پژو ۲۰۷ MC

پژو در سال ۲۰۰۶ مدل ۲۰۷ را روانه بازار کرد، در واقع ۲۰۷ باید از پیشینه ۲۰۶ که موفقیت ها و افتخارات قابل توجهی را نصیب پژو کرده بود، دفاع می کرد اما ۲۰۷ هیچ گاه نتوانست به اندازه ۲۰۶ موفق باشد. همین مساله باعث شد پژو تا سال ۲۰۱۰، به تولید ۲۰۶، به صورت موازی با ۲۰۷ ادامه دهد. البته مدلی که در ایران با نام ۲۰۷i می شناسیم با ۲۰۷ پژو متفاوت است. ۲۰۷ نسل بعدی مدل موفق ۲۰۶ محسوب می شد ولی ۲۰۷i ارائه شده در ایران در واقع مدل فیس لیفت پژو ۲۰۶ بود که در بعضی بازارها با نام ۲۰۶ پلاس عرضه شد. این نمونه در واقع برای اولین بار در سال ۲۰۰۸ میلادی توسط شاخه برزیلی پژو با ظاهری شبیه به ۲۰۷ واقعی، تولید شد و در سال ۲۰۰۹ نیز پژو اقدام به عرضه این مدل در فرانسه با قیمت پایین تر از ۲۰۷ نمود که تولید آن تا سال ۲۰۱۳ ادامه یافت.

در ایران اما ایران خودرو ۲۰۶ پلاس را با عنوان خودرویی جدید با نام ۲۰۷i در سال ۱۳۸۹ تولید کرد که در کشورمان نیز مانند اکثر کشورها به اندازه ۲۰۶ در فروش موفق نبود. شاید ظاهر متناسب تر ۲۰۶ طبق نظر بیشتر افراد و البته قیمت گذاری نا مناسب برای یک فیس لیفت را بتوان دلیل این عدم موفقیت نسبی دانست. تولید ۲۰۷i در ایران در دو دوره صورت گرفت، دوره اول بین سال های ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۱ بود که با تحریم ها و قطع همکاری پژو با ایران خودرو پایان یافت و دوره دوم از سال ۱۳۹۵ آغاز شده و تا به امروز ادامه دارد؛ البته مدل های دارای سقف شیشه ای، ۲۰۷ mc اتوماتیک و ۲۰۷ صندوق دار در دوره دوم تولید این خودرو به سبد محصولات اضافه شدند.

۲۰۷ mc از سال ۱۴۰۰ در خط تولید ایران خودرو قرار گرفته است و اولین سری آن در سال ۱۴۰۱ تحویل مشتریان می شود. فعلا این خودرو تنها در یک تیپ و فقط با گیربکس اتوماتیک در دسترس خواهد بود. تفاوت ۲۰۷ mc با سایر مدل های ۲۰۷ به نمای دو رنگ در بدنه و کابین، رینگ های جدید، موتور TU5P به جای موتور TU5 و گیربکس ۶ سرعته اتوماتیک به جای گیربکس ۴ سرعته اتوماتیک یا ۵ سرعته دستی خلاصه می شود. در ادامه به بررسی پژو ۲۰۷ mc اتوماتیک که اخیرا با کد کلاس ۶۰۶۰۲ ارائه شده است، می پردازیم.

نمای ظاهری

 نمای ظاهری ۲۰۶ پلاس، در واقع با افزودن المان هایی از ۲۰۷ اصلی به ۲۰۶ به دست آمده است. در نمای جلو، چراغ های برجسته و محل دریچه های ورودی هوا که کاملا در سپر ادغام شده است جلب توجه می کند. چراغ ها در مدل های جدیدتر تغییراتی داشته اند و به دیلایت در قسمت فوقانی مجهز شده اند که به زیبایی آن ها افزوده است. بالای سپر آرم قدیمی پژو (از سال ۲۰۲۱ لوگوی این شرکت تغییر کرد) با اندازه بزرگی قرار داده شده است که در واقع می توان گفت، قسمت جلوی ۲۰۷ بیشترین تغییرات را نسبت به ۲۰۶ داشته است.

