نقد و بررسی تویوتا RAV4 به همراه تجربه رانندگی

تویوتا یکی از قدیمی‌ترین شرکت‌های خودروسازی ژاپن محسوب می‌گردد که فعالیت‌های خود را از سال ۱۹۳۷ در شهر آیچی ژاپن آغاز نمود. اولین خودروی سواری این شرکت، تویوتا AA نام داشت که در گوشه‌ای از کارخانه نساجی صنایع تویوتا شکل گرفت. تویوتا هم‌اکنون بزرگ‌ترین شرکت خودروسازی جهان محسوب می‌شود که برندهایی همچون لکسوس، دایهاتسو و هینوموتورز را تحت مالکیت خود دارد.
شرکت تویوتا در نمایشگاه توکیو سال ۱۹۸۹ از طرح مفهومی (CONCEPT) اولین شاسی‌بلند کامپکت جهان رونمایی کرد که از ارتفاعی نزدیک به شاسی بلندهای بزرگ برخوردار بوده، اما ابعادی بسیار کوچک‌تر از آن‌ها داشت. این شرکت ژاپنی، نام RAV4 را برای شاسی‌بلند کوچک خود انتخاب کرد که مخفف عبارت Recreational Active Vehicle With 4-Wheel Drive بوده و به معنی «وسیله نقلیه تفریحی دارای چهارچرخ متحرک» است. تویوتا سعی داشت با عرضه این محصول خلأ میان شاسی‌بلندهای بزرگ خود را با خودروهای سدان برطرف نماید به همین منظور در ساخت این خودرو دست به ابتکار جالبی زده و پلتفرم آن را از تویوتا کرولا و سیستم تعلیق آن را نیز از تویوتا سلیکا جی‌تی به عاریت گرفته است. اولین نسل از تویوتا RAV4 در سال ۱۹۹۴ به بازار ژاپن عرضه شد که توجهات بسیاری را به خود جذب نمود و پس از آن نیز راهی بازارهای جهانی شد.
در نمایشگاه خودرو لس‌آنجلس سال ۲۰۱۲، شرکت تویوتا نسل چهارم این خودرو را معرفی کرد و در ماه مارس سال ۲۰۱۳ نیز آن را روانه بازار نمود. نسل چهارم RAV4 با تکیه‌بر طراحی زیبا، امکانات فراوان و پیشرانه پرتوان خود، با استقبال بسیار خوبی مواجه شد. این خودرو در سال ۲۰۱۶ فیس‌لیفت جزئی (Minor Facelift) را تجربه کرد که جذابیت و فروش بیشتری را برای این خودرو به همراه داشت.
به‌طورکلی در طی این سال‌ها ۴ نسل از تویوتا راوفور به بازارهای جهانی عرضه‌شده است؛ البته نسل پنجم این خودرو نیز از نیمه دوم سال ۲۰۱۹ به بازار جهانی عرضه خواهد شد. ما در این مقاله قصد داریم فیس‌لیفت آخرین نسل از این شاسی‌بلند ژاپنی را مورد بررسی قرار دهیم؛ با تیم بررسی تخصصی Z4CAR همراه باشید

طراحی ظاهری

طراحی نمای کلی تویوتا RAV4 نسل جدید، سرآغازی بود برای طراحی خودروهای جدید شرکت تویوتا که در بین سال‌های ۲۰۱۶ تا اواخر ۲۰۱۷ به بازار جهانی عرضه شدند؛ البته شرکت تویوتا برخلاف کمپانی‌های آلمانی علاقه چندانی به استفاده از یک زبان مشترک در تمامی محصولات خود نداشته و سعی دارد به‌وسیله تولید خودروهایی با طراحی متفاوت، طیف وسیعی از خریداران را به‌سوی خود جذب نماید. در نمای جلویی تویوتا راوفور ۲۰۱۶ شاهد تغییرات چشم‌گیری هستیم که باعث شده چهره این خودرو کمی مدرن‌تر و جسورتر از قبل به نظر برسد. خطوط حجیم روی سپر، حالت کشیده چراغ‌ها و همچنین جلوپنجره باریک این خودرو شباهت زیادی به تویوتا CHR دارد، اما به نسبت ساده‌تر و خندان‌تر به نظر می‌رسد! نمای جانبی تویوتا راوفور نیوفیس بسیار ساده بود و نسبت به گذشته کاملاً دست‌نخورده باقی‌مانده است، تنها به لطف استفاده از فلاپ‌های بزرگ‌تر و رینگ‌های اسپرت ۱۸ اینچی کمی جوان‌تر از نسل قبل به نظر می‌رسد. بخش عقب راوفور نیوفیس، همچون بخش جانبی آن تغییرات بسیار کمی را نسبت به گذشته تجربه نموده و درواقع می‌توان گفت که شرکت تویوتا تنها به تغییر طرح چراغ‌ها و اضافه کردن دفیوزر به سپر عقب بسنده نموده است. شاید تغییرات اعمال‌شده در این خودرو نسبت به مدل ۲۰۱۳ بسیار جزئی بوده و همچنان ساده به نظر برسد، اما درمجموع می‌توان در بخش طراحی به تویوتا راوفور ۲۰۱۶ نمره قبولی داده و از آن به‌عنوان یک شاسی‌بلند با ابهت و دوست‌داشتنی یادکرد.

