نقد و بررسی هیوندای نکسو سلول سوختی مدل ۲۰۱۸: هیدروژنی ورژن ۲.۰

این مطلب نقد و بررسی که امروز برای شما آماده کرده‌ایم اولین تجربه ما از سواری پشت فرمان این شاسی بلند هیدروژنی هیوندای نیست. این شرکت کره‌ای از سال ۲۰۱۵ یک نسخه ix35 مجهز به یک پیشرانه باتری الکتریکی مبتنی بر سیستم الکترولیز را در بازار دارد و از آن، با عنوان اولین خودروی سلول سوختی تولید انبوه دنیا یاد می‌کند. قیمت این خودرو ۵۳ هزار و ۱۰۵ پوند بوده و برای همین، فروش خیلی خوبی را تجربه نکرده است.

هر چند، این خودروی جدید فقط یک ix35 ساده نیست که موتور احتراق داخلی آن جای خود را به یک پیشرانه متفاوت داده باشد و تفاوت بین آن دو، از زمین تا آسمان می‌باشد. این یک مدل خاص است که هیوندای انتظار دارد به محض آماده شدن زیرساخت‌های لازم در بازارهای مختلف هزاران دستگاه از آن بفروشد.

رسیدن به این هدف خیلی دور از ذهن نباید باشد، زیرا کشورهای مختلف برنامه‌های جاه طلبانه ای برای ساخت ایستگاه شارژر هیدروژن اعلام کرده‌اند که سرآمد آن‌ها آلمان، ژاپن و ایالت کالیفرنیا در آمریکاست.

برنامه‌های فعلی دولت بریتانیا در حال حاضر خیلی خوب نیستند، ولی بخش‌های خصوصی مختلف این کشور مانند خودروسازها و شرکت‌های فعال در زمینه تولید سوخت در حال تلاش برای راه اندازی چنین جایگاه‌های شارژ هیدروژن در این کشور می‌باشند.

با ۷۰۰ بار فشار، یک دستگاه نکسو می‌تواند سه تانک ۵۲ لیتری خود را فقط در ۵ دقیقه پر کند. موضوعی که از نظر زمان شارژ، آن‌ها را در برابر خودروهای تمام الکتریکی بسیار بهتر کرده است.

هیدروژن؟ آیا می‌خواهید آینده را برانید؟

اگر بخواهیم صادق باشیم، هیدروژن الکتریک بهترین منبع نیرو برای آینده است. برای این که دلیل این ادعای ما را بهتر درک کنید، بیایید خود هیوندای نکسو را بررسی کنیم، موتور آن هیچ نوع آلایندگی ندارد، حداکثر رنج حرکتی آن با یک بار پر کردن تانک‌ها تقریباً ۶۰۰ کیلومتر است، زمان شارژ بسیار اندکی هم لازم دارد و در حال حرکت، قادر است ذرات موجود در هوا را جذب کند؛ همه این‌ها، خودروهای سلول سوختی را به مدل‌هایی فوق العاده تبدیل کرده‌اند.

درست است. نکسو واقعاً قادر است هوای اطراف خود را تصفیه کند و در حالی که با آن در حال رانندگی هستید، گرد و خاک و آلودگی‌های موجود در مسیر خود را تمیز می‌کند. از اگزوزهای آن فقط هوای تمیز بیرون می‌آید. Ix35 مذکور هم چنین کاری را انجام می‌داد، البته که آن مدل خاص به اندازه نکسو راندمان خوبی نداشت. از سوی دیگر، هیوندای هم جدیدترین پیشرانه سلول سوختی خود را تقریباً هم اندازه و هم وزن با یک موتور احتراق داخلی بزرگ طراحی کرده و ساخته است و از این نظر هم، مشکلی برای آن وجود ندارد.

این که این خودرو می‌تواند یکی از بهترین خودروهای آینده باشد یا نه یک سؤال کاملاً متفاوت است. طراحی بدنه آن به طور کلی بخواهیم بگوییم، تفاوت‌های قابل توجهی با دیگر محصولات هیوندای دارد، ولی بدون شک به اندازه تویوتا میرای عجیب و غریب و آینده نگرانه نیست.

مزایای رقابتی آن در بازار چیست؟ یک کراس اور بساز!

دلیل اصلی که هیوندای این خودرو را در قالب یک مدل شاسی بلند طراحی و تولید کرده این است که بتواند نظر خریداران بیشتری را در مقایسه با تویوتا میرای به خود جلب کند.