نمای جانبی، تقریبا همان نمای ۲۰۶ است با این تفاوت که رنگ دستگیره های در و زه کناری همرنگ بدنه می باشد؛ البته تغییرات صورت گرفته در چراغ جلو در نمای کناری هم قابل تشخیص است. در مدل های جدید، آینه های جانبی نیز با هندسه ای متفاوت ارائه شده اند.

در قسمت عقب ۲۰۷ در واقع تغییر خاصی به جز سپر و چراغ ها که کمی برجسته شده اند نسبت به ۲۰۶ دیده نمی شود؛ البته چراغ های عقب مدل های قدیمی تر ۲۰۷ فاقد برجستگی بود و تنها گرافیک چراغ، نسبت به ۲۰۶ تغییر کرده بود. نمای عقب ۲۰۷ تولید شده در ایران (۲۰۶ پلاس) با ۲۰۷ اصلی تفاوت های بسیار بیشتری دارد و این اختلاف ظاهری کاملا مشهود است.

می توان گفت تغییرات صورت گرفته در نمای ظاهری ۲۰۷ mc به بدنه دو رنگ سفید و قرمز یا مشکی و قرمز و رینگ های جدید اسپورت مشکی رنگ آن محدود می شود. در این نمونه سقف، هواکش های روی کاپوت، قاب مه شکن های جلو، بخشی از آینه های جانبی، زه کناری و قسمت فوقانی پلاک عقب به رنگ قرمز درآمده اند. در واقع حروف mc در اینجا به عنوان مخفف کلمه multi color یا چند رنگ در نظر گرفته شده است.

به نظر می رسد ایران خودرو سعی کرده با این تغییرات همان مسیری را درپیش گیرد که سایپا با کوییک R طی کرده است و با این شیوه مشتریان جوان تر را هدف قرار دهد. البته واضح است که تغییر رنگ بخشی از خودرو نه در کیفیت آن اثر می گذارد و نه در ویژگی های فنی و کیفی خودرو و شاید بهتر باشد خودروسازان داخلی به جای این روش ها به دنبال راهکارهای اصولی تر برای جذب مشتری باشند.

طراحی ۲۰۷ را نمی توان زشت دانست، اما شاید از نظر بیشتر افراد، این طراحی به اندازه ۲۰۶ هماهنگ و زیبا نباشد. درنظر گرفتن این مساله که از طراحی ۲۰۶ حدود ۲۴ سال می گذرد، در حالی که طراحی ۲۰۷ به سال ۲۰۰۶ و طراحی ۲۰۶ پلاس به حدود ۱۴ سال پیش بر می گردد، ارزش طراحی ۲۰۶ را بیشتر نشان می دهد. ۲۰۷ mc نیز با ترکیب رنگ خاص خود قطعا طرفدارانی خواهد داشت که بیشتر آن ها در سنین جوانی هستند.

کابین و امکانات رفاهی

کابین ۲۰۷ داخلی تا حد زیادی از ۲۰۶ فاصله گرفته است و به طراحی اصلی ۲۰۷ نزدیک شده است، هرچند اگر کمی با دقت به آن بنگرید می توانید اختلافات موجود را بیابید. از جمله این اختلافات می توان به وجود قسمت لچکی در شیشه جلوی ۲۰۷ اصلی، تودری های متفاوت، اختلاف در محل قرارگیری کلیدهای بالابر شیشه و قسمت پایینی داشبورد در دو خودرو اشاره کرد. در ۲۰۷i تمامی این موارد مانند ۲۰۶ می باشد.