طراحی داخلی و امکانات رفاهی

فضای داخلی تویوتا راوفور نیوفیس از کیفیت بالایی برخوردار است به طوری که در اغلب بخش ها از پوشش چرمی استفاده شده است، اما در مقایسه با رقبایی همچون کیا اسپورتیج QL کمی قدیمی و ناهماهنگ ساخته‌شده است و به نظر می‌رسد شرکت تویوتا در طراحی این بخش کمی کوتاهی کرده است. صندلی‌های این خودرو دارای طراحی اسپرت بوده و در ردیف جلو از تنظیمات ۶ حالته برقی سود می‌برند. صندلی‌های ردیف عقب این خودرو نیز از راحتی بسیار خوبی برخوردارند فضای آن به‌گونه‌ای طراحی‌شده است که حتی افراد بلندقد نیز هیچ مشکلی از جهت فضای پا و سر نخواهند داشت. ناگفته نماند که سرنشینان ردیف عقب این خودرو می‌توانند از طریق دسته اهرمی که در کنار صندلی قرار داده‌شده، پشتی صندلی‌های خود را در سه حالت مختلف تنظیم نمایند. بخش پایینی داشبورد این خودرو از جنس چرم بوده که در ترکیب با چرم به‌کاررفته در صندلی‌ها، دسته‌دنده، فرمان و ترمزدستی و... حس بسیار مثبتی را به سرنشینان این خودرو القا خواهد نمود. نمای کلی داشبورد تا حدودی به طرح داشبورد تویوتا کرولا ۲۰۱۷ شباهت دارد، اما نسبت به خودرویی که در سال ۲۰۱۶ ساخته‌شده و قیمتی بالغ‌بر ۴۰۰ میلیون تومان دارد، کمی شلوغ و گیج‌کننده به نظر می‌رسد. یکی از نکات عجیبی که در طراحی داشبورد این خودرو به چشم می‌خورد، فضای خالی مستطیل شکلی است که در مقابل سرنشین جلویی قرار داده‌شده است؛ شاید به عقیده شرکت تویوتا این فضا مکان مناسبی برای قرار دادن اشیاء مختلفی همچون موبایل یا کیف پول باشد ولی به عقیده نگارنده کاربرد این بخش هرچه که باشد تأثیر منفی بسیاری بر زیبای نمای داشبورد راوفور داشته است. طراحی پنل پشت فرمان ساده بوده و به صورت سیلندری طراحی شده است؛ اما سعی شده به‌وسیله یک مانیتور ۴.۲ اینچی که در بین نشانگر دور موتور و سرعت‌سنج قرار داده‌شده، کمی مدرن‌تر به نظر برسد. یکی از ویژگی‌های بسیار خوبی که تویوتا راوفور فیس‌لیفت از آن بهره می‌برد، فضای بسیار گسترده صندوق عقب است که ۱۰۷۶ لیتر گنجایش دارد و اگر به حجمی بیش از این نیز احتیاج داشته باشید، به‌راحتی می‌توانید با خواباندن صندلی‌های ردیف عقب به حجم ۲۰۶۷ لیتر دست پیدا کنید!
در حال حاضر چندین تیپ مختلف از تویوتا راوفور در بازار ایران موجود است که با توجه به کشور سفارش‌دهنده دسته‌بندی‌شده و تفاوت‌های بسیاری نیز با هم دارند؛ سفارش امارات یا الفطیم که معمولا برروی درب صندوق این خودروها عبارت VXRیا GXR نوشته‌شده است، سفارش عمان و همچنین مدل T3 که سفارش شرکت ایرتویا (ایران) محسوب می‌شود. تمامی مدل‌های ذکر شده از مشخصات فنی یکسانی برخوردار بوده، اما ازلحاظ امکانات ایمنی و رفاهی تفاوت‌های زیادی باهم دارند. ازجمله این امکانات می‌توان به کروز کنترل، فرمان چرمی مجهز به کلیدهای تنظیمات صوتی و صفحه‌نمایش، درب صندوق‌عقب برقی، مجهز به چراغ روشنایی روز (DRL، (Auto Light، آینه وسط الکتروکرومیک، سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک دوگانه، تنظیم و جمع شوندگی برقی آینه‌های جانبی، سنسور و دوربین پارک عقب، سنسور باران، سانروف، گرم‌کن و برف‌پاک‌کن شیشه عقب و... اشاره نمود.

