دوو سیلو

دوو سیلو را می‌توانیم آغازگر حضور قدرتمند کره‌ای‌ها در بازار خودرو کشور بدانیم. این خودرو در سال ۱۹۹۵ معرفی گردید و در سال ۱۳۷۵ نیز توسط کرمان موتور به بازار ایران آمد. سیلو تا سال ۱۳۸۳ روی خط مونتاژ کرمانی‌ها قرار داشت و سپس به دلیل خرید سهام شرکت دوو توسط جنرال موتورز آمریکا و مسئله تحریم‌ها مونتاژ آن متوقف گردید. سیلوو در دو نمونه دنده دستی و اتوماتیک به بازار ایران وارد شده است که البته نمونه اتوماتیک آن کمیاب است. دوو سیلو از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۷۸ به صورت وارداتی در کشور عرضه می‌شد، اما استقبال بسیار خوب باعث شد تا کرمان موتور مدل‌های ۷۸ تا ۸۳ را به صورت مونتاژ شده در داخل کشور به دست مشتریان برساند.

طراحی خودرویی که در دهه ۹۰ میلادی روانه بازار شده است قطعا با هیچکدام از معیارهای فعلی طراحی، سازگار نخواهد بود؛ ازهمین‌رو طراحی دوو سیلو نیز به هیچ عنوان نمی‌تواند نظر مشتریان امروزی را به خود جلب کند. البته در سال‌های ابتدایی که سیلوو به بازار عرضه شده بود، یک خودرو خوش استایل محسوب می‌شد. در داخل کابین نیز مطابق انتظار با یک فضایی ساده و پوشیده از پلاستیک مواجه هستیم که البته برای خودرویی در آن زمان چندان هم عجیب به‌نظر نمی‌رسد.
دوو سیلو با یک پیشرانه ۱.۵ لیتری ۴ سیلندر موسوم به MPFI به بازار ایران آمد. این پیشرانه می‌تواند ضمن تولید ۷۵ اسب بخار قدرت و ۱۲۴ نیوتن متر گشتاور، نیرو خود را به واسطه یک گیربکس ۵ سرعته دستی به چرخ‌های جلو منتقل کند. برخی نمونه‌های دوو سیلو با گیربکس ۴ سرعته اتوماتیک نیز وارد بازار کشور شده‌اند که البته بسیار کمیاب هستند. شتاب ۰ تا ۱۰۰ حدود ۱۲.۵ ثانیه‌ای و مصرف ترکیبی ۶.۳ لیتر در هر صد کیلومتر از دیگر موارد فنی هستند که می‌توانیم برای سیلو ذکر کنیم.
در زمانی که دوو سیلو وارد بازار ایران شد، مشتریان ایرانی هنوز با بسیاری از آپشن‌های رایج در خودروهای مدرن بیگانه بودند و سیلو با آپشن‌هایی همچون سیستم تهویه دستی، بالابر برقی برای ۴ شیشه، چراغ‌های مه شکن جلو و عقب، کلید درب باک و صندوق به صورت برقی و گرمکن شیشه عقب توانست مورد توجه قرار بگیرد و فروش بسیار موفقی را تجربه کند.
در اوایل دهه هفتاد که زمزمه‌های حضور کره‌ای‌ها در بازار خودرو ایران شنیده می‌شد، دوو سیلو توانست تاحد زیادی مشتریان ایرانی را با محصولات کره‌ای آشنا کند و کیفیت بالای آن باعث شد تا ایرانی‌ها به کره‌ای‌های بعد از سیلو نیز روی خوش نشان دهند. کیفیت ساخت بالا، هندلینگ و سواری مناسب، آپشن‌های خوب و مصرف سوخت بهینه مزایای سیلو هستند. از سوی دیگر اگر قصد خرید این خودرو را دارید باید با معایبی همچون دسترسی سخت به قطعات یدکی، بازار دست دوم نامناسب و ترمزهای نسبتاً ضعیف نیز کنار بیایید.

دوو سیلو خودرو چندان ایمنی نیست و در تست‌های انجام گرفته توسط موسسه UCSR توانسته فقط 1 ستاره ایمنی را نصیب خود کند که از ایمنی نه چندان بالای آن حکایت دارد. در سیلو تقریبا هیچ آپشن ایمنی وجود ندارد و حتی از ایربگ و ترمز ABS نیز خبری نیست. بنابراین به هیچ عنوان به ایمنی دوو سیلو دلخوش نباشید.

مونتاژ سیلوو در سال 1383 متوقف شده است و این خودرو هم اکنون فقط در نمونه‌های دست دوم قابل خریداری است. سیلو خودرو باکیفیتی است و در زمان خود از مزایای قابل توجهی نیز برخوردار بود، اما ما اکنون در عصری هستیم که سیلوو دهه هفتادی هیچ جایی در آن ندارد و یک خودرو کاملا از مد افتاده محسوب می‌شود. با این تعاریف، باید یک ارزش خرید پایین را برای این سدان کره‌ای خاطره‌ساز در نظر بگیریم.  در رنج قیمتی دوو سیلو می‌توانید به سراغ خانواده پراید بروید. خانواده پراید محصولاتی هستند که پای ثابت بازار خودروهای اقتصادی کشورند و نیازی به تعریف و معرفی ندارند. هرچند که کیفیت پایین، نبود آپشن و ایمنی ضعیف معایب پراید است، اما در عوض با خرید یک پراید مشکلی بابت تامین قطعات یدکی و فروش مجدد نخواهید داشت.