فرمان خودرو به خوبی در دست قرار می گیرد و دارای کلیدهای کنترلی می باشد. طراحی قسمت بالایی داشبورد در ۲۰۷i، از نوع برجسته ریز بوده و به طور کلی به نظر می رسد عمق داشبورد کمتر از ۲۰۶ است. در قسمت میانی داشبورد مانیتور در بالاترین قسمت قرار گرفته و به همراه دریچه های مرکزی هوا و کلید فلاشر در قابی احاطه شده است. زیر این بخش مشابه ۲۰۶ بوده که با سیستم پخش و ادوات کنترلی سیستم تهویه تکمیل شده است. در کنسول میانی هم فضای کوچکی جهت قرار دادن وسایل و دسته دنده و ترمز دستی مکانیکی، فندک و کلیدهای مربوط به بالابر شیشه های جلو و کنترلگر آینه های جانبی به چشم می خورد که در محل نامناسبی تعبیه شده است. در واقع محل قرارگیری بالابرهای شیشه اصلا ارگونومیک نیست و اگر برای اولین بار در صندلی های ردیف جلوی ۲۰۶ یا ۲۰۷i نشسته باشید ممکن است مدتی طول بکشد به آن عادت کنید.

نکته دیگری که در ۲۰۷i جلب توجه می کند اهرم های تنظیم زاویه پشتی صندلی است که بسیار زمخت و نامتناسب است. محل قرارگیری بالابرهای شیشه های عقب نیز در قسمت انتهایی کنسول بوده که باز هم موارد ذکر شده در رابطه با بالابرهای شیشه های جلو در مورد آن ها صادق است. فضای صندلی های عقب نیز کوچک است و برای افراد قد بلند یا سه سرنشین در ردیف عقب، کمی آزار دهنده است. به طور کلی صندلی های ۲۰۷i نرم هستند ولی دربرگیرندگی مناسبی در ردیف ندارند و برای مسافرت های طولانی خسته کننده می باشند.

در مورد ۲۰۷mc هیچ تغییر اساسی نسبت به مدل های معمولی دیده نمی شود و تنها می توان به رنگ قرمز برخی از قسمت ها نظیر بخشی از فرمان، قاب دستگیره های در و ورودی های هوا، کمربند و بخشی از روکش صندلی ها اشاره کرد که با ظاهر خودرو متناسب است و طراحی داخلی را تا حدی اسپورت کرده است.

در مجموع باید طراحی داخلی ۲۰۷mc را از نظر ظاهری قابل قبول ارزیابی کرد، البته این نکته را نباید فراموش کرد که این خودرو برای سفرهای طولانی و سرنشینان عقب، خودروی راحتی نیست، کیفیت متریال چندان خوب نیست و ارگونومی نیز حرف زیادی برای گفتن ندارد.

از نظر تجهیزات رفاهی ۲۰۷mc اتوماتیک با داشتن امکاناتی همچون فرمان برقی (مدل های معمولی تنها در کد کلاس ۶۰۰۰۳، ۶۰۰۰۶ و ۶۰۰۱۰ به فرمان برقی مجهزند)، سیستم تهویه اتوماتیک، سیستم صوتی مالتی مدیا، دیلایت، سیستم روشنایی ترک خودرو (این سیستم در مدل های معمولی وجود ندارد)، آینه های جانبی برقی، ایموبیلایزر، قفل مرکزی، صندلی عقب مجهز به ایزوفیکس، فرمان تلسکوپی، سنسور دنده عقب، دوربین دید عقب، رینگ ۱۴ اینچی آلومینیومی (مدل های معمولی در کد کلاس ۶۰۰۰۳ الی ۷ و ۶۰۰۱۱ به رینگ فولادی مجهزند)، صندلی راننده ۶ جهته دستی (مدل های معمولی ۴ جهته) و صندلی سرنشین ۴ جهته دستی، صندلی عقب تاشو دوتکه (۱:۳-۲:۳)، پشت سری صندلی های جلو و عقب قابل تنظیم و کروز کنترل (مدل های معمولی در کد کلاس ۶۰۰۰۲، ۶۰۰۰۳، ۶۰۰۰۶، ۶۰۰۰۷، ۶۰۰۱۰ و ۶۰۰۱۱ دارای کروز کنترل می باشند) وضع چندان بدی ندارد. قابل ذکر است که مدل های معمولی با کد کلاس ۶۰۰۰۴ و ۶۰۰۱۰ دارای سقف شیشه ای هستند.