مشخصات فنی

مهم‌ترین مشخصه‌ای که از‌ یک شاسی‌بلند واقعی می‌توان انتظار داشت، پیشرانه پرتوان و سیستم چهارچرخ فعال است که تویوتا راوفور تا حدودی از هر دو این ویژگی‌ها‌ بهره می‌برد. تویوتا راوفور نیوفیس، ازلحاظ پیشرانه و پلتفرم، با راوفور مدل ۲۰۱۳ هیچ تفاوتی نداشته و همچون گذشته به همان پیشرانه AR-FE L42 مجهز شده است که یک پیشرانه ۴ سیلندر ۱۶ سوپاپ به حجم ۲۴۹۴ سی‌سی است که توان تولید ۱۷۷ اسب بخار قدرت و ۲۳۳ نیوتن‌متر گشتاور را دارد. این پیشرانه به سیستم DUAL VVT-i (زمان‌بندی متغیر سوپاپ‌ها) مجهز شده است که باعث می‌شود علاوه بر آلایندگی کم از کشش مناسبی در دورهای بالا برخوردار باشد. نیروی تولیدشده توسط پیشرانه تویوتا راوفور موجب می‌گردد که بدنه ۱۷۸۰ کیلوگرمی این خودرو طی حدود ۱۰.۵ ثانیه از حالت سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتر برسد؛ البته طبق اعلام رسمی شرکت تویوتا شتاب صفرتا صد کیلومتر این خودرو ۹.۷ ثانیه است. یک گیربکس ۶ سرعته اتوماتیک مجهز به قابلیت تیپ‌ترونیک، وظیفه انتقال نیروی پیشرانه به هر چهارچرخ این خودرو را بر عهده دارد. این خودرو به سیستم Drive Mode مجهز شده است که به شما امکان میدهد یکی از حالت‌های اکو (Eco) یا اسپرت (Sport) را از طریق دکمه‌هایی که در پایین‌ترین بخش کنسول میانی قرار داده‌شده‌اند، انتخاب کنید. ناگفته نماند که برای تویوتا راوفور یک نمونه هیبرید هم در نظر گرفته‌شده که از چالاکی بیشتر و مصرف کمتری نسبت به نمونه بنزینی برخوردار است؛ همچنین طبق اعلام شرکت ایرتویا مدل هیبریدی نیز بزودی به بازار داخلی عرضه خواهد شد.
شرکت ایرتویا مصرف سوخت این خودرو در فضای شهری ۸.۸ لیتر و در حالت ترکیبی ۸.۲ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر بیان نموده است که با توجه به کیفیت پایین بنزین در ایران این میزان در یک سیکل ترکیبی تا ۹.۵ لیتر نیز افزایش خواهد یافت.