با این حال، خطوط روی بدنه که هم طراحی زیبا و آینده نگرانه ای داشته و هم آیرودینامیک خودرو را بهتر کرده‌اند، از نظر ما آن را به مدلی جذاب‌تر و زیباتر از ix35 تبدیل کرده است، موضوعی که قطعاً به جلب نظر خریداران به آن کمک زیادی خواهد کرد.

داخل کابین هم اوضاع به همین منوال هست و استفاده از یک صفحه نمایش لمسی ۱۲.۳ اینچی و یک صفحه کیلومتر و آمپرهای دیجیتالی آن را بسیار خاص کرده است. خودرو به یک سیستم تشخیص نقاط کور مجهز شده که به صورت خود کار، هنگامی که راهنما می‌زنید، توسط یک دوربین تصویر نقاط کور را روی صفحه کیلومتر به راننده نشان می‌دهد. ای کاش همه خودروهای هیوندای به این اندازه جذاب بودند. البته این نکته را هم باید ذکر کنیم که در اولین تجربه رانندگی با خودرو، این سیستم حس و حال عجیب و غریبی دارد و کمی زمان می‌برد تا به آن عادت کنید.

در طراحی کابین از مواد اولیه طبیعی مانند نیشکر و بامبو استفاده شده است، ولی به محض سوار شدن متوجه آن نخواهید شد. داخل کابین این خودرو ترکیبی از مواد اولیه نرم و سخت است و شاید از نظر بعضی‌ها، جنس مواد به کار رفته خیلی خوب نباشد.

اگر جزو هواداران مینیمالیسم سوئدی که این روزها در محصولات ولوو می‌توان یافت هستید، کابین پر از دکمه و کنترل‌های این خودرو ممکن است خیلی به مذاق شما خوش نیاید. یکی دیگر از مواردی که در کابین نکسو قابل توجه است، استفاده از دکمه‌های لمسی به جای دکمه‌های معمولی می‌باشد که در مقایسه با استفاده از یک صفحه نمایش بزرگ برای انجام همان کارها، تنوع خوبی محسوب می‌شود. به طور کلی، کابین خودرو در مقایسه با آن چه که زیر کاپوت و در قسمت بار خودرو قرار گرفته، طراحی نسبتاً ساده‌ای دارد. یکی از موارد منفی در مورد کابین این خودرو ترکیب رنگ آن است که می‌توانست بهتر از این باشد.

ممکن است برخی از شما اعتقاد داشته باشید که کابین این خودرو در حد خود بسیار خوب هم هست، ولی با توجه به این که نکسو در صورت ورود به بازار قیمتی بیشتر از میرای خواهد داشت، از این رو کیفیت ساخت و همچنین طراحی کابین آن بسیار مهم است. تا این لحظه اشاره‌ای به قیمت آن نشده است، ولی رئیس بخش خودروهای سبز هیوندای در مصاحبه ای قبلاً اشاره کرده بود که امیدوار است این خودرو قیمت گران‌تری در مقایسه با ix35 داشته باشد، موضوعی که با توجه به طراحی زیباتر و تکنولوژی جدید پیشرانه کاملاً ارزشش را خواهد داشت.

اطلاعات بیشتری بده: رانندگی با هیوندای نکسو چگونه است؟

بهترین روش برای توصیف تجربه رانندگی با این خودرو، کاربرپسند است. برای شروع حرکت کافی است پدال ترمز را فشار داده و دنده را روی D قرار دهید. سیستم دنده این خودرو از نوع روتوری بوده و خبری از دسته دنده‌های معمولی در آن نیست.

در سرعت‌های پایین، کابین فوق العاده بی سر و صداست، ولی زمانی که سرعت خودرو به بالای ۷۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد، یا در جاده‌های پر از دست انداز، سر و صدای کابین می‌تواند کمی آزار دهنده باشد. از طرف دیگر صدای سیستم‌های هشداردهنده و همچنین نویگیشن ماهواره‌ای صوتی هم می‌تواند برای برخی راننده‌ها ناخوشایند باشد.

هندلینگ خودرو هم تعریف زیادی ندارد و سیستم تعلیق نرم آن گاهی اوقات می‌تواند آزار دهنده شود و فرمان این خودرو هم آن طور که باید حس خوبی به راننده انتقال نمی‌دهد.

ولی به طور کلی، سواری آن قابل قبول می‌باشد و سیستم‌های کمکی رانندگی خوبی که دارد آن را در کلاس خود به مدلی برتر تبدیل کرده است. تا جایی که ما در تست خود متوجه شدیم، نکسو در بزرگراه به خوبی می‌تواند کنترل رانندگی را بر عهده بگیرد و سیستم حفظ مسیر فعال (تا سرعت ۱۵۰ کیلومتر بر ساعت) و کروز کنترل هوشمند آن عملکرد بدون عیب و نقصی دارند. این سیستم به گونه‌ای طراحی شده که به خوبی با راننده همکاری کند، درست بر خلاف برخی از رقبای این خودرو که گویی با شما سر جنگ دارد.