بررسی و مشخصات فنی         

پژو ۲۰۷mc اتوماتیک از موتورTU5P یا TU5 پلاس بهره می برد. این موتور در واقع موتور اصلاح شده نمونه قدیمی تر TU5 است که به سامانه زمان بندی مداوم متغیر باز و بسته شدن سوپاپ ها CVVT مجهز شده است. این سامانه با عملکرد خود بهبود راندمان موتور و کاهش مصرف سوخت را به دنبال دارد. موتور TU5P با حجم ۱۵۸۷ سی سی از نوع ۱۶ سوپاپ تنفس طبیعی بوده و می تواند توانی معادل ۱۱۳ اسب بخار در ۵۸۰۰ دور بر دقیقه و گشتاوری برابر ۱۴۴ نیوتن متر در ۴۰۰۰ دور بر دقیقه تولید کند که نسبت به ۲۰۷i با موتور Tu5، حدود ۸ اسب بخار توان بیشتر و ۲ نیوتن متر گشتاور بیشتر را نشان می دهد.

شتاب ۰-۱۰۰ این خودرو ۱۲.۶ ثانیه از سوی ایران خودرو عنوان شده است که دقیقا برابر عدد عنوان شده برای ۲۰۷i اتوماتیک معمولی با موتور TU5 و گیربکس ۴ سرعته AL4 می باشد اما در عمل ۲۰۷ MC با گیربکس ۶ سرعته تیپ‌ترونیک شتابگیری به مراتب بهتری نسبت به نمونه Al4 دارد و حداقل ۲- ثانیه‌ای سریع‌تر است. ۲۰۷mc تنها با یک گیربکس اتوماتیک ۶ سرعته عرضه می شود. این جعبه دنده از نوع تیپ ترونیک بوده و با وجود دنده های بیشتر و طراحی جدیدتر باید از آن انتظار بهبود در عملکرد و کاهش مصرف سوخت را داشته باشیم. البته علیرغم گیربکس های اتوماتیک اکثر خودروهای روز دنیا، این گیربکس اتوماتیک نسبت به مدل دستی باعث کاهش مصرف سوخت نمی شود ولی اعداد اعلامی ایران خودرو مصرف سوخت جاده، شهر و ترکیبی را به ترتیب ۵.۸۷، ۱۰.۱۲ و ۷.۴۱ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر نشان می دهد که نسبت به خودروهای داخلی چندان هم بد نیست. برای مقایسه مصرف سوخت ۲۰۷i معمولی با موتور TU5 و گیربکس ۵ سرعته دستی در جاده، شهر و به صورت ترکیبی به ترتیب ۵.۴، ۸.۸ و ۶.۶ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر عنوان شده است.

رانندگی با ۲۰۷mc اتوماتیک نسبت به نمونه های معمولی مجهز به گیربکس دستی با موتور TU5 مشابه ارزیابی میشود و در مجموع، عملکرد این خودرو نسبت به مدل های قدیمی ۲۰۷i با موتور TU5 و گیربکس اتوماتیک ۴ سرعته بسیار بهتر است. به هر حال می توان عملکرد موتور، گیربکس و هماهنگی آن ها را در ۲۰۷mc اتوماتیک مناسب ارزیابی کرد. یکی از مواردی که خیلی توی ذوق میزند به سر و صدا افتادن کابین در کارکردهای بسیار پایین است که فقط با زیاد کردن صدای موزیک میتوانید آن را رفع کنید!