سیستم تعلیق

تویوتا RAV4 همچون سایر برادران ژاپنی خود از نرمی و چسبندگی قابل قبولی برخوردار بوده که آرامش خاصی را برای سرنشینان این خودرو به همراه خواهد داشت. در بخش جلو خودرو، تویوتا راوفور به سیستم تعلیق مستقل مک فرسون مجهز شده است و بخش عقبی نیز از سیستم بازو جناقی دوبل بهره می‌برد. شاید تعلیق مستقل مک فرسون کمی قدیمی به نظر برسد، اما بهترین ویژگی این سیستم این است که در زمان برخورد چرخ خودرو با ناهمواری‌های سطح جاده، هر چرخ به‌طور جداگانه نوسان کرده و این نوسان در چرخ دیگر تأثیر نمی‌گذارد در نتیجه این سیستم عملکرد نرم‌تری را نسبت به برخی سیستم‌های دیگر دارد. تویوتا RAV4 نسبت به یک شاسی‌بلند جمع‌وجور از ارتفاع خوبی برخوردار است، اما تویوتا راوفور را با تویوتا پرادو اشتباه نگیرید! زیرا سیستم ۴WD که در این خودرو به‌کاررفته است عملکردی کاملا مشابه با سیستم AWD موجود در تویوتا CHR را داشته و همچنین نبود دنده‌سنگین باعث می‌شود که این خودرو از قابلیت آفرود بسیار ضعیفی برخوردار باشد. در یک نگاه کلی می‌توان تویوتا راو۴ را یک ماشین دیفرانسیل جلو دانست، زیرا در اغلب مواقع تنها %۱۰ نیروی پیشرانه به چرخ‌های عقب منتقل شده و هیچگاه این نیرو از %۵۰ هم فراتر نخواهد رفت!
با فعال نمودن سیستم Diff Lock که دکمه آن در پشت فرمان قرار داده شده، نیروی پیشرانه به‌صورت ۵۰_۵۰ بین محور جلو و عقب تقسیم می‌شود، اما درزمانی که سرعت شما از ۴۰ کیلومتر فراتر برود، به‌طور خودکار Diff Lock غیرفعال شده و مجدداً ECU وظیفه انتقال نیرو به محورها را بدست می‌گیرد.
ناگفته نماند در تیپ‌هایی که فاقد قابلیت VSC هستند، در یک رانندگی آفرود حتی در صورت فعال بودن سیستم Diff Lock بازهم زمانی که یک چرخ از جلو و یک چرخ از عقب فاقد اصطکاک باشند، خودرو عملاً زمین‌گیر شده و هیچ حرکتی نمی‌کند؛ نمونه کاملاً مشابه همین مورد در سوزوکی ویتارا نیز به چشم می‌خورد.

ایمنی

تویوتا RAV4 از بدنه‌ای مستحکم و امکانات ایمنی مناسبی بهره می‌برد که باعث شده به عنوان یکی از امن‌ترین شاسی بلندهای موجود در بازار ایران محسوب شود. این خودرو در سال ۲۰۱۳ توانست با شرکت در آزمون‌های موسسه NCAP 5 ستاره ایمنی دریافت نماید؛ همچنین در سال ۲۰۱۶ راوفور نیوفیس، موفق به کسب عنوان بسیار باارزش + TOP SAFETY PICK از سازمان ایمنی بزرگراه‌های آمریکا (IIHS) شده است. امتیازات و ستاره‌های دریافتی تویوتا راوفور به‌خوبی بیانگر ایمنی و قابلیت اطمینان بالای این خودرو در بخش‌هایی همچون امنیت عابرین پیاده، امنیت راننده و سرنشینان (بالغ و خردسال) در هنگام وقوع تصادفات است. همان‌طور که پیش‌تر نیز اشاره کردیم، میزان تجهیزات این خودرو ارتباط مستقیمی با شرکت واردکننده آن دارد از همین رو بسیاری از امکاناتی که در نسخه‌های جهانی به‌صورت استاندارد وجود دارند در نمونه‌های داخلی به‌طورکلی حذف‌شده یا به‌صورت آپشن عرضه می‌شوند. از تجهیزات امنیتی این خودرو می‌توان به سیستم هوشمند ورود بدون کلید + دکمه استارت، ایموبلایزر، ترمزهای دیسکی در جلو و عقب، مجهز به سیستم ABS+EBD، سیستم کمکی ترمز (BAS)، سیستم کنترل پایداری خودرو (VSC)، سیستم کنترل اتوماتیک سرعت در سرپائینی (DAC)، سیستم کنترل اتوماتیک سرعت در سربالایی (HAC)، مجهز به ۶ ایربگ (ایربگ راننده و سرنشین جلو، جانبی سرنشینان جلو، پرده‌ای) و... اشاره نمود.

