان هم بزرگترین واحد اتوبوسسازی خود در خارج از آلمان را در ترکیه بنا کرده است. ۲ هزار نفر در این کارخانه مشغول بهکار هستند و سالانه ۲ هزار دستگاه اتوبوس تولید میکنند.اما تویوتا با سرمایهگذاری ۲ میلیارد دلاری سالانه ۲۸۰ هزار دستگاه از محصولات خود را به کمک ۳ هزار و ۵۰۰ نیروی کار در خطوط تولید نهایی میکند. دیگر برند ژاپنی حاضر در ترکیه «هوندا» است. مدیران هوندا با سرمایهگذاری ۵۰۰ میلیون دلاری سالانه ۵۰ هزار دستگاه «سیویک» را با همراهی هزار و ۵۰۰ نفر نیروی کار تولید میکنند. بزرگترین خودروساز کره یعنی «هیوندایی» هم برای صادرات محصولاتش به اروپا، کارخانه خود را در ترکیه بنا کرده است. این کارخانه توانایی تولید ۲۴۵ هزار دستگاه خودرو را در سال دارد. هیوندایی برای سایت تولیدی خود در ترکیه ۳ هزار نفر را استخدام کرده است. فورد هم بهعنوان تنها برند آمریکایی، کارخانهای در ترکیه دارد. خطوط تولید این برند در ترکیه سالانه میتواند ۴۱۵ هزار دستگاه تولید کند. این خودروساز آمریکایی بزرگترین مرکز تحقیقاتی را در خاک این کشور به نام خود ثبت کرده است.
دنیای اقتصاد
خودروی ملی ترکیه را بشناسید + تصاویر
دیدگاه بگذارید
1 دیدگاه برای "ترکیه چگونه خودروساز شد؟"
ترکیه حدود ۶۰ سال پیش اولین خودروی ملی خود را ساخته است که بعد از خیانت اروپایی ها و دستکاری در باک بنزین آن تولید آنرا متوقف کرده است