از مزایای پژو ۲۰۷ MC می توان به موتور اصلاح شده، مصرف سوخت نسبتا مناسب، گیربکس ۶ سرعته اتوماتیک، هزینه تعمیر و نگهداری نسبتا پایین و امکانات رفاهی نسبتا مناسب اشاره کرد. معایب پژو ۲۰۷ MC نیز عبارتند از قیمت غیر منطقی، کیفیت ساخت نامطلوب در قیاس با مدل های قدیمی، طراحی قدیمی، نامشخص بودن قابلیت اطمینان موتور TU5 پلاس و گیربکس جدید، فضای داخلی محدود سرنشینان عقب ، به سر و صدا افتادن کابین در کیلومترهای کم

پژو 207i در تمامی مدل ها از جمله 207mc به تجهیزات ایمنی نظیر كمربند ايمني سرنشينان جلو 3 نقطه اي با پيش كشنده، كمربند ايمني عقب 3 نقطه اي، ایربگ راننده و سرنشین جلو، ترمز دیسکی جلو و عقب (تنها در کد کلاس 60004 ترمز عقب کاسه ای است)، ترمز ABS، EBD و EBA مجهز است. از این رو به نظر می رسد وضعیت تجهیزات ایمنی 207i با توجه به اکثر رقبا، روی کاغذ چندان بد نباشد.

پژو 207 در تست های تصادف معتبر یورو انکپ توانست 5 ستاره ایمنی در بخش بزرگسالان، 4 ستاره در بخش کودکان و 3 ستاره از 4 ستاره بخش عابرین پیاده را به دست آورد. در این تست 207 به ایربگ های جانبی نیز مجهز بود که 207i ایران خودرو از آن بی بهره است. به نظر می رسد با توجه به اینکه 207i عملا فیس لیفت پژو 206 است، بهتر باشد تست تصادف 206 در این موسسه در نظر گرفته شود. پژو 206 با دو ایربگ توانست در این تست ها 4 ستاره ایمنی در بخش بزرگسالان و 2 ستاره از 4 ستاره عابرین پیاده را کسب نماید. البته ذکر این نکته هم ضروریست که این نتایج مربوط به بیش از دو دهه پیش است و معیارهای یورو انکپ امروزه سخت گیرانه تر است، بنابراین نمی توان از 207i انتظار داشت در سال 2022 نیز همان تعداد ستاره را کسب نماید. امروزه حتی شکل گزارش دهی نتایج تست ایمنی این موسسه نیز با آن سال ها متفاوت است.

با توجه به محبوبیت روز افزون خودروهای با گیربکس اتوماتیک در کشور و راحتی بیشتر رانندگی در ترافیک شهری، بسیاری از مشتریان حاضرند هزینه بیشتر تعمیر و نگهداری، لذت رانندگی کمتر و بهای پرداختی بیشتر بابت یک خودروی اتوماتیک را بپذیرند. از طرفی هم با توجه به شیوع بسیار زیاد گیربکس های CVT به خصوص در خودروهای چینی تولید شده در کشورمان، می توان گفت وجود یک گیربکس 6 سرعته اتوماتیک تیپ ترونیک در 207mc، امیدوار کننده است و این گیربکس می تواند رضایت نسبی علاقه مندان به رانندگی را تامین کند. به هر حال اگر به دنبال یک خودروی صفر با گیربکس اتوماتیک هستید و فرم بدنه هاچ بک با ظاهری اسپورت مدنظرتان است، در بازار فعلی کشورمان 207mc اتوماتیک از بهترین گزینه هاست. البته هنگامی که قیمت این خودرو در بازار آزاد را درنظر بگیرید اوضاع کمی فرق خواهد داشت.