تجربه رانندگی

پس از بررسی‌های موشکافانه تویوتا راوفور اکنون زمان رانندگی با این ژاپنی بلندقد فرا رسیده است. پس از نشستن بر روی صندلی‌های چرمی و رنگی (نارنجی مشکی) این خودرو از طریق تنظیمات برقی اقدام به ایجاد تغییرات دلخواه نمودیم. اکنون زمان آغاز حرکت است؛ فرمان استخوانی چرمی راوفور را در دست گرفته و دنده را از P به D منتقل می‌نماییم. از همان دقایق نخست رانندگی با این خودرو می‌توان به‌کندی پیشرانه آن پی برد که باعث می‌شود جای خالی یک توربوشارژ به‌شدت حس شود!
گیربکس خودرو عملکرد بسیار خوبی داشته و با نرمی هرچه تمام‌تر اقدام به تعویض دنده‌ها می‌نماید. یکی از بهترین نقاط قوت کابین این خودرو عایق‌بندی بسیار مناسب آن محسوب می‌شود که مانع از ورود صدای محیط و پیشرانه خودرو به داخل کابین می‌گردد. برای بررسی عملکرد سیستم ترمز، بارها در سرعت‌های مختلف اقدام به ترمز گیری‌های شدید نمودیم که هر بار نتیجه بسیار مطلوب بوده و ترمزهای دیسکی این خودرو عکس‌العمل بسیار مناسبی از خود نشان دادند.
پس از مدتی به منظور دست‌یابی به حداکثر توان این خودرو، حالت اسپرت را فعال نمودیم که باعث شد حساسیت پدال گاز افزایش‌یافته، فرمان تا حدودی سفت‌تر شده و دنده‌ها نیز در دورهای بالاتری تعویض گردند، اما درمجموع تفاوت چشمگیری در شتاب اولیه راوفور به وجود نیامد! سیستم تعلیق تویوتا راوفور در هنگام عبور از پیچ‌های جاده عکس‌العمل‌های قابل قبولی از خود نشان می‌داد، مخصوصا در حالت اسپرت سفتی فرمان باعث شد تا بتوانیم با سرعت و اطمینان بیشتری از پیچ‌ها گذر کنیم.
یکی از نکات عجیبی که در هنگام بررسی سیستم Diff Lock با آن برخورد نمودیم، غیرفعال شدن خودکار این سیستم در سرعت‌های بالای ۴۰ کیلومتر در ساعت بود؛ این عمل به این معناست که زمان رانندگی در سطوح لغزنده یا خاکی یا هرزمانی که به عملکرد هم‌زمان هر چهارچرخ نیاز داشته باشید، نباید سریع‌تر از ۴۰ کیلومتر در ساعت رانندگی کنید!

کلام آخر

تویوتا راوفور ۲۰۱۶ یکی از پرفروش‌ترین شاسی بلندهای شرکت تویوتا در سطح جهان است، اما به نظر می‌رسد اگر نقاط ضعف و قوت آن را کنارهم قراردهیم به این نتیجه می‌رسیم که انجام یک فیس‌لیفت جزئی و تغییر فرم چراغ‌های یک محصول سال ۲۰۱۳، برای ماندگاری آن در بازار و ادامه رقابت با سایر هم‌رده‌ها کافی نیست؛ بنابراین یک شاسی‌بلند موفق در رنج قیمتی ۴۵۰ میلیون باید علاوه بر زیبایی، از توان بالای پیشرانه و تنوع امکانات ایمنی و رفاهی نیز بهره ببرد.
در آخر می‌توان این‌گونه نتیجه گرفت که شاید تویوتا راوفور در بازار ایران جز خودروهای لوکس طبقه‌بندی شود، ولی درواقع این خودرو تنها یک شاسی‌بلند معمولی بوده که برای رانندگی در فضای شهری، جاده‌های بارانی یا برفی مناسب به نظر می‌رسد و می‌تواند به‌خوبی پاسخگوی نیازهای یک خانواده ۵ نفره باشد. تیم بررسی تخصصی Z4CAR به شما پیشنهاد می‌دهد که اگر قصد خرید یک شاسی‌بلند تمام‌عیار در این رنج قیمت را دارید، بهتر است به سراغ خرید خودروهایی همچون رکستون G4 یا حتی نمونه‌های کارکرده تویوتا پرادو ۲۰۰۹ بروید تا بتوانید علاوه بر توان بالای پیشرانه و تجهیزات متنوع، از رانندگی در طبیعت و جاده‌های صعب العبور لذت ببرید. همچنین در رنج قیمتی تویوتا راوفور، رقبایی نظیر نیسان X-trail، هیوندای سانتافه ، کیا سورنتو ، هوندا CR-V و ... نیز وجود دارند که می‌توانند برای خریدارانی که قابلیت‌های آفرود جز اولویت‌های اصلی آن‌ها محسوب نمی‌شود، گزینه مناسبی باشند.

نویسنده و عکاس: سعید رنجبر