البته باید این را هم اعتراف کنیم که تجربه چند صد کیلومتر رانندگی ما با این خودرو در جاده‌های کره بوده و فرمان خودرو در سمت چپ قرار داشته است.

به عنوان یک شاسی بلند، آیا فضای کافی برای خانواده من دارد؟

صادقانه بخواهیم بگوییم، در این بخش خودرو عملکرد خوبی از خود نشان می‌دهد. فضای بار خودرو ارتفاع کم‌تری از آن دارد که سه تانک هیدروژن را به راحتی در خود جای دهد، ولی به طور کلی، ۴۷۱ لیتر حجم قسمت بار در مقایسه با بسیاری از هاچ بک‌های بازار عملکرد بهتری دارد.

چهار سرنشین بالغ بدون هیچ مشکلی می‌توانند داخل این خودرو بنشینند، ولی اگر یک نفر دیگر هم به جمع اضافه شود سرنشین‌های ردیف عقب احتمالاً خیلی راحت نخواهند بود.

صندلی‌های جلوی خودرو هم آن طور که در تست متوجه شدیم، بسیار راحت هستند. این صندلی‌ها بزرگ بوده و به مواردی مانند روکش چرمی و سیستم‌های گرم شونده و تهویه مجهز شده‌اند و بسیار لوکس‌تر از آن چه که ما انتظارش را داشتیم به نظر می‌رسند.

یکی دیگر از موارد منفی که در مورد این خودرو می‌توان گفت، سانروف کوچک آن است. این روزها که تقریباً همه خودروها به سقف‌های شیشه‌ای پانوراما مجهز هستند، استفاده از این سانروف های کوچک نوعی کم لطفی از سوی سازنده می‌تواند محسوب شود. شاید این ایراد بزرگی نباشد، ولی همان طور که اشاره کردیم، ما انتظار داریم این خودرو قیمت نسبتاً گرانی داشته باشد و برای همین، کمی سخت گیرانه آن را نقد و بررسی کرده‌ایم.

نتیجه گیری

نکسو یک تلاش بسیار خوب از هیوندای برای تولید یک خودروی هیدروژنی است، ولی بزرگ‌ترین ایراد آن احتمال قیمت بالایش خواهد بود. سخنگوهای شرکت چیزی در مورد قیمت احتمالی آن نمی‌گویند، ولی با توجه به قیمت ۶۶ هزار پوندی میرای، این خودرو اگر گران‌تر از آن نباشد قطعاً ارزان‌تر هم نیست. در مقایسه با میرای، به عنوان یک شاسی بلند نکسو خودروی همه کاره‌تری هست و گزینه‌ای خوب برای خانواده‌ها محسوب می‌شود.

شاید قیمت گران آن بتواند روی فروش کلی آن تأثیر منفی بگذارد، ولی بالاخره این که هیوندای در حال ورود به سگمنت خودروهای پرمیوم است واقعیتی می‌باشد که باید قبول کنیم. بالاخره، ورود چنین خودروهایی به بازار بدون شک خواهد توانست راه را برای وارد شدن خودروهای هیدروژنی و سلول سوختی ارزان‌تر باز کند و به همین دلیل، ما به شدت از آن استقبال می‌کنیم.

ما حس می‌کنیم تویوتا ممکن است بخواهد یک شاسی بلند هیدروژنی در پاسخ به هیوندای نکسو بسازد...

• قیمت مدل صفر کیلومتر: هنوز معلوم نیست
• فروش در بریتانیا: ژانویه ۲۰۱۹
• موتور: پیشرانه سلول سوختی هیدروژنی با باتری و موتور الکتریکی، ۱۵۰ اسب بخار نیرو در ۳ هزار دور در دقیقه، ۳۹۴ نیوتن متر گشتاور.
• گیربکس: گیربکس تک دنده، دیفرانسیل جلو
• پرفورمنس: صفر تا صد ۹.۲ ثانیه، حداکثر سرعت ۱۸۰ کیلومتر بر ساعت، مصرف سوخت: ۹۳.۷ کیلومتر به ازای هر کیلوگرم
• ابعاد (طول، عرض، ارتفاع به میلی متر): ۴۶۷۰ / ۱۸۶۰ / ۱۶۳۰ میلی متر

منبع ترجمه: مجله خودرو بریتانیا