با توجه به اینکه زمان زیادی از عرضه این خودرو نمی گذرد و درنظر گرفتن وضعیت عجیب و غریب بازار در زمان نگارش این مقاله در اردیبهشت ماه 1401، قیمت 207mc اتوماتیک در بازار چندان مشخص نیست و قیمتی بین 570 تا 650 میلیون تومان برای آن طلب می شود که اختلاف قابل توجهی با قیمت کارخانه ای آن که حدود 318 میلیون تومان اعلام شده است دارد که به هیچ وجه منطقی به نظر نمی رسد. این نکته را هم باید در نظر داشت که کیفیت خودروهای تولید داخل، در این سال ها حتی با کیفیت خودروهای تولیدی یک یا دو دهه قبل قابل مقایسه نیست و شدیدا افت داشته است. بنابراین با چنین قیمتی، یک 207 اصطلاحا ایرانیزه به دست می آید که وضعیت کیفی آن می تواند تا حدی خرید خودروهای با کیفیت تر خارجی با کارکرد بالا را توجیه کند، برای مثال در این محدوده قیمتی می توان کیا سراتو مدل 2010 و هیوندای توسان یا سوناتا مدل 2007 را یافت. به هر حال اگر خودروی صفر یا کم کارکرد داخلی را به خودروهای وارداتی با کارکرد بالاتر ترجیح می دهید، باز هم می توانید گزینه های ارزشمند تری را بیابید.

از رقبای پژو 207mc اتوماتیک می توان به رنو ساندرو، برلیانس H320، دانگ فنگ h30 کراس، ام وی ام 315 پلاس هاچبک و حتی میتسوبیشی میراژ اشاره کرد که برخی از این خودروها دیگر در خط تولید قرار ندارند. شاید بتوان گفت 207mc اتوماتیک علیرغم مشخصاتی که دارد، تنها در صورت ارائه با قیمتی مناسب بتواند سهم قابل توجهی از بازار هاچبک های کشورمان را به دست آورد.

به صورت کلی اگر گیربکس اتوماتیک اولویت شما نیست، نمونه دستی 207i یا حتی 206 تیپ 5 با کارکرد کم، اگرچه به موتور TU5 پلاس مجهز نیستند، با توجه به قیمت، انتخاب منطقی تری می باشند. گزینه های چینی مانند ام وی ام 315 پلاس اتوماتیک، یا برلیانس H320 هم اگرچه کیفیت خیلی خوبی ندارند اما از نظر عملکردی تقریبا به 207mc اتوماتیک نزدیک هستند، از طرف دیگر کیفیت 207i هم همانطور که قبلا اشاره شد با پژوهای قدیمی تر فاصله قابل توجهی دارد. حتی ام وی ام 315 پلاس به تجهیزاتی نظیر سامانه کنترل پایداری هم مجهز است و می توان نمونه های کم کارکرد آن را با قیمتی پایین تر در بازار یافت. اگر به کیفیت خودرو بیشتر اهمیت می دهید با مقداری پرداخت بیشتر می توانید نمونه های کم کارکرد ساندرو را انتخاب کنید، حتی اگر بازار فروش، عملکرد ضعیف تر و قیمت قطعات یدکی برایتان چندان مطرح نباشد و بیشتر از خودرو برای سفرهای درون شهری استفاده می کنید و به مصرف سوخت و ایمنی خودرو بیشتر اهمیت می دهید، می توانید به میتسوبیشی میراژ هم نیم نگاهی داشته باشید که هنوز نمونه های صفر کیلومتر یا کم کارکردش در بازار یافت می شود. البته برای این خودرو باید بیشتر هزینه کنید و این نکته را هم درنظر داشته باشید که میراژ عملا با 207i دقیقا در یک کلاس قرار نمی گیرد.

پژو ۲۰۷ اتوماتیک سقف شیشه

برلیانس h320 1.65

رنو ساندرو

دانگ فنگ H30 کراس

ام وی ام ۳۱۵ پلاس

پژو 207 سقف قرمز

پژو 207 سقف قرمز

پژو 207 سقف قرمز MC

نمای کابین پژو 207 دو رنگ MC

صندلیهای عقب و کمربند قرمز پژو 207 دو رنگ MC